واضح است که اصلی‌ترین مواد مغذی برای انرژی، کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها هستند. بسته به اینکه از متابولیسم هوازی استفاده کنیم یا غیرهوازی، کربوهیدرات یا چربی، نقش خود را پیدا می‌کنند؛ اما وجود مواد کاتالیست برای تولید واکنش‌های پُرانرژی لازم است. این کاتالیست‌ها ویتامین‌های B هستند.
ویتامین‌ها مستقیماً با تولید انرژی مرتبط هستند. باید یادتان باشد که دو نوع ویتامین داریم: ویتامین محلول در آب و ویتامین محلول در چربی. ویتامین محلول در آب در آب حل می‌شود و ویتامین محلول در چربی در چربی؛ اما ما فقط می‌توانیم ویتامین‌های محلول در چربی را حفظ کنیم و مواد محلول در آب از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند.
آیا ویتامین‌ها انرژی می‌کنند؟
ویتامین B2 به عنوان یک فاکتور اساسی در حفظ انرژی در سلول عمل می‌کند؛ اما این بدان معنا نیست که مصرف مکمل ویتامین یا افزایش مصرف ویتامین، به ما انرژی بیشتری می‌دهد. به جز در مواردی که کمبود ویتامینی در بدن وجود داشته باشد، مطالعه‌ای نشان نداده است که افزایش این مواد در بدن بتواند منجر به تولید انرژی بیشتر شود.
راه‌های افزایش انرژی در بدن با ویتامین‌ها
اگر به دنبال این هستید که سطح انرژی سلولی‌تان را بالا ببرید، بهترین راه داشتن یک رژیم غذایی متنوع و متعادل است. همچنین باید به طور مرتب ورزش کنید. بدین ترتیب، کارآمدی واکنش‌های انرژی‌زا بهبود یافته و عضلات خود را سازگاری داده و سیستم هورمونی نیز تنظیم می‌شود.
کمبود برخی از ویتامین‌ها می‌تواند با احساس خستگی همراه باشد. یک مورد معمول، آنمی می‌باشد. این بیماری با کاهش کارآمدی انتقال اکسیژن رخ می‌دهد که نتیجه‌ی کمبود ویتامین B12 یا آهن است. آنمی می‌تواند با رژیم‌های محدود که در آن گوشت قرمز مصرف نمی‌شود ارتباط داشته باشد. به همین دلیل، حذف یک گروه غذایی از تغذیه می‌تواند خطر بزرگی برای سلامتی محسوب شود.
مکمل‌های مؤثر
کمک‌های نیروافزا یا ارگوژنیکی هستند که می‌توانند انرژی سلولی و عملکرد آن را افزایش دهند؛ مثلاً کافئین می‌تواند سیستم ادراکی را بهبود داده و از خستگی خود کم کنیم. این ماده احساس انرژی را افزایش می‌دهد و در مقدار زیاد سمی است.
ویتامین B2 به عنوان یک فاکتور اساسی در حفظ انرژی در سلول عمل می‌کند؛ اما این بدان معنا نیست که مصرف مکمل ویتامین یا افزایش مصرف ویتامین، به ما انرژی بیشتری می‌دهد. به جز در مواردی که کمبود ویتامینی در بدن وجود داشته باشد، مطالعه‌ای نشان نداده است که افزایش این مواد در بدن بتواند منجر به تولید انرژی بیشتر شود
مصرف کافئین در حد متوسط و طی بلندمدت بی‌خطر است. ضمناً مصرف کافئین می‌تواند از ایجاد بیماری‌های تخریب شونده سلول‌های عصبی پیشگیری نماید. مطالعات علمی مبنی بر تائید این مسئله انجام شده است؛ اما همان‌طور که گفتیم توصیه شده است فقط در حد متوسط و متعادل کافئین مصرف کنید.
علی‌رغم این واقعیت که ویتامین B منبعی از انرژی متابولیک است، شواهدی وجود ندارد که طبق آن نتیجه بگیریم افزایش مصرف آن، سطح انرژی را افزایش می‌دهد. بهترین کار این است که رژیم غذایی‌تان را متنوع و متعادل کنید.
اجتناب از مصرف گروه‌های غذایی مختلف باعث می‌شود کمبود مواد مغذی داشته باشید و عملکرد سلولی و متابولیسم انرژی در سطح مطلوبی نباشد و بدن در شرایط خوبی قرار نگیرد؛ اما می‌توانید یا مواد کمکی نیروافزا این وضعیت را بهتر کنید و انرژی سلول‌هایتان را افزایش بدهید. کافئین یک انتخاب عالی برای این منظور است.
در نهایت اگر تردید دارید کیفیت رژیم غذایی‌تان مناسب است می‌توانید با یک متخصص تغذیه مشورت کنید. او می‌تواند در تنظیم رژیم غذایی کمکتان کند تا دچار کمبود انرژی نشوید.
