به گزارش صدای حوزه، اندیشکده کیتو (CATO)، از اندیشکده‌های مطرح ایالات متحده در گزارشی تحلیلی با عنوان «ارزیابی عملکرد دولت بایدن در حوزه تجارت در نخستین سال ریاست جمهوری» به بررسی عملکرد دولت رئیس‌جمهوری ایالات متحده در حوزه تجارت داخلی و خارجی پرداخته است.
اهمیت این گزارش از آنجایی است که بایدن در مناظره‌های انتخاباتی با ترامپ، منتقد عملکرد وی در حوزه تجارت خارجی و نئومرکانتلیسم بود. از این رو بررسی سیاستگذاری دولت جدید ایالات متحده در حوزه تجارت اهمیت زیادی دارد.
در این گزارش آمده است: «هیچ توئیتی وجود ندارد؛ هیچ توهینی وجود ندارد؛ هیچ تغییر ناگهانی سیاست در نیمه‌های شب وجود ندارد؛ هیچ تهدیدی برای خروج از سوی نهادهای بین‌المللی وجود ندارد. دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا، دیگر ریاست سیاست تجاری ایالات متحده را برعهده ندارد؛ با این حال، در دوران ریاست جمهوری بایدن، سیاست تجاری دولت ترامپ تا حد زیادی دست نخورده باقی‌مانده است.»
بایدن در مسیر سیاست یکجانبه‌گرای ترامپ
«سیاست تجاری دولت بایدن که از تیزترین لبه‌های حمایت‌گرایی «اول آمریکا» ترامپ کنار گذاشته شده است، یک سال بعد، به نظر می‌رسد به طور فزاینده‌ای فقط نسخه‌ای ساده‌تر و صیقلی‌تر از همان رویگردانی از جهان گسترده‌تر، همان دیدگاه مرکانتیلیستی نزدیک‌بین است. در مورد اینکه ایالات متحده چگونه باید به تجارت داخلی بپردازد و اینکه چگونه باید در تجارت و روابط تجاری در سطح جهانی مشارکت کند. تاکنون، سیاست تجاری ایالات متحده در دولت بایدن، تداوم همان سیاست‌های یکجانبه‌گرا در دولت ترامپ بوده است.»
در طول جلسه تائید صلاحیت سنا برای «کاترین تای» مذاکره‌کننده تجاری دولت بایدن، وی در پاسخ به پرسشی در ارتباط با تجارت آزاد گفت: «فکر می‌کنم سیاست‌های تجاری ما باید ظریف باشد و باید همه ابعاد و جوانب را در نظر بگیریم.»
روند مخالفت با تجارت آزاد در ایالات متحده به‌اندازه‌ای است که روزنامه نیویورک‌تایمز در تیتر خود نوشت: «در واشنگتن تجارت آزاد دیگر مثل انجیل مقدس نیست.»
پاسخ تفصیل یافته تای در ارتباط با تجارت آزاد را می‌توان در رویدادی که به میزبانی اتاق بازرگانی ایالات متحده در دسامبر(آذرماه) ۲۰۲۱ برگزار شد، جست‌وجو کرد. در این رویداد بیان شده که «دولت بایدن با گروه اتاوا در مورد اینکه تا چه اندازه باید در رفع موانع پیش برود، مخالف است. زنجیره‌های تامین بسیار شکننده هستند.»
گرچه تجارت به طور قابل توجهی از طریق دورهای پی در پی مذاکرات تجاری جهانی و موافقت‌نامه‌های تجاری دوجانبه و منطقه‌ای متعدد آزاد شده، بسیاری از تعرفه‌های تحمیل شده توسط ایالات متحده و دیگر موانع تجاری غیرتعرفه‌ای همچنان پابرجاست؛ از جمله بسیاری از مواردی که به صورت یک‌جانبه اعمال شده‌اند.
پس از یک سال از بین رفتن امیدها برای ابتکارهای رهایی‌بخش در حوزه تجارت از سوی رئیس‌جمهوری جدید، آنهایی که به مزایای تجارت آزاد اعتقاد دارند باید خیال‌پردازی را کنار گذاشته و متوجه شوند که دولت بایدن همه آنچه را که در مورد تجارت گفته، معنا می‌کند.
سیاست تجاری بایدن پیش از رسیدن به کاخ سفید
این گزارش یادآور شده: «سیاست تجاری بایدن بر خلاف چیزی بود که بسیاری از افرادی که به او رای دادند، گمان می‌کردند. پیش از انتخابات، رویکرد ترامپ در تجارت بود و او قول همکاری با متحدان آمریکا در حوزه مسائل تجاری را داده بود؛ از تصمیم ترامپ مبنی بر خروج از شراکت تجاری با «ترانس پاسیفیک» انتقاد می‌کرد و معتقد بود با این اقدام وی، چین دست برتر را در حوزه تجارت دارد.
