به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، رها عبداللهی، با انتشار یادداشتی، به قهر میهمان اصلاح طلب در برنامه جهان آرا پرداخته است که د رادامه مطالعه می نمایید:
شب گذشته برنامه جهان آرا میزبان زنان اصلاح طلبی بود که هیچگاه حاضر به پاسخگویی در برابر اعمال پرحرف و حدیث گذشته خود نبودند؛ دهان منتقدان را یا با مسدود کردن می‌بستند یا شکایت؛ هیچگاه حاضر به رویارویی مستقیم با مردم و رسانه‌های غیرهمسو نبودند؛ همیشه هم با پررویی توپ را در میدان جریان منتقد خود می‌انداختند و حالا شرایطی پیش آمده بود که مدعیان همیشه معترض و متوقع، وادار به پاسخگویی در برابر مردم یا اعتراف به اشتباهشان شوند.
در نیمه اول برنامه این امر در حال رخ دادن بود. خانم‌ها شجاعی و مولاوردی حتی نمی‌توانستند مجری برنامه جهان آرا را بپیچانند و کاملاً در گوشه رینگ مانده بودند. البته مجری در همان نیمه اول هم نتوانست با سوالات مرتبط با حوزه مسئولیت آنان در دوره‌های اصلاحات و اعتدال این بن‌بست را منجر به اقناع کامل مخاطب کند و بحث را بیشتر سیاسی پیش میبرد که به نفع افشای خطاهایشان در حوزه زنان نبود. با این وجود آنان هیچ حرفی برای گفتن نداشتند و برنامه به خاطر این موضوع حوصله مخاطب را سر برده بود. خانم مولاوردی به وضوح بابت مخمصه پیش آمده پریشان بود.
خطای دوم برنامه وقتی اتفاق افتاد که مسئولان جهان آرا تصمیم گرفتند قدری هیجان ایجاد کنند و با کارشناس برنامه قبلی خود که با افشاگری‌هایش این خانم‌ها را به چالش کشیده بود ارتباط تلفنی برقرار کرد. این ارتباط فرصت دلخواه یا همان بهانه فرار را به خانم مولاوردی داد که با اشاره به خانم شجاعی ژست مظلومیت گرفته و بهانه ترک برنامه زنده را پیدا کنند.
فرصت سوزی استثنایی به سبک جهان آرا
و بدین گونه برنامه جهان آرا یک فرصت استثنایی برای محاکمه مقصران همیشه مدعی را در افکار عمومی سوزاند. چرا مجری جهان آرا به جای کشاندن پای خطاهای سیاسی و امنیتی که معمولا برای مردم کم اهمیت تر است، از خطاهایی که مستقیماً روی زندگی مردم مؤثر بود سخن نگفت و چیزی نپرسید؟
چرا از خانم مولاوردی نپرسید دلیل ممانعت ایشان در مقام معاونت بانوان ریاست جمهوری برای اجرای قانون مرخصی زایمان بانوان شاغل مصوب سال ۹۲چه بود؟ اینکه ایشان به خاطر تعهدی که در زمینه عدالت جنسیتی به سازمان ملل داده بود و باید نرخ اشتغال زنان را بالاتر میبرد، از اجرایی شدن مرخصی زایمان که حق زنان شاغل بود جلوگیری کرده و ابایی هم از اظهار آن در مصاحبه‌های خود نداشت، جرم کمی است؟ مردم می‌دانند جلوگیری از اجرای این قانون موجب شده زنان شاغل زیادی برای از دست ندادن شغل خود یا بچه دار نشوند یا اقدام به سقط جنین کنند و آمار سقط عمدی زنان شاغل در سالهای اخیر به ۵۶ درصد بیشتر از زنان دیگر برسد؟
چرا از مولاوردی درباره امضای تفاهم‌نامه با صندوق جمعیت سازمان ملل متحد در سال ۹۳ و تعهداتی که با آن به وزارت بهداشت، مرکز آمار، هلال احمر، دانشگاه تهران، سازمان ثبت احوال و معاونت زنان ریاست جمهوری تحمیل شده و با این تعدات حق شکایت این صندوق از جمهوری اسلامی در صورت عدم اجرا به دادگاه لاهه را ایجاد کرده چیزی نپرسیدند؟
چرا از او بابت اعطای دسترسی صندوق جمعیت به بانک اطلاعات زنان ایرانی که طی این قرارداد و در پوشش سلامت باروری داده شده و خیانت محسوب می‌شود چیزی نپرسیدند؟
وقتی با اشتباهات این افراد عمیق‌ترین تغییرات اجتماعی مد نظر دشمن در جامعه زنان اتفاق افتاده و هیچگاه کسی آنان را بازخواست نکرده، وقتی رسانه‌هایشان افکار عمومی نسل جدید بانوان را به سمت خود کشانده و خود را تبدیل به مرجع احقاق حقوق زنان و قله تقابل با ستم‌های تاریخی به زنان کرده‌اند، ما چگونه تنها فرصت رسانه‌ای وادار کردن اینان به پاسخگویی در مقابل دیدگان مردم را با ناپختگی از دست می‌دهیم؟
به نظرم برنامه دیشب جهان آرا برد بازی باخته را به مهمانان خود اهدا کرد.
