به گزارش خبرنگار صدای حوزه، حجت الاسلام جهانگیری مبلغ و مسوول گروه جهادی تبلیغی علی بن موسی الرضا(ع)است که با تأسیس خیریه در شهرستان محروم کنگاور حدود ۱۲۰۰ خانوار را پوشش مالی داده؛ این خیریه توانسته است به زندگی نزدیک به ۲۰۰ معتاد را سر و سامان ببخشد؛ با فعالیت این خیریه کودکان کار و زنان کار در منطقه به صفر رسیده است؛ همچنین ساخت ۲۷ خانه و بازسازی ۴۳ خانه برای نیازمندان از دیگر اقدامات این خیریه است؛ در ادانه گفت و گوی کوتاه صدای حوزه با این روحانی جهادی را می خوانید.
گروه جهادی که خروجی اش از کمیته امداد و بهزیستی یک شهر بیش تر است
صدای حوزه: به نظر می رسد مجموعه فعالیت‌های شما از خروجی کمیته امداد و بهزیستی یک شهر بیشتر باشد؛ آیا انگیزه ورود به فعالیت های جهادی را در سر درس های کلاس حوزه پیدا کردید و یا راهنمایی اساتید شما را به این سمت هدایت کرد؟
من از زمان کودکی شرایط سخت نبود پول و امکانات را تجربه کردم؛ همیشه دوست داشتم کاری کنم تا عقده ای در دل افراد ضعیف جامعه باقی نماند؛ بعدها که طلبه شدم با طلابی کار کردم که نمونه‌های موفقی در این زمینه بودند و همین رغبتم را برای انجام این امور را افزایش داد.
در شروع فعالیت در شهر کنگاور غریبه بودم و فعالیت ما به سختی راه اندازی شد؛ جرقه این کار زمانی خورد که با مادری مواجه شدم که به من گفت بچه ام گرسنه بود و با زور کتک او را خواباندم؛ من چنین شرایطی را درک کرده بودم و همین سبب افزایش انگیزه برای آغاز این راه شد.
گزارش منظم از فعالیت ها سبب جلب اعتماد خیرین می شود
صدای حوزه: در حال حاضر شرایط اقتصادی و هجمه های رسانه ای علیه روحانیت به گونه ای است که به نظر می‌رسد مردم نباید با شما همراهی کنند؛ شما چگونه اعتماد مردم را به دست آوردید؟
موفقیت کار در حقیقت با عنایت امام رضا (ع) بوده اما علاوه بر آن ما گزارش فعالیت‌ها به صورت مرتب در شبکه های مجازی قرار می دهیم مثلا اگر خانواده نیازمند کمک باشد از وضعیت زندگی آن ها کلیپ ای تهیه کرده و آن را در شبکه های اجتماعی قرار می دهیم و از این طریق اعتماد خیرین را جلب می کنیم.
شاید باور نکنید ولی یکی از خیرین تنها با مشاهده این گزارش‌ها و بدون حتی یک بار ملاقات حضوری حدود ۵۰ میلیون به خیریه ما کمک کرد و موارد میلیونی دیگری نیز وجود دارد؛ خیرین وقتی می بینند گزارش کار مفصل و منظم از تمام مراحل کار وجود دارد، اعتماد می کنند.
صدای حوزه: تلخ ترین و شیرین ترین خاطره از فعالیت های خود را بیان کنید.
خاطرات تلخ بسیار است اما سخت ترین آنها زمانی بود یک زن باردار با من تماس گرفت و گفت که خودش و همسرش شدیداً اعتیاد دارند؛ خداوند مدد کرد و این زوج ترک کرده و بچه ای را که می‌خواستند سقط کنند، به دنیا آوردند.
زمانی که به خانه این زوج رفتم نیمه شب بود؛ مادر غذایی که با خودم آورده بودم را از من گرفت به سمت بچه‌اش دوید تا او را بیدار کرده و غذا دهد بچه ای را که با زور کتک خوابانده بود.
شیرین ترین خاطره نیز مربوط به دختر ۹ ساله می‌شود که به شش نوع ماده مخدر اعتیاد داشت؛ این دختر توانست با کمک روانشناسان اعتیاد را کنار گذاشته، مادر خود را پیدا کرده و به خانه برگردد.
صدای حوزه: وضعیت مالی خود شما چگونه است؟ رقم های میلیاردی در اختیار شما قرار می گیرد؛ آیا شما منفعتی از این پول ها دارید؟
وضعیت مالی خودم افتضاح است؛ همین چند وقت پیش قرارداد خانه هم تموم شد و دو ماه وسایلم داخل مسجد بود و خودم آواره بودم که با کمک یکی از دوستان از این وضعیت نجات پیدا کردم با این حال هیچ وقت دنبال مسائل مالی نبودم پول که داخل حساب من می آید، هزینه فعالیت ها می شود و داخل حساب نمی ماند.
وقتی خانواده های زیادی را میبینم که هیچ چیز ندارند، وقتی دختر هفت ساله ای را می بینم که اعتیاد دارد، چطور می توانم به خودم فکر کنم.
با این حال با لطف امام زمان هیچ وقت کم نیاورده و با شهریه طلبگی زندگی می کنم البته بعضی اوقات کارهای دیگری مانند سبزی فروشی و کارگری نیز انجام می دهم.
کار کردن طلبه ها را مردمی می کند
صدای حوزه: برخی از اساتید حوزه کار کردن را مغایر با زی طلبگی می‌دانند نظر شما چیست؟
من برای پاسخ به این سوال محلی از اعراب ندارد اما کار کردن یک فایده بسیار مهم دارد و آن این است که مردم طلبه ها را از خودشان می‌دانند و به آنها اعتماد میکنند.؛ اکثر مردم کنگاور با من رفیق هستند از تعویض روغنی و شیرینی‌فروشی گرفته تا مکانیک و ضایعاتی چرا که من در کنار همه آنها کار کردم.
صدای حوزه: آیا در کنار کمک رسانی به مخاطبین خود نگاه فرهنگی و آموزشی نیز دارید؟
خودم شخصاً دوست ندارم که از نیازمندان سوء استفاده کنم و بگویم چون به شما کمک کرده ام رفتار شما نیز باید به گونه ای باشد که من می خواهم اما معمولا از باب رفاقت وارد شده و سعی می‌کنم اثرگذاری کنم
مثلا به خانواده هایی که صاحب فرزند شدن اما پول برای ترخیص از بیمارستان را ندارند کمک کرده و به آنها توصیه می کنم که نام فرزندانش را از بین اسامی ائمه انتخاب کنند و یا به خانواده‌هایی که فرزند دختر به دنیا می آورند کمک بیشتری انجام می دهم تا از این طریق با عقیده خرافی که پسر بهتر از دختر است و اجاق دختر کور است مبارزه کنم.
