امامت جمعه، نمایندگی هم‌زمانی از کل روحانیت و نظام است. این نهاد از یک منظر حوزوی‌ترین نهاد حاکمیتی ما و از منظر دیگر حاکمیتی‌ترین بخش روحانیت است.نهاد نماز جمعه که برخاسته از حوزه است، باید وظایف و رسالت‌های خود در قبال حوزه را ایفا کند و برای آن تدابیری اندیشیده شود.اکنون بسیاری از مردم برای قضاوت درباره حوزه، به ائمه جمعه نگاه می‌کنند. حوزه باید اهتمام بیشتری نسبت به بالندگی، تقویت، پشتیبانی فکری و جایگاهی حدود ۹۰۰ نفر که در میدان امامت جمعه هستند داشته باشد؛ این افراد اصلاً با هیچ نهاد دیگری قابل مقایسه نیستند!کیفی‌سازی نهاد امامت و ائمه جمعه واقعاً یکی از کارویژه‌ها و بخش‌های برجسته‌ای است که باید مدنظر حوزه علمیه و شورای عالی باشد.با تأکید بر ضرورت تغییر نگاه در حوزه نسبت به ائمه جمعه و جماعت: ما اولین مخاطبان این حوزه هستیم. نگاه در حوزه، در بخش نخبگانی، فضلا و تا ساحت مرجعیت باید نسبت به ائمه جمعه متفاوت و اصلاح‌شده باشد. بدون این نگاه کارها پیش نخواهد رفت.اگر ظرفیت عظیمی که در حوزه وجود دارد به بخش میدانی که راهبری آن با ائمه جمعه است متصل شود، در حوزه تبلیغ، تبیین و کیفیت‌بخشی به خطبه‌ها، اتفاق بسیار بزرگی خواهد افتاد و کمیت آن می‌تواند امور را پیش ببرد.
اینکه ” کیفی‌سازی نهاد امامت و ائمه جمعه” یکی از کارویژه‌ها و بخش‌های برجسته‌ای است که باید مدنظر حوزه علمیه و شورای عالی باشد حرف درستی است و باید گفت به تبع اینکه سالهاست تبلیغ، اولویت اول حوزه علمیه نیست به همان نسبت عدم اهتمام به تربیت امامان جمعه تراز هم در اولویت نبوده و نیست اما از آقای علی اکبری می پرسیم حالا که حوزه به دلایل مختلف در این مأموریت موفقیت زیادی نداشته است، شورای سیاستگذاری ائمه جمعه چرا نتوانسته در جهت انتخاب درست و هدفمند ائمه جمعه و همچنین پشتیبانی محتوایی و مهارتی آنها اقدام در خوری انجام دهد؟!
اگر ” اکنون بسیاری از مردم برای قضاوت درباره حوزه، به ائمه جمعه نگاه می‌کنند” خب چرا بعد از سالها هنوز ریل مشخصی برای همکاری مثمر ثمر حوزه و شورا ایجاد نشده و تازه بناست ” دبیرخانه مشترک همکاری های حوزه و شورای سیاستگذاری ائمه جمعه تشکیل شود!”
اگر این ۹۰۰ نفر امام جمعه با هیچ نهاد دیگری قابل مقایسه نیستند چرا وضعیت به شکلی شده که به اذعان خودی و غیرخودی و به جز چند مورد خاص، در غالب موارد شاهد تأثیر این ائمه جمعه در افزایش سرمایه اجتماعی نظام نیستیم؟ چرا نسیم تازه ای در میان ائمه جمعه مشاهده نمی شود؟ چرا همه روال ها تقریبا همان است که بود؟ آیا جامعه ما جامعه ایستایی هست که چیزی در آن تغییر نکرده که نهاد امامت جمعه هم به تبع آن به همان حال سابق مانده است؟!
