به گزارش صدای حوزه، حجت‌الاسلام احمد عابدی، استاد سطح عالی حوزه و دانشگاه در یادداشتی، به تقسیم‌بندی مدل‌های مختلف استعمار نو و اولویت‌بندی در شناخت وظیفه پرداختند.
یک استعمار قدیم داریم، یک استعمار نو و یک استعمار فرانو.
استعمار فرانو این است که می‌گوید یک کاری بکنیم که مردم آن طور که ما می‌خواهیم فکر بکنند. یا مثلا زمانی که کمونیست‌ها بودند، رئیس جمهور رومانی که کمونیست بود… روس‌ها به ایشان گفتند معاون اول شما جاسوس آمریکایی‌هاست.
وقتی معاون اول را دستگیر کردند به او گفتند تو چه اطلاعاتی به آمریکایی‌ها می‌دادی؟ گفت هیچ، آمریکایی‌ها فلان قدر پول به من داده و گفتند هیچ اطلاعاتی نمی‌خواهد به ما بدهی که یک وقت گیر نیفتی. فقط دو کار برای ما بکن، کار اول اینکه همیشه اولویت‌های کشور رومانی را عوض کن، کار دوم هم اینکه همیشه مسئولین ضعیف سر کارها بگذار، همین کار را برای ما بکن خودبخود رومانی عوض می‌شود.
حالا این در عرصه سیاسی است و من و شما در کار حوزوی و آخوندی و کار علمی و فرهنگی، اولین کاری که خدمت به آمریکایی‌ها و خدای نکرده باعث سرنگونی دین یا حوزه این است که اولویت‌ها را عوض کنیم، یعنی آن کارهایی که ضرورت دارد انجام بدهیم را انجام ندهیم و یک کارهایی که ضرورت ندارد را انجام دهیم.
کاری که هارون الرشید می‌کرد علما را جمع کرد و می گفت بنشینید تحقیق کنید که ریشه فلان کلمه چه بوده و جایزه هم تعیین می‌کرد و ماه‌ها و سال‌ها علما می‌نشستند بحث می‌کردند که ریشه این کلمه چیست.
اولین کار برای ما اگر می‌خواهیم به دینمان خدمت کنیم شناخت اولویت‌هاست.
دومین خدمت به دشمنان دین هم این است که آدم‌های ضعیف را برای کارهای قوی بگذاریم. مثلاً یک کسی که یک درسی را نمی‌تواند بگوید این بنشیند آن درس را بگوید، یک کسی اهل آن کتاب نوشتن نیست بنشیند آن کتاب را بنویسد، یک جاهایی که یک منبر حساسی است به آدم‌های ضعیف بدهیم و آنجاهایی که حساس و مهم نیست به آدم‌های قوی بدهیم، مسئولیت‌های مهم را به آدم‌های ضعیف و مسئولیت‌های ضعیف را به آدم‌های مهم بدهیم. این خودش کافی است برای اینکه خدای نکرده یک نظامی را تغییر بدهیم.
