به گزارش صدای حوزه، جواد فروغی مدال‌آور طلایی ایران در المپیک توکیو گفت: امروز لطف خدا را احساس کردم؛ وقتی در مقدماتی لحظاتی خودم را تحت فشار دیدم و فکر می‌کردم به فینال نمی‌رسم.
جواد فروغی پس از کسب مدال طلای المپیک در رشته تپانچه در گفت‌وگویی، اذعان کرد: وقتی در سوریه در خدمت شهید همدانی بودیم وی می‌گفت در بحث پشتیبانی و لجستیکی به‌ازای یک سرباز در خط مقدم که برای نبرد حاضر می‌شود، نیاز است حداقل ۹ نفر آن سرباز را پشتیبانی کنند که البته اینها این یک نماد است، ولی می‌خواهم بگویم به‌قول این شهید بزرگوار باید چندین نفر کار کنند که یک نفر خود را نشان دهد و به مدال برسد.
وی در پاسخ به این سؤال که “آیا شما در سوریه هم حضور داشتید؟”، گفت: بله، توفیقی برای من پیش آمد که از سال ۹۲ تا ۹۴ سوریه باشم.
تیرانداز طلایی کشورمان در پاسخ به این سؤال که “حضور شما در سوریه و همچنین فعالیت در عرصه پرستاری تا چه حد در آرامش شما نقش داشته است؟”، گفت: شاید درصدی از این موضوع به تیپ شخصیتی خودم برمی‌گردد و شاید هم به نوع شغل و فعالیت‌هایی که داشتم. من کارهای اورژانسی انجام داده‌ام و این موضوع به من کمک کرده است. همه اینها را کنار بگذاریم، لطف خداوند همیشه شامل حال من شده است.
وی تأکید کرد: اگر خدا کمک نکند هیچ چیزی نمی‌تواند کمک‌حال انسان باشد. امروز لطف خدا را احساس کردم، وقتی در مقدماتی لحظاتی خودم را تحت فشار دیدم و فکر می‌کردم به فینال نمی‌رسم، ولی در یک لحظه خداوند دست من را گرفت و به آرامش رسیدم.
او در پاسخ به این پرسش که وقتی پرستار بود، به این فکر می‌کرد روزی قهرمان المپیک شود، تأکید کرد: خیر، به هیچ وجه. جالب این است که بگویم من از نوجوانی مشکل دریچه میترال دارم و این مسئله باعث می‌شود برخی از اوقات روز تپش قلب داشته باشم، به همین خاطر به هر رشته ورزشی فکر می‌کردم که شرکت کنم، اما اصلاً این تصور را نداشتم در رشته‌ای مثل تیراندازی که نیاز به ثبات دست دارد، فعالیت کنم و مدال المپیک بگیرم.
فروغی در پایان گفت: من مدالی بالاتر از مدال المپیک نمی‌توانم به دست بیاورم و بالاتر از آن هم وجود ندارد. این مدالم را به امام زمان(عج) و رهبرم تقدیم می‌کنم.
