به گزارش خبرنگار پایگاه خبری، تحلیلی صدای حوزه، چند ماه قبل خبرگزاری فارس مستندی کوتاه در مورد فاصله طبقاتی عجیب در بین مناطق مختلف تهران پخش کرد که بسیار دردآور بود و طی این مستند حجت الاسلام علوی تهرانی به بیان آموزه های قرآنی پیرامون انباشت ثروت قارونی ها می پردازد. ایشان در مورد مانور تجمل با استفاده از داستان قارون در قرآن، هشدارهایی تکان دهنده می دهد و علت زمین گیری قارون را رقتارهای فخرفروشانه قارون دانست که کاری می کرد که دل بقیه می سوخت و دارایی های او را آرزو می کردند و ابهت شوهران را نزد زنانشان از بین می برد!
فاصله طبقاتی منطقه یک تهران یعنی زعفرانیه و منطقه ۱۸ یعنی اسماعیل آباد به معنای واقعی کلمه نجومی می باشد!
در بخشی از این مستند کوتاه که توسط شبکه های ماهواره ای معاند نیز مورد توجه قرار گرفت، امیرعلی، پسرنوجوانی اعلام می کند که در بین فوتبالیست های ایرانی سردار آزمون را بسیار دوست دارد و می گوید: ” دوست دارم سردار آزمون بیاد خونمون و باهاش فوتبال بازی کنم و رفیق بشم و حرف بزنم باهاش و صحبت کنیم…” و حالا بعد گذشت چند ماه، هنوز خبری از این دیدار انسان دوستانه نیست و شاید کسی به سردار ایرانی خبر نداده است که پسری با دلی بزرگتر از همه جام های فوتبالی منتظر است تا با تو حرف بزند!
در مستند خیلی بالا، خیلی پایین، همچنین صحبت از خانه هایی می شود که برای بازدید از آن خانه ها بنگاهی ها، ابتدا حساب بانکی مشتری را چک می کنند که اگر حسابش پرپول بود بتواند از خانه مد نظر بازدید کند، خانه هایی که در اتاق خواب هایشان استخر و باران مصنوعی دارند و … در مقابل شاهد خانه هایی هستیم که هر هفت خانواده یک حمام مشترک دارند و عملا اثاث و امکاناتی هم ندارند!
بگذارید چند آپشن دیگر از خانه های قارونی تهران را نام ببریم تا وقتی می نویسیم فاصله طبقاتی نجومی مورد انتقاد قرار نگیریم:
آسانسورهایی با ورق طلا و حساس به عنبیه چشم صاحب منزل
شوتینگ انسانی آلمانی با هزینه ۷۰۰ میلیون برای هر طبقه که در عرض سه ثانیه اهل خانه را در محوطه بیرونی پیاده می کند
اتاق آفتاب گیری
باران مصنوعی
سینما اختصاصی
کارواش و کافی شاپ و خشکشویی و …
جالب تر اینکه گفته می شود قیمت خانه ها در این قبیل مناطق بالاتر خیلی بالاتر از قیمت خانه های لوکس در نیویروک می باشد!!
به راستی فاصله طبقاتی نجومی در این حد را نمی توان در یک بازه زمانی حتی ده ساله درست کرد چرا که اینها انباشت برنامه های توسعه غربی هستند که با پوشش دولت های کارگزارانی و اصلاح طلب و لیبرال، در طی حدود سی و چند سال منجر به له شدن طبقه مستضعف در زیر چرخ های توسعه شده اند.
ریل اداره کشور باید به کلی عوض شود و البته آلترناتیو توسعه غربی، قطعا کارهای روبنایی پرسروصدا نخواهد بود!
مستند خیلی بالا، خیلی پایین را همین جا تماشا کنید:
