به گزارش صدای حوزه، علی‌اکبر محزون در نشست خبری جمعیتی در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در اشاره به آخرین شاخصها و آمار و ارقام جمعیتی اظهار کرد: جمعیت کشور ما در سال ۱۳۹۵ در سرشماری حدود ۸۰ میلیون نفر بود و در سال ۱۳۹۹ حدود ۸۴ میلیون نفر را پیش‌بینی کردیم، در زمان حاضر از سوی مراجع رسمی جمعیت کشور ۸۴ میلیون و ۵۱۶ هزار نفر آخرین برآورد جمعیت کشور است که توسط مراجع رسمی از جمله مرکز آمار ایران منتشر شده است.
وی ادامه داد: تعداد خانوار در کشور، ۲۶ میلیون است که با احتساب جمعیت و خانوار، متوسط تعداد افراد در خانوار یا شاخص بُعد خانوار در کشور ما در حدود ۳.۲ نفر برآورد می‌شود که نسبت به سال ۱۳۹۵ که ۳.۳ نفر بود، ۰.۱ کاهش داشته است.
محزون در اشاره به نرخ رشد جمعیت خاطرنشان کرد: بر اساس بررسی‌های کارشناسی، نرخ رشد طبیعی جمعیت در سال ۱۳۹۹ بین ۰.۷۱ تا ۰.۷۶ درصد بوده که رقم قابل‌توجهی کمتر از یک درصد برآورد شده است و نرخ رشد طبیعی جمعیت به زیر یک درصد کاهش پیدا کرده است؛ نرخ باروری یعنی متوسط تعداد فرزندان به‌ازای هر خانم در سن باروری نیز در سال ۹۸، ۱.۷۷ فرزند به‌ازای هر زن بوده است، برای خانم‌های ایرانی این نرخ ۱.۷۴ فرزند است، این اختلاف به‌خاطر اتباع غیرایرانی ساکن در کشور است.
نرخ باروری
وی افزود: آخرین برآوردهای نرخ باروری در سال ۱۳۹۸ نشان داد که جمعیت ۲۳ استان کشور کمتر از سطح جانشینی بوده است و تنها ۸ استان دارای نرخ باروری بالاتر از سطح جانشینی بوده‌اند، استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و شمالی و رضوی، خوزستان، هرمزگان، گلستان و یزد نرخی بالاتر از سطح جانشینی داشته‌اند.
مدیرکل دفتر جمعیت مرکز آمار ایران تصریح کرد: آمار زنان در سن باروری که به سنین ۱۵ تا ۴۹ سال اشاره دارد، نشان می‌دهد که این آمار تا سال ۱۴۰۸ متوقف می‌شود و بعد از آن با کاهش آمار زنان در سن باروری مواجه خواهیم بود.
وی در اشاره به چند آمار کلی دیگر اضافه کرد: آمار جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال کشور که در سرشماری سال ۱۳۹۰، ۲۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر شمارش شده بود در سال ۱۳۹۵ به ۲۰ میلیون و ۵۰ هزار نفر کاهش و در سال ۹۹ به ۱۷ میلیون و ۸۲۷ هزار نفر رسیده که یک آمار کاهشی است؛ در خصوص، سالمندان بالای ۶۰ سال، آمارها نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۰، ۶ میلیون و ۲۰۵ هزار نفر سالمند داشته‌ایم که در سال ۱۳۹۵ به ۷ میلیون و ۴۱۴ هزار نفر و در سال ۱۳۹۹ به ۸ میلیون و ۵۴۲ هزار نفر افزایش پیدا کرده است، به‌عبارتی در سال ۹۹ سهم سالمندان بالای ۶۰ سال ۱۰.۲ درصد از جمعیت کل کشور برآورد شده است و ما از مرز ۱۰ درصد عبور کرده‌ایم! رشد جمعیت سالمندان هم ۳.۶۲ درصد برآورد شده است.
کاهش آمار موالید
محزون در خصوص آمار موالید در سال‌های اخیر یادآور شد: در سال ۱۳۹۷، یک‌میلیون و ۳۶۷ هزار نفر و در سال ۱۳۹۸ با ۱۷۰ هزار کاهش یک‌میلیون و ۱۹۷ هزار نفر تولد داشته‌ایم؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال ۱۳۹۹ بعید است بیش از یک‌میلیون و ۱۰۰ هزار ولادت داشته باشیم؛ در این رابطه منتظر اعلام آمار دقیق از سوی سازمان ثبت احوال هستیم؛ از سوی برخی دستگاه‌ها اختلالی در رصد آماری سیاست‌های جمعیتی به وجود آمده است که با مرکز آمار ایران که مرجع ملی آمار رسمی است باید همکاری مناسب‌تری صورت گیرد تا این اختلال برطرف شود، گفتنی است به‌طور شفاهی در رابطه با آمار موالید در ماه‌های اخیر به ما اعلام معذوریت کرده‌اند.
حدود ۱۰میلیون جوان مجرد در انتظار ازدواج!
وی ادامه داد: تأخیر در فرزندآوری در سال‌های اخیر باعث شده است ۴۵ درصد ولادت‌ها مربوط به خانم‌ها بالای ۳۰ سال باشد؛ حدود ۹ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر آمار جمعیت جوان در سن متعارف ازدواج است که مجرد و هرگز ازدواج نکرده‌اند که از این تعداد، ۵ میلیون و ۳۷۳ هزار نفر مرد و ۴ میلیون و ۴۲۳ هزار نفر خانم هستند؛ افرادی که بالای سن متعارف و قبل از سن تجرد قطعی‌اند، یک‌میلیون و ۸۱۰ هزار نفرند و ۲۲۰ هزار نفر هم تا سن ۵۰سالگی ازدواج نکرده‌اند و مجرد قطعی محسوب می‌شوند، از این تعداد ۸۲ هزار آقا و ۱۳۸ هزار خانم هستند؛ بالا رفتن میانگین سن ازدواج از طرفی باعث شده است سن باروری افزایش پیدا کند و مورد تهدید قرار گیرد.
مدیرکل دفتر جمعیت مرکز آمار ایران خاطرنشان کرد: خانم‌های در سن باروری در سال ۹۵، ۲۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده‌اند و در سال ۱۳۹۹ به ۲۲ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر رسیده‌اند؛ این آمار در نهایت تا سال ۱۴۰۸ به ۲۳ میلیون و ۴۷۰ رسیده و متوقف خواهد شد!
وی متذکر شد: کاهش شاخصها و نرخ موالید در سال‌های اخیر به هیچ وجه با برآوردها تطبیق نداشته است، در سال ۹۶ و بعد از سرشماری سال ۱۳۹۵ اجماع بر این بود که باروری با شیب ملایمی به ۱.۹۵ فرزند کاهش خواهد داشت، اما آمار سال ۱۳۹۸ که ۱.۷۷ فرزند بود، نشان داد فراتر از پیش‌بینی‌های کارشناسی باروری کاهش داشته است؛ کاهش ۱۲۰ هزار ولادت در سال ۹۷ و ۱۷۰ هزار ولادت در سال ۱۳۹۸ مبین این بود که عامل مداخله‌ای خارج از کارشناسی‌های جمعیتی باعث این حد از کاهش‌ها شده است؛ عامل‌های مداخله‌ای که از تحقق ولادت‌ها جلوگیری می‌کند قابل بررسی است؛ مواردی مثل عدم ساماندهی در حوزه‌های غربالگری و تجویز سقط جنین به‌صورت غیرضابطه‌مند در سال‌های اخیر اتفاق افتاده است که جای بررسی دارد.
