زندگی پس از زندگی و دوگانه های باطل

به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، دکتر مجتبی رستمی کیا درباره برنامه زندگی پس از زندگی یادداشتی در کانال ایتایی فلسفه زبان اسلامی قرار داده اند که در ادامه توجه شما را به آن جلب می نماییم.

جان سرل در کتاب حیث التفاتی نکته بلیغی دارد: « متاسفانه ۳۰۰ سال اخیر فلسفه دچار دوگانه های باطلی بوده است»، اساساً فیلسوفی گری در برساخت دوگانه هایی استوار می شود که برخی از این دو گانه ها نه حقیقی بلکه سنتی مدرسی ( اسکولاستیک) تلقی می شود؛ برخی از دوگانه هایی که در این چند روز و بعد از نوشته اول در فضای مجازی و از گوشه و کنار برایم ارسال شده است:

انواع دوگانه های ایجاد شده برنامه زندگی پس از زندگی

دوگانه متاورس و NDE ( و ترجیح اینکه حالات نزدیک به مرگ بر متاورس ترجیح دارد!)

دوگانه فیزیکالیسم و دوئالیسم ( به این معنا که اگر NDEرا نپذیریم به فیزیکالیسم متهم می شوید!)

دو گانه روح گرایی و بدنمندی ( به این معنا که اگر NDE را نپذیری پس لاجرم متهم به بدنمندی خواهید شد!)

دو گانه عوالم غیب و عالم دنیا ( به این معنا که اگر NDE را نپذیری پس منکر عالم غیب شده اید!)

دوگانه حال خوب – حال بد ( برنامه های مبتنی بر NDE حال خوبی در افراد آنهم پیش از افطار ایجاد می کند!)

دو گانه کارکردگرایی و تئوریک بودن ( به این معنا که مشاهده NDE برخی از مؤمنین را ترسانده و کارکرد خوبی دارد، خیلی از بحث ها را دارند مراعات می کنند چرا با این برنامه که اینقدر کارکرد خوب دارد مقاومت می کنید؟!)

در اوایل چندان مایل نبودم ـ همچنان که از نوشته اولم پیداست ـ به صراحتی خواستار تعطیلی و اصلاحات اساسی برنامه بشوم، اما بر اساس مطالعات پشتیبان و حداقل ۱۲ سال مطالعات جدی در حوزه فلسفه دین و تجربه دینی، NDE را شروع خط انحراف تلقی می کنم و مجبورم موضع رادیکال تری نسبت به آن بگیرم.

اگر NDE را نپذیریم برای همه دو گانه های بالا حرف برای گفتن و استدلال برای ابطال فیزیکالیسم داریم، نیاز نیست برنامه ای را ترویج کنید که آینده آن پیداست، امسال دستکم ۲۰ هزار نفر تجربه نزدیک به مرگ دارند و در سال هایی در آینده نزدیک ۲۰ میلیون نفر.

سخن پایانی: برای ابطال برخی از مدعیات NDE به تحقیقاتی که در مورد مشاهدات و تجربه افراد دارای اعتیاد به مواد صنعتی و روانگردان انجام شده است مراجعه کنید، حجم مشاهدات و تجربیات نزدیک به این فضاست! هوشمند باشیم و پشت بازی های الهیاتی که پشتوانه و عقبه تئوریک مفصلی در سنت غربی دارند پنهان نشویم.

تعجبم از برخی از اساتید محترم متافیزیک اسلامی است که چگونه این عقبه تئوریک و این دست پنهان در پشت این مباحث را کاملا منطبق بر اصول فلسفه اسلامی می دانند، وقتی شما در عالم وقوع آسیب های متعددی برای NDE قائلید نمی توانید در عالم امکان، اصل امکان چنین تجربه هایی را اثبات کنید؛ این اثبات اصل امکان، در زبان متعارف و در زبان رسانه تبدیل به صحت وقوع می شود، اینهم از هنر رسانه است، از کاهی کوهی می سازد و از امکانی وقوع!