حجه الاسلام حمید برزگار، مدیرمسئول پایگاه خبری صدای حوزه طی یادداشتی پیرامون ماجرای تلخ قتل بابک خرمدین، مستند ساز و کارگردان که این روزها بارتاب های زیادی در شبکه های اجتماعی داشته است به بررسی راهبرد اصلی جلوگیری از تکرار این قبیل اتفاقات و نقش بی بدیل طلاب و روحانیون اهل کار فرهنگی در فرهنگ عمومی کشور و نیز توسعه سرمایه انسانی انقلاب اسلامی پرداخته است که شما را دعوت به مطالعه آن می نماییم.
دیس لایکرها آمدند!
کاری به جزییات قتل بابک خرمدین نداریم که این روزها به وفور در رسانه های فاخر تا زرد می توانید جزییاتش را بخوانید اما اینکه برای این ماجرا کمی تعجب کنیم و نچ نچی کنیم و کمی هم ناراحتی دیجیتالی و دیس لایکی از خود بروز دهیم، مشکلی را حل نخواهد کرد. این کار را نیوشا ضیغمی ها با ابراز تاسف های اینستاگرامی انجام می دهند به حد کافی!
دهه پنجاهی ها هم در معرض گیم اوور (GAME OVER) هستند!
اینکه پدرومادر این مستند ساز و کارگردان، فرزندشان را با چاقو کشته اند و بعد هم تکه تکه کرده اند و درکیسه زباله و چمدان به سطل آشغالش ریخته اند گونه ای بسیار فجیع و افراطی از برخورد نسل ها و شکاف هویتی بین قدیمی ها و نسل جدید می باشد. خرمدین متولد ۵۸ بوده و ما انتظار این همه شکاف هویتی بین دهه پنجاه و قدیمی ها را نداریم اما گویا تغییرات پرشتاب فرهنگی فقط دهه هشتاد و نودی ها را درگیر نکرده و دهه شصتی ها و حتی پنجاهی ها هم با سوسول های مدرن و تین ایجرها همراه شده اند و هر لحظه ممکن است دچار گیم اوور ناگهانی شوند!
دو بابک و دو سرنوشت سخت
ضمنا بد نیست بدانیم شیوه قتل کارگردان “سوگنامه‌ای برای یاشار”، شباهت هایی با قتل بابک خرمدین تاریخی بدست خلیفه عباسی هم داشته است و این باعث رونق گرفتن برخی استعاره ها و کنایه های نامربوط هم شد. البته شباهت این بابک با آن بابک فقط در مثله شدن بدنشان می باشد و الا آن بابک علیه خلیفه عباسی شوریده بود و او را در اوج محبوبیت بعد از بریدن دست و پاهایش کشتند. آذری ها برای بابک خرمدین و قلعه بابک در منطقه کلیبر احترام خاصی قائل هستند هر چند که پان ترکیست ها با یک تحریف تاریخی او را ضد مذهب و الگوی نبرد علیه دین معرفی می کنند.
قتل در بن‌بست بابک
برگردیم به بابک کارگردان، وقتی مادر بابک خرمدین از فساد اخلاقی فرزندش در ارتباط با به اصطلاح هنرجوهای دختر آن هم در منزل پدری حرف می زند همزمان از یک “بن بست فرهنگی” حرف می زند که راهکار آنها برای برون رفت از آن بن بست، تصمیمی هولناک یعنی قتل فرزندشان بوده است.اینکه چقدر از گفته های پدر و مادر بابک درست می باشد چیزی است که باید منتظر برگزاری دادگاه و حکم قاضی پرونده و حواشی ماجرا باشیم اما به نظر می رسد چیزی که قطعی می باشد هیمن نکته است که این پدرومادر نتوانسته اند با ارتباطی موثر مشکلات بین خودشان را حل کنند و در اقدامی هولناک فرزند خودشان را به شکلی شنیع به قتل رسانده اند.
فیلم انتقال جنازه بابک خرمدین توسط پدر و مادرش به بیرون از منزل:
طلاب و توسعه سرمایه انسانی (human capital)
برای باز کردن این بن بست ها در سه سطح حاکمیتی، فرهنگ عمومی و نخبگانی نیازمند تحول و تغییر رویکردهای جدی هستیم. در سطح نخبگانی طلاب و روحانیون از موثرترین کنشگران و لیدرها جهت بازگرداندن هویت مشترک و نزدیک کردن زبان مفاهمه نسل ها به همدیگر و توسعه سرمایه انسانی (human capital) هستند. خوب که نگاه می کنیم می بینیم طلاب خوش فکر و جهادی و اهل کار فرهنگی، بیشترین تعامل فرهنگی داوطلبانه را با قشر نوجوان و جوان جامعه و در بسترهایی دینی، فرهنگی و حتی ورزشی و تفریحی داشته اند. براستی چند روانشناس و استاد دانشگاه و معلم داریم که حاضر باشند برای ارتباط با نسل جدید در پارک و ورزشگاه و کوچه و مسجد و هیات و شبکه های اجتماعی و … وقت بگذارند و خاکسارانه و با نیت هدایتگری از خود و زندگی شان بدون چشمداشت مادی عبور موقت کنند؟! کدام نسل پیشرو و کدام صنف آگاهی بخش مشغول ترمیم شخصیت چند تکه نسل جدید هستند؟! از برخی اقدامات مردم نهاد در مورد آسیب های اجتماعی مثل کودکان کار و اعتیاد که آنها هم گاها با اهدافی لیبرالی انجام می گیرند که بگذریم چیز دندان گیری ته این “دیگ ملی” باقی نمی ماند جز حضور دغدغه مند، هدفمند و داوطلبانه طلاب و روحانیون غالبا جوان و خوش مشرب!
بن بستی نداریم اگر طلاب در میدان باشند!
آنها که نگران آینده فرهنگی و دینی و شخصیتی فرزندانشان هستند لازم است حضور طلاب را قدر بدانند و تا می توانند برای این چریک های فرهنگی بدون مرز راه باز کنند، اما آیا چنین است؟
ما که تا یادمان می آید برای جذب چندغاز حمایت از نهادهای فرهنگی شهر همیشه به در بسته می خوردیم مگر اندکی و کمتر از اندکی و همیشه کارهایمان را با پول توجیبی بچه های جمع و چند نفر خیر و بچه پولدار مذهبی جلو برده ایم و خبری از نهادهای حاکمیتی نبوده است.
قبلا گفتیم که اگر طلاب در میدان باشند شما تنها نیستید و منظور ما نقش تاثیرگذار طلاب و روحانیون در غلبه بر افسردگی های حاد و میل به خودکشی در جامعه می باشد و حالا هم می گوییم، قلعه زندگی بابک ها امن خواهند بود اگر طلاب در میدان باشند!
باسلام وخسته نباشید
خیلی عالی بود رفیق
ای کاش مسوولین نهادهای فرهنگی هم مثل شماها پای کار بودن هیچ وقت چنین اتفاقاتی رخ نمیداد