با این حال بایدن تجارت را جدا از سیاست داخلی می‌دانست؛ با وجود این واقعیت که آمریکایی‌ها تا اندازه زیادی در جهانی یکپارچه اقتصادی زندگی میکنند. بایدن در حالی که بسیاری از تصمیم‌های تجاری ترامپ را در طول مبارزات انتخاباتی خود محکوم کرد، تصریح کرد که او بهبود و اصلاحات داخلی را در اولویت قرار خواهد داد و تجارت برای دولتش اولویت اولیه و یا حتی اولویت بالایی نخواهد داشت. او قول داد که هیچ قرارداد تجاری جدیدی را امضا نکند، مادامی که سرمایه‌گذاری‌های عمده‌ای را در حوزه مسکن، امور کارگری و … انجام دهد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «آخرین رئیس‌جمهوری ایالات متحده که با جسارت تمام از تجارت آزاد صحبت می‌کرد، جرج بوش بود.»
بوش همواره تاکید می‌کرد: «پیشرفت با تجارت آغاز می‌شود. تجارت، موتور پیشرفت اقتصادی است. در هر قاره، در هر فرهنگی، تجارت فرصت ایجاد کرده و رشد کارآفرین را افزایش می‌دهد. تجارت قدرت بازارها را برای نیازهای فقرا به کار می‌برد. زندگی‌های بی‌شماری را زنده می‌کند.»
بررسی سوابق بایدن در ارتباط با تجارت آزاد نشان می‌دهد وی سابقه‌ای طولانی در اتخاذ مواضع میانی در حوزه تجارت داشته و هرگز به عنوان فردی که طرفدار تجارت آزاد بوده، شناخته نشده است. زمانی که در سنا مشغول به کار بود، به موافقت‌نامه تجارت آزاد با آمریکای شمالی، کانادا و مکزیک و قانون حمایت از توافقنامه تجاری در اروگوئه رای مثبت داد و از مشارکت در ترانس پاسیفیک حمایت کرد.
با این حال اینگونه مواضع بایدن تعحب‌آور نبود. زیرا تجارت در میان مردم آمریکا به ویژه در بخش‌های حومه‌ای کشور محبوب است اما در میان گروه‌های ذی‌نفع محبوبیت چندانی ندارد. این گروه‌ها بخش قابل توجهی از پول خود را هزینه پویش‌های سیاسی انتخابات‌ها میکنند. برای مثال در حزب دموکرات، کارگران سازمان یافته، نفوذ زیادی دارند و از ترس رقابت خارجی، به شدت با تجارت آزادتر مخالف هستند.
به همین دلیل، هرگونه دفاع از تجارت آزادتر توسط یک دموکرات، امروزه از نظر سیاسی خطرناک فرض می‌شود. در میان جمهوری‌خواهان نیز ملی‌گرایی اقتصادی، روز به روز گسترش می‌یابد. حمایت از تجارت آزادتر در روزهای انتخابات امری خطرناک است؛ جایی که بسیاری از تأثیرگذارترین فعالان در هر دو – به دلایل مختلف – به طور عمده مخالف تجارت آزادتر هستند.
پایگاه‌های دموکرات و جمهوری‌خواه به طور یکسان تجارت آزادتر را عامل از دست دادن تولید و سایر مشاغل آمریکایی می‌دانند و بسیاری از دموکرات‌ها این اعتقاد را به این باور اضافه می کنند که تجارت آزادتر و قوانین تجاری ناشی از آن، به محیط زیست آسیب می‌زند.
عملکرد بایدن در کاخ سفید
اکنون که بایدن در کاخ سفید است، با برخی واقعیت‌های سیاسی مواجه می‌شود که حمایت از تجارت را برای او دشوار می‌کند. دیگر حمایت تاریخی دیرینه دو حزبی از تجارت در کنگره دیگر وجود ندارد. برخی از جمهوری‌خواهان همچنان طرفدار تجارت آزادتر هستند اما پس از ظهور ناسیونالیسم اقتصادی و استقبال حزب جمهوری‌خواه از ترامپ و سیاست‌های او، تعداد آنها به اندازه گذشته نیست و در میان دوقطبی شدن کنونی دو حزب، حتی برخی از جمهوری‌خواهانی که همچنان از تجارت حمایت میکنند، ممکن است تمایلی به رای دادن به یک توافق تجاری در صورتی که توسط بایدن به آنها ارائه شود، نداشته باشند.
