آداب طرح نظر جدید در حوزه های علمیه! تجاری سازی، بسته بندی و قسط بندی امر دینی! امام جمعهای که با دخترش پشت تریبون نماز جمعه رفت اما و اگرهای بودجه دولتی حوزه علمیه مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی روایت نگاری از یک نماز بهاری آقای سروش محلاتی! تحریک گسل قم ـ نجف؛ به چه قیمت و هدفی؟! دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم
به نظر می رسد هیچ کسی به اندازه خود روحانیت نمی تواند به روحانیت صدمه بزند.
به نظر میرسد خریدهای تسلیحاتی ایران تا آن حد مهم بوده که بلافاصله پس از سفر سرلشکر باقری ، نخست وزیر اسرائیل که از موضوع باخبر شده بود، به دیدار پوتین رفت تا بلکه بتواند مانع از اجرای این قراردادها شود
از اساس مقایسه اقتصاد ایران و ترکیه اشتباه است زیرا اقتصاد ترکها با سیستم مالی جهانی درهم تنیده شده و کوچکترین رخداد منفی ای بر تجارت آنها اثر آنی و فوری منفی می گذارد.
اما شیخ نشین حاشیه ی خلیج فارس که در سال های اخیر به پایگاهی برای اقدام علیه ایران تبدیل شده بود، در این فقره باهوش عمل کرد و اسیر جوسازی های عنصری که شهوت دیده شدن به هرقیمت را دارد و بدنامی را بهتر از بی نامی می داند نشد
حقیقت و عدالت دو مفهوم ارزشمندی هستند که فارغ از قرائتهای مختلف و یا دلالت بر مصادیق خاص، نفساً در نزد تمام انسانهای آزاده و سالم نه تنها مقبول و محترم بلکه مقدس میباشند آن هم قداستی وجدان فهم و فطرت پذیر...
آقا علیرضا، یکی از جوان های خوب خراسان است که در تهران شاطری میکنند...
روزنامه "جمهوری اسلامی" که بر خلاف عنوانش، در خدمت طیف اشرافیت غربگرا قرار دارد، در سرمقاله ای نوشته؛ "تا وقتی تحریم را برندارید و مافیای فساد را از بین نبرید، اقتصاد درست نمی شود". این ادعا البته اعتراف به بی کفایتی مطلق دولت روحانی است.
سرمایه اجتماعی و امید و اعتماد عمومی، بزرگترین سرمایه هر دولتی است. متاسفانه این مهم در دولت مدعی تدبیر و امید آسیب جدی خورد.
در یک دهه اخیر بیتوجهی به صنعت چای کشور واردات را افزایش و تولید را سرخورده کرده است.