نقد شیوه برگزاری کرسی علمی ترویجی استاد اسلامیان با استاد علیدوست از سوی برخی از اساتید و فضلای حوزوی
وزیر ارشاد باید اعتراض میکرد و بیرون میرفت!
ترویج پرشتاب همزیستی با حیوانات خانگی حتی برای اقشار مذهبی
مبانی حکمرانی در آموزه های علوی از منظر آیتالله مکارم شیرازی
کم و کیف ارتباط حوزه و جامعه در صد سال اخیر؛ اگر از حکومتی شدن می ترسیدیم اصلا چرا انقلاب کردیم؟!
نشست مشترک مدیران بین الملل حوزه های علمیه با مدیران حوزه های علمیه استان سیستان و بلوچستان برگزار شد
واقعیت فیلم درگیری در فرودگاه مهرآباد چه بود؟/ تصاویری از مشاجرۀ خانوادگی زن جوان بیحجاب، قبل از حمله به روحانی حاضر در فرودگاه!/ واکنش ها به رفتار روحانی حاضر در صحنه
مروری انتقادی بر بایدهای آرمانی که معاون آموزش حوزه بیان کرد!
لازم است مشوقهایی برای جذب طلاب به حوزههای علمیه ایجاد شود
همچنان برای تبلیغ نقشه جامعی وجود ندارد / تحولات عظیم و شگرفی در دنیا رخ داده و نهاد تبلیغ دین را دچار سختی کرده است!
پوکر کی حلال میشه؟!
حل و فصل جن عاشق توسط طلبه بلاگر!
“رقص” در سینمای قبل و بعد از انقلاب به روایت یک طلبه!
ابتکار عمل آیت الله حائری یزدی در بازسازی حوزه علمیه قم در شرایط رو به اضمحلال حوزه
این روزها حداکثر واکنش صاحبان تریبونی که مدافع روحانیت هستند و یا مسئولین نظام این شده که بگویند: "دشمن در حال تخریب چهره روحانیت است ولی آنها هرگز موفق نخواهند شد در ارتباط مردم و روحانیت خللی ایجاد کنند!" در همین حد شعارزده و عاری از اقدام!
علمای مهاجر به بلاد، چه انگیزههایی داشتند که از فعالیت علمی در قم و نجف و رسیدن به مرجعیت دست میکشیدند و سختی غربت و معاشرت با مردم و تربیت دینی اجتماع را به جان میخریدند؟! در شهری دیگر، اداره مسجد _ مدرسهای اصیل را برعهده میگرفتند؛ به حوزهاش رونق می بخشیدند و مربی راستین مردم میشدند.
آنچه جناب سروش محلاتی در وصف «حوزۀ نجف» گفتهاند ـ اگر واقعیت داشته باشد ـ در واقع نه مدح این حوزه عریق و عزیز، بلکه ذم آن است؛ وضعیتی که میتوان از آن با عنوان «آنارشیسم حوزوی» یاد کرد.
اینجا همان شهری است که در دفاع از روحانیت و مرجعیت، جان خود را بذل اسلام و انقلاب میکند؛ از این رو دست از این همه نفاق و خیانت بردارند و اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارند، لااقل مهر سکوت بر قلم و زبان نامبارک خود بزنند.
قضاوت پیرامون موافقت یا مخالفت بزرگان حوزه با حرکت سیاسی امام خمینی با استناد به شواهدی به غایت ناکافی بیشتر با رفتارهای سطحی بلاگرهای شبکههای اجتماعی تناسب دارد، نه کسی که داعیهدار کسوت استادی است. اینگونه شتابزده و متهورانه قلمزدن نه با اصول اخلاقی سازگار است و نه اعتباری برای دیگر ادعاهای نویسنده باقی میگذارد.
