به گزارش صدای حوزه، شورای آتلانتیک پژوهشی درباره تجزیه ناپذیر بودن کشور ایران انجام داده است که در ادامه می خوانید:
علی رغم تفاوت های عمیق بین اقوام گوناگون ، ایران به عنوان یک نهاد سیاسی و فرهنگی با هویت ملی منحصر به فرد برای قرن ها وجود داشته است و این برخلاف اکثر دولت های عرب منطقه است که مرزهای آنها توسط قدرتهای غربی پس از جنگ جهانی اول شکل گرفت. توسعه تاریخی اقلیت های قومی ، وابستگی مذهبی آنها (سنی و شیعه) و میزان ادغام آنها در جامعه ایرانی نیز تهدید اقلیت ها برای انسجام ملی ایران را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
به عنوان مثال ، اعراب ساکن ایران عمدتاً شیعه هستند ، که وابستگی آنها را به دولت-ملت ایران تقویت می کند و تلاش های صدام حسین دیکتاتور عراق برای بسیج حمایت آنها در طول جنگ ایران و عراق را بسیار ناکام گذاشته است. اعضای اقلیت های قومی نیز در طول این سالها چندین پست عالی داشته اند ، از جمله رهبر [آیت الله]خامنه ای (از طرف پدر آذری) ، رهبر اصلاح طلب و نخست وزیر میرحسین موسوی (آذری) ، مهدی کروبی (لر) رئیس سابق مجلس و دبیر شورای عالی امنیت ملی علی شمخانی (عرب). علاوه بر این ، روابط فرهنگی و خاطرات جمعی ایرانیان از اقوام مختلف ، مانند جنگ علیه عراق ، قابل انکار نیست.
همانطور که پژوهشگران دانشگاه راسموس ایلینگ و کیوان هریس در مطالعه خود بر اساس یک نظرسنجی اجتماعی گسترده در ایران در سال ۲۰۱۶ نشان داده اند ، بسیاری از ایرانیان همیشه هویت قومی-فرهنگی خود را بدون صراحت اعلام نکرده و گاهی خود را متعلق به بیش از یک گروه قومی می دانند.
علیرغم اعتراضات فزاینده در سال های اخیر ، بسیاری از ایرانیان ، از جمله مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی ، هنوز نگران این احتمال هستند که جایگزین سیستم کنونی و تغییر انقلابی منجر به هرج و مرج سیاسی شود و ممکن است مورد سوء استفاده توسط دشمنان ایران برای تجزیه سرزمین مادری قرار گیرد. این نگرانی با توجه به تجربه بهار عربی در دهه گذشته حتی بیشتر شده است.ولیکن نه تنها شانس سوء استفاده از اختلافات قومی برای تحریک اقلیت ها برای شورش علیه تهران بسیار کم به نظر می رسد ، بلکه ممکن است نتیجه عکس داشته باشد و بسیاری از ایرانیان را تشویق به “اجماع حول پرچم” برای حفظ تمامیت ارضی کشورشان کند.