روایت مدیر حوزه های علمیه از اهم و احب امور نزد رهبر معظم انقلاب! فرهنگ کلان گفتارها: نهادهای گفتار جمعی ساز! تصویرسازی منفی و مستمر اینترنشنال از حوزه و روحانیت جزئیات برنامههای آموزشی حوزه علمیه قم طلبه های بااستعداد نباید در قرض و بدهی بمانند / شیخ طوسی ۱۲ برابر سایر طلاب شهریه می گرفت! +خاطرات پیادهروی اربعین با شهید سیدمصطفی خمینی وسط این سیستم اداری فشل، چطور برترین حوزه را انتخاب می کنید؟! اندر لزوم تبیین حداکثری اقدامات شورای نگهبان گاهی هم نزد من میآمد و مقداری شکایت میکرد… آداب طرح نظر جدید در حوزه های علمیه! تجاری سازی، بسته بندی و قسط بندی امر دینی! امام جمعهای که با دخترش پشت تریبون نماز جمعه رفت اما و اگرهای بودجه دولتی حوزه علمیه مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی
باور کنیم یک ابزار اجتماعی بدون دوره آموزشی، کلاس، کتاب و آزمون فرهنگ می سازد و اتمسفری ایجاد میکند که نتیجه آن تغییر اولویت ها، باورها و ارزش های بانوی ایرانی است.
این مدل زیرمیز زدن و نگاه صفر و صدی که می گوید: یا من یا هیچکس، چیزی جز دیکتاتوری در رفتار و دگماتیسم در اندیشه را به مخاطب القا نمی کند.
در نهایت همان جمعی که روزگاری با گمنامی، مقاله می نوشتند، در دولتی که برای روی کارآمدنش با جامعه مدرسین جنگیده بودند، توانستند که پروانه فعالیت خود را کسب کنند و از سال ۷۸، افرادی مانند موسوی تبریزی، بیات زنجانی، ایازی، فاضل میبدی، نادی، صلواتی، ناظم زاده، کوشا ، با نام مجمع محققین و مدرسین در عرصه فقه و سیاست با جامعه مدرسین در تقابل قرار گرفتند.
چرا شاهد یک حرکت فعال و واکنش حساب شده در ساحت تصمیم گیری و به تبع در بدنه حوزه نیستیم؟ چرا اینهمه تکثر و پلورالیسم درعرصه عمل حوزویان را تجربه می کنیم؟ دلیل این کثرت و پلورالیزم در عرصه کنشگری آیا به فقدان یک عقل منفصل فعال برای مدیریت و مهارهرمنوتیک در ساحت تصمیم سازی بر می گردد؟
هشتسال دولت حسنروحانی نشان داد که تنشزدایی مدنظر اصلاحطلبان چیزی نیست جز انفعال و سکوت در برابر هر حمله و توهینی.
حجتالاسلام ارزانی با اشاره به اندیشه و مجاهدتهای علمی استاد شهید مرتضی مطهری گفت: جامعیت فکری آن عالم گرانقدر در آثار متنوع وی آشکار است.
عذرخواهی ظریف در پست اینستاگرامش، در واقع عذرخواهی بابت فرم فایل صوتی بود نه محتوای آن و همچنان ظریف در چشم دوستداران مقاومت و علاقه مندان حاج قاسم سلیمانی از اعتبار ساقط شده است
به نظر بنده به جای سرزنش این بخش از طلاب غالبا جوان، بهتر است برخی مراکز و ساختارهای حوزوی را سرزنش کنیم که هنوز نتوانسته اند فکری برای زندگی مستقل و عزتمندانه طلاب بکنند که مجبور نباشند مبالغ سرریز شده از دولت را مصرف کنند!
آنچه که در این رابطه محل تامل و بررسی است این نکته خواهد بود که چرا از پله دوم شروع می کنید و به پاسخگویی و ماستمالی کردن ماجرای لو رفته می پردازید. صحبت سر اصل گفته ها و دیدگاه های شماست.
منتقدان دیپلماسی دولت، بجای استفاده از ادبیات تند بهتر است با رویکردی کاملا «کارکردگرا» و معطوف به نتیجه و منافع ملی از «دستاورد»های این دیپلماسی سوال کنند.
رئیس جمهوری در ماههای اخیر اقدامات و ادبیات متفاوتی را در پیش گرفته است که میتواند به فرضیههای ناخوشایندی منجر گردد.
سخن احمد، همان معنای عقبماندگی تفکر از فرهنگ است که نه فقط در هند و ژاپن بلکه در ایران و حتی در شهرهای مذهبی ما هم در حال صیرورت است. هر مقدار سیر فرهنگ سریعتر و شتابندهتر از سیر تفکر و اندیشه باشد، عملا نوعی از جوکریسم فرهنگی (جنبشهای فرهنگیِ بیسر و بیمعنا) بوجود خواهد آمد.
آنچه که به اوج گیری احساسات و بالارفتن میزان خطای انتخاباتی کمک می کند، کلیدواژه هایی است که بار جنگ روانی و تولید روایت غالب را در عرصه جمع آوری رای مردمی به دوش می کشد. این واژه ها دارای ظرفیت کلیشه سازی، انگاره سازی و تاریخ سازی هستند و توان مدیریت حافظه مردمی را دارند.