مقاله‌ای تو ژورنال معتبر Body image چاپ شد که نتایجش بسیار شوکه‌کننده بود. در این تحقیق دیده بودن که ۷۵ درصد افراد مبتلا به “اختلال بدریخت انگاری” یا همون Body Dysmorphic disorder طی زندگیشون مدام افکار و ایده‌های خودکشی میاد سراغشون و ۲۵ درصد از اونها در نهایت اقدام به خودکشی می‌کنن!
افراد مبتلا به این اختلال، وسواس بسیار شدیدی نسبت به بدن و ظاهرشون از جمله بینی، صورت، مو، پستان و اندام‌های تناسلی‌شون دارن و این اجزا رو مدام زشت و مشکل‌دار تصور کنن و حاضرن هر کاری کنن که نگرش‌شون نسبت به چهره‌شون تغییر کنه ولی عموما در رسیدن به این هدف ناکام میمونن. چرا؟ چون این افراد متوجه نیستن که مشکل از جسم‌شون نیست، مشکل از روان‌شونه و با سپردن خودشون به تیغ جراحی قرار نیست رنج‌شون خاتمه پیدا کنه. به عبارتی، مشکل اصلی در این افراد یه وسواس لعنتیه که به تن و بدنشون زده و بخاطرش چنان رنجی می‌کشن که ۷۵ درصدشون مدام فکر خودکشی رو تو سرشون می‌پرورونن. مراجعه به متخصص روانپزشک و درمان این وسواس بهترین قدمیه که میشه در شروع برداشت.
