گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
نقش علما در دفاع از امت اسلامی بیهمتاست/ غزه هرگز شکست نخواهد خورد
انتقاد معاون تهذیب حوزه های علمیه از کیفیت برگزاری کمیسیون اخلاق و تربیت در همایش صدسالگی بازتأسیس حوزه
حوزه پیشرو و سرآمد| تکنولوژیشناسی یا تکنوکراسی، کدام؟
فقط رهبری میتوانست چنین پیام تمدنسازی بنویسد!
«حوزه» نهاد فرا ساحتی با درونمایه و رویکرد تمدنی و وظیفهمند در برابر جامعه، جهان معاصر و انقلاب/ حوزه پیشرو و سرآمد در کنار ملت است
حوزه پیشرو و سرآمد
حوزه های علمیه؛ حافظان دینداری مردم در طوفان مدرنیته
مشکلات حوزه و روحانیت در نگاه استاد علی صفایی
حوزه علمیه قم از تأسیس تا صدسالگی؛ فرازها، فرودها، چالشها و راهکارها
رمزگشایی از اهداف آیتالله شیخ عبدالکریم حائری در تأسیس حوزه قم
اگر تا دیروز کارآمدی حوزه با شاخصهایی چون تربیت فضلای علوم دینی، گسترش معارف اهلبیت علیهمالسلام، حمایت معنوی از نظام، و تولید اندیشه دینی سنجیده میشد، امروز این معیارها برای داوریِ جامع کفایت نمیکند. در دوران نوینی که تهدیدات پیچیدهتر و عرصههای نبرد ترکیبیتر شدهاند، نهاد حوزه نیز باید با معیار «توان کنش در شرایط بحران» مورد ارزیابی قرار گیرد.
طی هشت سال، اقتدار ملت ایران لگدمال شد و بر خون شهدای هستهای پا گذاشته شد. گفتمان ما از موشک به پوشک بچه تنزل یافت؛ از تأسیسات هستهای به قرارگاه مرغ رسید. آیا این نوع انفعال و عقبگرد هم تقصیر دولتهای قبلی بود؟
آقای روحانی بشدت مستعد آن است که با خطابه و ایجاد سوال و تن صدا و حمله به رقبا و منتقدین، صورت مساله و واضح ترین و بدیهی ترین ادراکات عامه را به تردید فلسفی و شک دکارتی مبتلا کند.
در مناظره اخیر انتخابات ریاست جمهوری 1400 یکی از نامزدها به تحصیلات حوزوی نامزد دیگر جسارت کرد و این تحصیلات را برای اداره کشور ناکافی دانست. فارغ از اینکه روحانیون باید وارد عرصههای اجرایی بشوند یا نشوند، این نوشته به دنبال دفاع از حوزه و کیان روحانیت و علم حوزوی و دینی و وسعت و عمق آن است.
گویا جناب مهرعلیزاده میخواست بگوید آقای رئیسی شما که با مدرک سیکل وارد حوزه شده اید(به فرض صحت) طبیعتا چیزی از ریاضی و تاریخ و اقتصاد که لازمه دولتمردی هست نمی دانید و البته در دروس حوزوی که ارتباطی با دولتمردی ندارند، استادید. بدون شک این دیدگاه مهرعلیزاده ترجمان توهینی زشت به تمام حوزویان فاضل و عالم بود و ما آن را از باب "الغریق یتشبث بکل حشیش" دانستیم.
در مورد افراد نجیب همیشه این گمان وجود دارد که بخاطر نجابتشان، حریف پرده در، بتواند در اقناع افکار عمومی موفقتر عمل کند و اخلاق مداری نقطه ضعف فرد نجیب در ساختار ذاتا تنش زای مناظرات تلقی می شود. اما راه میانه ای هم هست، راهی از جنس صراحت و عدالت و دوری از محافظه کاری های بی ثمر که امیدواریم توسط نامزدهای انقلابی پیموده شود.
رئیسی هر چه باشد، ریشه در عدالت و مایه در ولایت دارد ولی همتی برآمده از کارگزاران دارندگی و برازندگی است.
غیر از دولت بنی صدر که به دلیل بی کفایتی عزل شد و از ایران گریخت و دولت کوتاه شهید رجایی، سایر دولت ها در جمهوری اسلامی دوره دوم نیز توانسته اند رأی اعتماد مردم را جلب کنند. با این حال همیشه رئیس جمهورها و جریان منتسب به آنان تلاش کرده اند تا دوره سوم دولت خود را نیز تشکیل دهند ولی تاکنون موفق نشدند و مورد اقبال عمومی قرار نگرفته اند.
اغلب کاندید های انتخابات ریاست جهموری ١۴٠٠ از لزوم ساخت مسکن صحبت می کنند لکن نمی گویند چطور می خواهند این مسئله را حل کنند؟ آیا می خواهند دوباره برای مردم خوابگاه بسازند و اسم آن را مسکن مهر یا مسکن ملی بگذارند؟ یا می خواهند آپارتمان های ۲۵ متری بسازند؟!
کاری که کانالهای انقلابی و انقلابیها، در ارسال مطالب در بینِ خود انجام میدهند، چیزی شبیه حفظ توپ در نیمه خودی است؛ انگار که بازی را بُردیم و فقط در حفظ نتیجه هستیم؛ اگر هم «یک بر صفر» جلو باشیم؛ تک گل نمیتواند برای جبهه خودی حاشیه امنی ایجاد کند.
به جز برخی مراسمات ختم و ارتحال و یا همین عیادت های انگشت شمار و یا یکی دوباری هم در اجلاسیه خاص، یادمان نمی آید مراجع عظام برای هم و فقط برای دور هم بودن دقایقی با هم باشند.درباره چرایی این نبودن ها می توان دلایلی روی هم چید اما حتی با متد دلیل انباشتی هم قانع کننده نیستند!
دوقطبی، زمانی پدید میآید که یک طرف آن حق و طرف دیگر باطل جلوه نمایاند. این نوع جبههسازی، فضای هیجانی، هواداری رادیکال و تعصبی را بر فضای منطقی حاکم میکند و مانع سنجش و تمییز واقعیات در جامعه میشود.
"شخصی شدن دانش" موجب تضعیف "عقلانیت اجتماعی" و ناتوانی در تدبیر و مدیریت شایسته امور و "قبیله ای شدن سیاست" می شود.