به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، محمدرضا آتشین صدف، دبیر و عضو تحریریه‌ی مدادالفضلاء در کانال ایتای نویسندگان حوزوی نوشت:
بسیاری از ما به افسردگی پنهانی دچار هستیم که ناشی از نوعی ناامیدی است؛ این دو ناامیدی دو شاخه دارد:
۱٫ ناامیدی از خود: اینکه احساس کنیم دیگر فایده ای ندارد و نمی توانیم خوب بشویم چون تا حالا هر کاری کردیم برای رشد معنوی و نزدیک شدنمان به خدا به شکست انجامیده و خیلی فاصله داریم با اینکه مومن واقعی و شیعه واقعی شویم.
۲٫ ناامید از رحمت خدا: اینکه با گناهانی که کرده ایم و توبه های نصفه نیمه ای که کرده ایم و توبه هایی که شکسته ایم و می شکنیم رنگ بهشت را هم نمی بینیم و نجات پیدا نمی کنیم.
علت این ناامیدی هم بیشتر دو عامل است گناه و شیطان. حضرت علی(ع) می فرماید:
اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُعَقِّبُ الْیَأْسَ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ الْقُنُوطَ مِنْ مَغْفِرَتِکَ (البلد الأمین و الدرع الحصین، کفعمی، ج ۱، ص ۴۴)
خدایا از تو طلب بخشش می کنم به خاطر هر گناهی که در پی خود یأس از رحمت و ناامیدی از مغفرتت را در پی دارد.
عن أبی بصیر به امام صادق(ع) شکوه کرد إنه قد ألّح علی الشیطان عند کبر سنی یقنطنی… (تفسیر العیاشی، محمد بن مسعود، ج ۱، ص ۳۶۶)
شیطان اصرار می کند که در این سن پیری من را ناامید کند.
عزاداری و گریه بر حسین(ع) دو ناامید پیشگفته را از بین می برد چون دو امید را در ما زنده می کند و این امید دوباره شادی را در ما ایجاد می کند.
۱٫ امید به خود: شهید مطهری در کتاب «شهید» می گوید زمانی برای برای امام حسین(ع) گریه می کنی که روحت با او متحد بشود. روح امام حسین(ع) در اوج است وقتی برای او گریه می کنیم روح ما اوج و تعالی ای را تجربه می کند و این باور را در او زنده می کند که هنوز می تواند پرواز کند و خوب شود.
۲٫ امید به رحمت خدا: عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) ما را امیدوار به شفاعت می کند. اینکه حس کنیم روز قیامت دستمان در دست یک بزرگتر محبوب پیش خدا مثل امام حسین(ع) امید به بخشیده شدن را در ما تقویت می کند.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: یا فَاطِمَهُ کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَهٌ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ إِلاَّ عَیْنٌ بَکَتْ عَلَى مُصَابِ اَلْحُسَیْنِ فَإِنَّهَا ضاحِکَهٌ مُسْتَبْشِرَهٌ بِنَعِیمِ اَلْجَنَّهِ . (بحار الأنوار، ج ۴۴، ص۲۹۲)
یا فاطمه روز قیامت چشمان گریه کنندگان حسین (ع) گریان نیست بلکه آنها خندان هستند چون به آنها بشارت بهشت داده اند.
عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) به امید می بخشد و این امید مایه و موجب شادی عزادار می شود.
