“مسجد هراسی” و “توبیخ نذریدادن” با طعم حمایت از مستأجر!
امروز ارتباط با جوانان کم رنگ شده است/ نسلی که وارد حوزه می شود، باید مشاوره های لازم به آن ها داده شود!
فیلم کامل مصاحبه صدای حوزه با حجت الاسلام مرتضی آقاحسینی
بازگشت نیمبند تبریزیان
میرزای نائینی و تأسیس عقلانیت دینی در حکمرانی
بازگشت نائینی به متن ولایت؛ از مشروطه تا تمدن اسلامی
نائینی و حکومت مردمی
نشست علمی پیرامون اندیشه سیاسی میرزای نائینی
قدردانی از خدمات تاریخی و اثرگذار تیپ امام جعفر صادق علیهالسلام/ تأکید بر همکاری و تدوین برنامه مشترک
فقه الجهاد/ امنیت و آسایش در پرتو مبارزه و اِعمال قدرت
رسالت حوزه علمیه، تمدنسازی یا مجتهدپروری
نگاهی به نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
تبیین تفاوتهای میان استنباط فقهی رایج و استنباط معارف تبلیغی
روحانیت در خدمت مردم است و برای باید آینده دغدغه و برنامه داشته باشیم و مراکز تخصصی در این زمینه باید طرح و برنامه داشته باشند.
گفتنی است دستگاه های تبلیغی با میدان داری مبلغین دینی، هم باید نیاز مردم را به درستی بشناسند و به شکل هایی مردم پسند پاسخ دهند و هم مراقب عزت نفس و معیشت مبلغین عزیز باشند؛ اگر به وقتش ساماندهی ها یا آموزش های لازم انجام نشود، رقابتی هزینه ساز و اعتمادزدا بر سر درآمدزایی شکل خواهد گرفت!
طبق آمار رسمی مرکز مدیریت حوزههای علمیه، امروز حدود ۱۶۰ هزار طلبه در کشور حضور دارند. حال اگر تنها ۱۰ درصد از این جمعیت، یعنی حدود ۱۶ هزار طلبه بتوانند در طول سال صرفاً دو نفر را برای طلبگی جذب کنند، در نهایت ۳۲ هزار نیروی جدید وارد حوزه خواهند شد. عددی که حتی اگر بخشی از آن هم محقق شود، میتواند روند ورود نیروهای تازهنفس را متحول کند.
حاج آقای اسداللهی به همراه مردم طوری در برنامههای مسجد را طراحی و اجرا میکنند که صدای نشاط و زندگی از جای جای آن بهگوش میرسد.
روحانیت علاوه بر فهمیدن و فهماندن دین، وظیفه اقامه قسط نیز دارد. روحانیت صرفاً مبلغ نیست، بلکه باید دین را نیز محقق کند. وقتی موضوع تحقق مطرح میشود، دیگر نمیتوان خرده گرفت که چرا در صحنه عینیت ظاهر میشوید؛ زیرا بهعنوان وارث انبیا، خود مسئول است.
جدای از ثواب عظیم نماز جماعت در مسجد، یکی از خلاهای شهر قم و حوزه علمیه قم، عدم دسترسی طلاب و عموم مردم به اساتید وعلماء سطوح عالی و خالی بودن مساجد در سطح شهر از علمای ربانی و فضلای نام آشناست، به گونه ای که به غیر از زمان درس و بحث نمیتوان به آنها دسترسی داشت.
محافظه کاری ها و گاه مراعات جایگاه ها و ... نمی گذارد کار نظارت عمومی درست پیش برود و از همین روست که به ندرت نشست خبری چالشی و مطالبه گرانه در حوزه رقم می خورد و صرفا به گزارش کار و تعریف و تمجیدها اکتفا می شود چرا که این قبیل مسئولین، رسانه را صرفا ابزار اطلاع رسانی می دانند نه صدای طلاب یا صدای مردم
وقتی ما از علوم انسانی اسلامی صحبت میکنیم منظورمان اینست که مسائل و معضلات و مشکلات فردی و اجتماعی بشر را براساس مبانی و منابع و ارزش های اسلامی که مطابق با فطرت انسان است، پاسخ بدهیم.
گویا مراکز رسمی حوزه علمیه همچنان در فضای رسانه ای دهه شصت جا مانده اند و دقت ندارند که هم اکنون در عصر شبکه های اجتماعی و قدرت گرفتن افکار عمومی زندگی می کنیم و بی خبر گذاشتن مخاطب منجر به رفع یا دفع شبهات و سوالات نخواهد شد
ما باید با الگوگیری از سیره نبوی در مسیر هدایت و ارشاد مردم گام برداریم. این همان رسالت بزرگی است که بر عهده روحانیت نهاده شده است.
خانوادهها گاه در انتقال درست ارزشها کوتاهی کردهاند، نظام آموزشی نتوانسته خود را با نیازهای جدید تطبیق دهد و بخشی از روحانیت نیز از درک تحولات اجتماعی بازمانده است.
مردم بیش از آنکه در مواجهه و زیست با روحانیت، آنان را بشناسند، از طریق رسانه و نقلقولها میشناسند و این فاصله باعث شده است که دیگران بهتر بتوانند تصویر خود را از روحانیت که واقعی نیست، به ذهن بهویژه جوانان منتقل کنند و این به نحو تصاعدی باعث شود که اقبال و انگیزه برای مراجعه به روحانیت کمتر شود.
این رویه از جانب مرکز خدمات مسبوق به سابقه نیز می باشد به طوری که به یاد نداریم روابط عمومی این مرکز یک بار در مقابل نقدها خودش را در معرض پاسخگویی قرار داده و به نقدها پاسخ بدهد؛ در واقع هر آنچه بوده از باب اطلاع رسانی یکطرفه یا نشست هایی بی چالش بوده است نه پاسخگوییی به انتقادات!