به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، محمدعلی رنجبر در کانال ایتای نویسندگان حوزوی نوشت:
لسوتو، بابادوس، کومور، موریس، نائورو، پالائو، پاپوآ گینه نو، سان مارینو، سنت کیتس و نویس، ساموآ، سائوتومه، سیشل، سوازیلند، تونگا، تووالو، وانواتو، مالاوی، کیپ ورد، جیبوتی، بنین، بلیز، آنتیگوا باربادو،جزایر سلیمان، جزایر فارور، جزایر مارشال، موریتانی و بسیاری دیگر
اینها اسامی بخشی از کشورهایی هستند که کاملا برنامه ریزی شده و با سیاست های آمریکا تشکیل شده اند و اینک عضو سازمان ملل هستند و هر کدام یک حق رای دارند!
از سال ۱۹۴۵ که سازمان ملل با حضور ۵۱ کشور تشکیل یافته است تا کنون کشورهای زیادی با هدایت آمریکایی ها، به اصطلاح حقوقی مستقل شده اند و اعضای سازمان ملل را به چیزی در حدود دویست عضو رسانده اند
جالب اینجاست که به یکباره شما می شنوید که بالای ۱۵۰ کشور در سازمان ملل ایران را به نقض حقوق بشر متهم کرده اند!
یا می گویند جامعه جهانی نگران برنامه های هسته ای ایران است!
اما کسی نمی گوید این جامعه جهانی چیست و چگونه تشکیل شده است!؟
کسی نمی گوید که اکثر این کشورها جمعیتشان به سیصد هزار نفر هم نمیرسد!
این نظم اگر ظالمانه نیست پس چیست!؟
