به گزارش صدای حوزه، متین فیروز‌آبادی طی یادداشتی نوشت: کافی است به سراغ خبرنگاران و مدیران رسانه‌ها بروید و از آنها بخواهید حوزه‌های خبری که در آن کار کرده‌اند یا می‌شناسند را نام ببرند، از اقتصاد و سیاست تا هنر و ورزش را نام خواهند برد اما به ندرت می‌شنوید حرفی از حوزه دین و اندیشه زده شود، کما اینکه در صفحات روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری نیز کمتر اثری از حوزه دین و اندیشه به عنوان یک حوزه خبری مستقل دیده می‌شود.
جدای از رسانه‌های عمدتاً مستقر در قم که عنایت ویژه به حوزه دین و اندیشه دارند و معدود رسانه‌هایی که صفحات نیمه فعال دین و اندیشه را در ساختار رسانه خود تعریف کرده‌اند، کلا عرصه خبر از این حوزه بی‌خبر است، در بهترین حالت حوزه دین و اندیشه را زیر مجموعه حوزه فرهنگی تعریف کرده و گاهی بنابر مناسبت‌ها و رویدادهایی که کم و بیش رخ می‌دهد خبری در این حوزه منتشر خواهد شد.
اخبار حوزه دین و اندیشه به مطالبه عمومی تبدیل نشده است
اما علت مظلومیت حوزه دین و اندیشه و غفلت اصحاب رسانه از این حوزه خبری چیست؟ آیا در کشوری که مبنای آن شرع مقدس و مبانی دین مبین اسلام است باید مباحث دینی که همواره مورد هجمه دشمنان و محل بحث در سطوح مختلف جامعه بوده است، حوزه رسانه‌ای مربوط به مباحث دینی و اخبار دینی و حوزه‌های علمیه به عنوان پایگاه اصلی دین، تبدیل به یک حوزه فرعی، بی‌اهمیت و دارای پایین‌ترین ارزش خبری باشد؟
این مسأله را باید حاصل یک سلسله رخداد دانست، از تلاش برخی برای غیرنخبگانی کردن مباحث دینی و کوچه و بازاری کردن اخبار رویدادها و گفتمان‌های دینی تا دست جریان تحریف و تقطیع برای مصادره و سوء استفاده کردن از چهره‌ها، گفتمان‌ها و رویدادهای دینی باز باشد، تا بی‌توجهی نهادهای دینی نظیر مراکز مدیریت حوزه‌های علمیه در استانها و نهادی نظیر سازمان تبلیغات اسلامی به خبرنگاران و رسانه‌های تخصصی حوزه دین و اندیشه را باید به صورت مستقل به بحث و گفتگوی مفصل نشست.
اما مسأله این است که نه تنها رسانه‌های تخصصی حوزه دین و اندیشه به دلیل ضعف‌های گسترده‌ای که داشته‌اند، در برند‌سازی خود، خبرنگاران و دبیران خود ناتوان بوده‌اند و اخبار حوزه دین و اندیشه تبدیل به مطالبه عمومی و دغدغه مطالبه‌گران و مسئولان نشده است، بلکه نهادهای دینی نیز چندان توجهی به این حوزه ندارند و چه آن نهادها که خود صاحب رسانه‌های متعدد هستند و چه آنها که محل انباشت اخبار این حوزه هستند، بیشتر مشغول به قیل و قال‌های متداول در مدیوم سیاست و فرهنگ بوده‌اند تا مشغول به پاسخگویی و مسأله محوری در حوزه دین و اندیشه.
بی‌توجهی نهادهای حوزوی به مؤسسات خبری دینی
از سویی ناکامی‌های رسانه‌های تخصصی در حوزه دین و اندیشه در عرصه تأمین مالی خبرنگاران که بخش عمده آن به همان بی‌توجهی نهادهای حوزوی به این حوزه باز می‌گردد، علت مضاعفی برای بی‌میلی اصحاب رسانه در ورود به حوزه دین، اندیشه، مطالبه‌گری و گفتمان‌سازی شده است.
عدم‌پرداخت به رپورتاژ و آگهی از سوی نهادهای دینی، عدم انقیاد آنها به حمایت از رسانه‌های تخصصی در حوزه دین و اندیشه، عدم حمایت سازمان ها و نهادهای حوزوی، از جمله مشکلات رسانه در حوزه دین و اندیشه به شمار می‌آید.
بی‌تردید با آنچه بیان شد، به خوبی می‌توان دریافت که علت و عوامل مظلومیت و مغفول ماندن حوزه خبری دین و اندیشه در رسانه‌های جمهوری اسلامی چیست!
بدیهی است شکل‌گیری انجمن تخصصی رسانه‌های دینی تا حدودی می‌تواند به برند‌سازی، هویت بخشی و شبکه‌سازی میان این دسته از خبرنگاران زحمت‌کش کمک کند. /1021/ب/703
