به گزارش صدای حوزه، سید‌مهدی شرف‌الدین در یادداشتی با عنوان «یک بام و دو هوای یک روشنفکر و همفکرانش» نوشت:
بعد از انتقادهای شدید آقای محدثی و همفکرانش می‌توان مهمترین محور ادعاهای ایشان را در مساله تخصصی بودن امر جامعه‌شناسی دین توصیف کرد.
آنها معتقدند که هر حوزه از اندیشه بشری، نیاز به تخصص دارد و غیر متخصصین حق اظهار نظر در باب آن را ندارند چرا که مسائل آن را درک نمی‌کنند.
با همین مبنا، آقای محدثی استدلال می‌کند که بحث او در این مناظره در حوزه جامعه‌شناسی دین بوده و لذا آیت‌الله سبحانی که از این حوزه سررشته‌ای نداشته و در حوزه سنتی فقه و اصول فعالیت دارد، نباید در مورد سخنان ایشان اظهار نظر می‌کرده است.
اما از نظر آقای محمد محمد رضایی(استاد فلسفه دین دانشگاه تهران و شاگرد آیت‌الله سبحانی) جامعه‌شناسی دین فرعی از فروع مختلف دین بوده و بحث از آن نیاز به فهم دقیق از دین دارد.
یعنی تا کسی اصل دین و لوازم آن را نشناسد، نمی‌تواند در مورد اجرای آن در جامعه سخن بگوید. خلاصه کلام آقای محمد رضایی این است که جامعه‌شناسی دین نیز که آقای محدثی به آن تمسک کرده‌اند، پیش و بیش از هرچیز نیاز به تخصص در اصل دین دارد. لذا جامعه‌شناسان دین یا باید خودشان تخصص دینی داشته باشند و یا از متخصصان این عرصه کسب تکلیف کنند.
اما از نظر آقای سید جواد میری این بحث یک بحث درون‌دینی است که یکی از طرفین از جانب ساحت هستی‌شناسانه وارد شده و طرف دیگر با دید معرفت‌شناسانه به جریان می‌نگرد.
به عبارت دیگر از نظر آقای میری شکل‌گیری این بحث بخاطر خلط محل نزاع بوده و هر دو طرف(آیت‌الله سبحانی و آقای محدثی) عضوی از جامعه متخصصین دین به شمار می‌آیند.