اگر در اتاقی تاریک، پنجرهای را باز کنیم، به واسطه نوری که از پنجره به داخل میتابد، میتوانیم وسایل اتاق را ببینیم حالا اگر دو پنجره را باز کردیم، طبیعتا نور بیشتری به اتاق میتابد و بهتر میتوانیم همه چیز را با جزئیات ببینیم و کمتر در شناخت اشیا ممکن است دچار خطا شویم. قیاس این دو علم نیز از چنین شرایطی حکایت میکند؛ علوم روانشناختی همان پنجرهای است که به هر حال موضوعاتی را در ارتباط با روان انسان برای ما روشن میکند، ولی میتوانیم پنجرهای دیگر را بگشاییم و آن پنجره منابع دینی است.
سابقاً مراجع تقلید یا مجتهدین مشهور با نوشتن اجازه، اجتهاد شاگردان خود را تائید میکردند، اما در زمان تأسیس حکومت دینی، کارکردهای این اجازات توسعهیافته است و طبیعتاً اغراض افراد نیز برای کسب آن متفاوت شده است. از سویی نیز تکثر مجتهدین و مشربهای متفاوت آنها نیز نیاز به نظم و نسق بخشی داشته است که به تشخیص مجلس خبرگان، این امر به شورای نگهبان واگذارشده است.
فارغ از همه اینها، بسیار روشن است که ایشان علیرغم آنکه خواستهاند اعلام فرمایند با مسائل سیاسیکاری ندارند، اما با انواع تعریضها در قالب سؤال، خواستهاند گزارههایی را القا نمایند که هیچ دلیل و مدرکی برای آن ندارند.
سناریو این فیلم اگرچه به لحاظ دراماتیک بودن و خط تعلیق، دارای کشش بالا و جذابیت ویژهای است اما سوال اینجاست که چه انگارهای را در متن و فرامتن خود به ذهن مخاطب متبادر میکند؟ گره زایی و گره زدایی جذاب و پرکشش، هنر فیلمنامه و کارگردان است اما به چه قیمتی؟ آیا جز این است که تقابل دین و زندگی را به تصویر کشیده است و شریعت را مانع یا دست کم مقابل حیات مطرح کرده است؟
بهشهادت بسیاری از بزرگان مورد اعتماد و بر اساس مشاهدات و تجربیات مکرر، مرحوم علامه آیة الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه، یکی از معدود عالمان و عارفانی هستند که توانستهاند سیر و سلوک را با تکیه بر آموزههای اسلام ناب، از «زاویهها و سجادهها» به «خانهها و خیابانها» سرایت داده و علیرغم همۀ تهمتها و شبهات، کارآمدی عرفان ناب شیعی در تمامی عرصههای زندگی امروز را اثبات کنند.
دخترک زیبای مسلمان، چون پنجه آفتاب خود را «غول چراغ جادو» می داند. ازبس، خود را در آینهی کثیف رسانه تماشا کرده است از خود میترسد و گمان میکند،هویت او همان است که رسانه نشان میدهد!
طراحی اولیه و اصلیِ هیأتهای مذهبی برای بزرگسالان بوده و هست. حضور کودکان در هیأتهای مذهبی، اگرچه لازم و ضروری است؛ لکن آدابی دارد. اگر حضور کودکان در هیأت بدونِ تمهید مقدمات و لوازم صورت پذیرد، بجای انتقال معارف و محبت اهلبیت علیهمالسلام و برجای گذاشتنِ خاطرات خوب و شیرین، برای کودکان تجربهای تلخ و تاریک برجای خواهد گذاشت. متنِ پیشِ رو مجموعه نکاتی است که در ده سال گذشته بر اثر مطالعات تربیتی، و تجربه و مشاهده در هیأتهای متنوع و متعدد آموختهام.
وقتی چشمانت را بستهای و «تکثر چشمگیر افراد حاضر در جشنهای خیابانی غدیر» را نمیبینی؛ وقتی هر تکثری را نشانۀ «مردمیبودن» میدانی و از هر وحدتی «حکومتیبودن» را نتیجه میگیری؛ وقتی اصلا متوجه نیستی که «فلسفۀ تشکیل حکومت» چیست یا «کارویژۀ حکومت اسلامی» کدام است...