در میان دو مجلس سنا و نمایندگان، رهبران دموکرات‌ها تمایل چندانی به تجارت آزاد نداشته و در بدترین حالت با آن مخالف هستند. دموکرات‌های پیشرو مانند «برنی سندرز» و «الیزابت وارن» محافظه‌کارانه عمل کرده و تمایلی به تجارت آزادتر ندارند. دموکرات‌های میانه‌رو نیز تمایلی به اظهارنظر در حوزه‌های تفرقه‌انگیز ندارند.
حتی اگر بایدن مسیر کنونی خود را در تجارت تغییر دهد، نمی‌تواند در این حوزه موفقیت‌آمیز عمل کند. زیرا قانون اساسی ایالات متحده هیچ قدرت خاصی را در مورد بازرگانی و تجارت بین‌الملل به رئیس‌جمهوری اختصاص نمی‌دهد. بدون موافقت کنگره، رئیس‌جمهوری و مذاکره‌کنندگان تجاری‌اش می‌توانند درباره تجارت با کشورها مذاکره کنند اما نمی‌توانند هیچ قرارداد تجاری جدیدی را امضا کنند.
بایدن و تجارت در خانه
اقدامات بایدن در داخل کشور تاکنون نشان‌دهنده ناکامی در درک ضرورت تجارت آزاد به عنوان بخشی از یک سیاست موفق برای بهبود و شکوفایی آمریکاست. قصد او برای دستیابی به بهبودی داخلی و اصلاحات پیش از تلاش برای مذاکره برای هرگونه توافقنامه تجاری جدید، بر این باور است که افزایش تجارت برای اقتصاد و نیروی کار آمریکا مضر بوده است.
از سال ۱۹۴۷ تا پیش از انتخاب ترامپ به عنوان رئیس‌جمهوری ایالات متحده، دولت‌های جمهوری‌خواه و دموکرات این فرض را مطرح می‌کردند که ایجاد قوانین پایه جهانی مناسب برای تجارت – و حفظ آنها – بهترین راه برای رشد رفاه آمریکاست. اعتقاد بر این بود که اگر قوانین درست باشد، مشاغل و کارگران آمریکایی در اقتصاد جهانی موفق خواهند شد. ترامپ با دیدگاه خود مبنی بر تجارت به‌عنوان مجموع صفر و فقط مبادله‌ای، این پیش‌فرض دیرینه دو حزبی را کنار گذاشت.
بایدن و تعرفه‌های تجاری
ترامپ خود را «مرد تعرفه‌ای» معرفی کرد. با این حال، اکنون که بایدن در کاخ سفید است، به نظر می‌رسد بایدن تا اندازه‌ای همچون سلف خود، شیفته تعرفه‌هاست. به نظر می‌رسد مذاکره‌کننده ارشد تجاری او نیز همین‌گونه است.
«کاترین تای» نه تنها از تعرفه‌های ترامپ – و به طور کلی تعرفه‌ها – دفاع کرده است، بلکه این تصور را که تعرفه‌ها در نهایت توسط مصرف‌کنندگان پرداخت می‌شود، به چالش کشیده است.
او ادعا کرده که این محاسبات پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد. علاوه بر این، او به وضوح گفته تعرفه‌ها – از جمله تعرفه‌های ترامپ – را به عنوان یک اهرم مهم مذاکره با چین و دیگر شرکای تجاری ایالات متحده می‌بیند. او تعرفه ها را «ابزار بسیار مهم» در سیاست تجاری دولت می‌خواند.
یکی از بارزترین نمونه‌های علاقه دولت بایدن به تعرفه‌ها، تصمیم اخیر وزارت بازرگانی وی برای دو برابر کردن میانگین تعرفه واردات چوب نرم کانادایی است که به افزایش سریع هزینه‌های ساختمانی در بازار مسکن ایالات متحده منجر می‌شود. اما شاید بدترین نمونه از علاقه بایدن به تعرفه‌ها، خودداری او از حذف تعرفه‌هایی باشد که ترامپ بر واردات فولاد و آلومینیوم اعمال کرد.
سیاست تجاری کنونی بایدن، حاکمیت حمایت‌گرایی مؤدبانه است. ترامپ ممکن است پس از انتخابات ۲۰۲۴ به کاخ سفید بازگردد اما اکنون در آنجا زندگی نمی‌کند. در حال حاضر، هیچ صحبت بی‌پروا مبنی بر مخالفت با تجارت آزاد وجود ندارد. در حال حاضر عبارات در مخالفت با تجارت آزاد، آرام و مودبانه بیان می‌شود، اما همان رویه دوران ترامپ در حال تداوم است. آیا بایدن می‌تواند مانند گذشته تجارت را به کاخ سفید بازگرداند؟
