به گزارش خبرنگار صدای حوزه، افغانستان محور گفت‌وگوهای بسیاری در هفته‌های گذشته بوده است و یکی از مباحث داغ فعالان سیاسی و رسانه‌ای کشور می‌باشد.
طالبان چیست، کیست و از کجاست؟ نفوذ مردمی طالبان چه میزان است؟ اقبال عمومی به طالبان و دولت افغانستان چه نسبتی با هم دارد؟ نسبت طالبان با گروه های تروریستی(القاعده و داعش) چگونه است؟ سیاست فعلی ایران، تصمیم سیاسی دولت روحانی است یا کل نظام؟ سیاست های رسانه ای متناسب با شرایط فعلی و پیش رو چه باید باشد؟ و … برخی از نظام سئوالات و ابهامات مدیران، فعالان و کنشگران رسانه درباره آرایش صحنه و وضعیت این روزهای افغانستان است که سعی شده در این متن به آن‌ها پاسخ‌های مختصر و مفیدی ارائه شود.
در بخشی از متن این گزارش آمده است: “از جمله نشانه‌های آشکار و غیر قابل اغماض تغییر رویکرد طالبان نسبت به گذشته، عدم همکاری با داعش در ایام اوج یکه‌تازی این گروهک تکفیری است. طالبان در زمان به قدرت یافتن داعش، بسیار تحت فشار برای بیعت با این گروهک تروریستی قرار داشت و حتی یک تایید اجمالی از سوی طالبان برای داعش کفایت می‌کرد؛ اما رهبران طالبان نه تنها زیر با این موضوع نرفتند، بلکه در مقابل داعش در افعانستان ایستاند و نیروهای ویژه طالبان با داعش جنگیدند و دفعشان کردند.
یکی دیگر از نشانه‌های ملموس تغییر رویکرد تکفیری و عملگرایی طالبان و تعدیل آن، توقف هرگونه عملیات تروریستی و نظامی علیه ایران از سال ۱۳۸۵ است؛که از آن سال به این طرف، دیگر از سوی مرز افغانستان و طالبان تهدید امنیتی نداشتیم و بلکه تهدیدها از سوی مرز پاکستان بوده است.
طالبان بر اثر رفتار منطقی ایران در قبال افغانستان، جمهوری اسلامی را دلسوز برای این کشور می‌داند و مذاکرات خود را در کنار کشورهای هند، پاکستان، چین و روسیه همچنین امریکا، با ایران نیز آغاز کرده است.
پوست‌اندازی طالبان مشهود است اما شیعیان و برخی از اقوام این کشور، به دلایل قومیتی، دینی و سابقه منفی گذشته، دل خوشی از طالبان ندارند.”
اندیشکده زمانه طی جلسات متعدد با کارشناسان حوزه افغانستان و مطالعه وضعیت موجود طالبان، جمع‌بندی خود را در قالب یک فایل PDF منتشر کرده است که لینک دانلود فایل در ادامه آمده است:
هر آنچه راجع به طالبان و وضعیت این روزهای افغانستان باید بدانیم
