به گزارش خبرنگار صدای حوزه، در سال‌های اخیر و با گسترش رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های مجازی، حساسیت جامعه نسبت به موضوعات مختلف بیشتر شده است و نقاط ضعف و یا قوت ضریب بیشتری به خود می‌گیرد.
در این میان، حوزه‌های علمیه، روحانیت و طلاب در معرض بیشترین شبهات، تهمت‌ها، شایعات و حتی توهین‌ها قرار گرفته و می‌گیرند. این هجمه‌ها بعضا به حق و اکثرا نا به حق بوده و طلاب نیز در کمال خویشتن‌داری این هجمه‌ها را به جان خریده و می‌خرند و آن را جزئی از الزامات مسیر سربازی امام زمان (عجل الله فرجه) می‌دانند.
اما منشا برخی از هجمه‌های رسانه ای و غیررسانه‌ای به طلاب و روحانیون، نه اقدامات ضدانقلاب و دشمنان بلکه کج‌سلیقگی و بی‌دقتی برخی از مسئولان حوزوی است. یکی از این اقدامات، آغاز واکسیناسیون طلاب و روحانیون در روزهای گذشته است.
این اقدام که یقینا با حسن نیت و با قصد خدمت به طلاب از سوی مسئولین محترم صورت گرفته اما دچار تبعاتی در سطح جامعه و رسانه‌ها شده است که شایسته نیست.
اولا جداسازی طلاب از غیر طلاب حتی در واکسن زدن نیز باید جاری باشد؟! شهرک‌سازی جداگانه برای طلاب و خدمات خاص برای طلاب حتی قطعه اختصاصی طلابِ متوفی در آرامستان بهشت معصومه ناشی از چه طرز تفکری است؟!
در سال‌های بعد از تشکیل مرکز خدمات، مرکز امور طلاب و مراکز مختلفی که به روحانیون خدماتی ارائه میکنند، شاهد یک روحیه در مسئولین حوزوی و حتی بیوت برخی بزرگان بودیم که کلیدواژه “جداسازی طلاب در همه چیز” را سرلوحه خود قرار داده است و سوال اینجاست چرا در هرموضوعی باید طلاب را از مردم جدا کرد؟
شرایط زمانه به خودی خود، بر فاصله بین مردم و روحانیت افزوده است و اقدامات جداسازی طلاب از دیگر مردم، هم در طلاب و هم در بین مردم اثرات سوء و منفی به دنبال داشته و دارد.
دوما در شرایطی که مردم عادی با محدودیت سنی در حال واکسیناسیون می‌باشند چرا باید طلاب ۱۸ سال به بالا بدون محدودیت واکسینه شوند؟! برای مردم این سوال متبادر می‌شود مگر خون طلاب رنگین‌تر باقی مردم است؟! قاطبه طلاب راضی به این تبعیض نبوده و نیستند.
هرچند دانشگاه علوم پزشکی قم واکسیناسیون طلاب بدون محدودیت را تکذیب کرد اما شواهد حاکی از ادامه روند واکسینه طلاب بالای ۱۸ سال است.
طی چند روز گذشته هجمه رسانه‌ای ضد انقلاب نیز افزون بر ابهاماتی که برای مردم ایجاد شده است، مزید بر فشار روانیِ زائد و غیرضرور بر طلاب و روحانیون شده است. فشار روانی که قطعا ناشی از احساس مسئولیت مسئولین امر بوده اما بازخورد نامناسبی در سطح جامعه دارد.
امید است مسئولین حوزه این روحیه جداسازی طلاب از مردم و اعطاء امتیازات ویژه و غیرضرور به طلاب که تبعات منفی رسانه‌ای و ایجاد شبهه در بین مردم به دنبال دارد را کنار گذاشته و در کم کردن فاصله بین مردم و طلاب بکوشند.
