جن گیری؛ روانپزشکی و غیبت سنت مباحثه در حوزه علمیه
عدم انحصار «استناد به معصوم» در روایات
«عرفان» با طعمِ «زندگی»
دانش تبلیغ تهاجمی
گفتگوی پررنگ مردم و روحانیت در قلب رشت
مصائب تبلیغ در عصر جدید
عزم مشاوران حوزوی برای خدمت به مسجدی ها؛ مساجد زنده تر می شوند!
مهمترین ماموریت رهبرانقلاب به حوزه علمیه چگونه میتواند تحقق یابد؟
آمار نگرانکننده از ورودیهای کنکور؛ ثروت علم می آورد!
حذف لحن انتقادی مدیر حوزه های علمیه درباره وضعیت تبلیغی حوزه! / امروز بسیاری از سنگرها را از دست داده ایم!
بررسی ۱۶۷۷ اثر هنری طلاب و فضلای حوزوی، جهت اعلام برگزیدگان در اختتامیه نهمین جشنواره هنر آسمانی
درباره جذب و گزینش طلاب علوم دینی
وام خرید مسکن ۹۶۰ میلیون شد و ما همچنان …
عقد شیرین در مقابل دوربین!
آیت الله فاضل لنکرانی بیان می کردند؛ از روزی که امام مسئله انقلاب را آغاز کرد ما پشت سر ایشان بودیم و تا حالا در ضرورت کار امام تردید نکرده ام، نه تنها تردید نکرده ام بلکه به ضرورت کار امام بیشتر اعتقاد پیدا کرده ام.
به عقیده ما روش اجتهادی مرسوم، برای اکتشاف نظریة اسلامی در حوزههای علوم انسانی سترون است. این حقیقتی است که امام خمینی(ره)، به عنوان یک مجتهد و نظریهپرداز بزرگ و تاریخساز در عالم اسلام، در پایان دهة اول انقلاب آن را به صراحت بیان کرد.
همگی از این پیشامد غیر قابل پیش بینی و اسائه ادبی که نسبت به حضرت آیت الله خمینی شده بود، سخت گریستیم
رئیس جمهور با تاکید بر ضرورت پیگیری عملی همه خصوصا مسئولان از سیره و کلام امام راحل (ره)، گفت: همه مسئولان باید نسبت به جامعه و همراه بودن با زندگی مردم توجه داشته باشند.
در برخی از نحلههای دینی و نظام استبدادی، اصل اراده مردم و جمهوریت گم شده بود اما حقیقتاً امام خمینی احیاگر و زندهکننده این نگرش صحیح است و گوهر ناب اسلام سیاسی را کشف و در ساحت اجتماع عملی کرد.
با نگاهی به سخنان امام خمینی به اهمیت جایگاه مردم پی خواهیم برد. مثلا در وصیت ایشان بعد از کلمه «اسلام»،«مردم» پر کاربردترین واژه است.
حجتالاسلام سعید باغستانی گفت: بعد از «اسلام»، «مردم» پر کابردترین کلمه در ادبیات امام خمینی است. عباراتی چون ما هرچه داریم از مردم است، مردم ولی نعمت ما هستند و میزان رأی ملت است، به خوبی بیانگر جایگاه مردم نزد امام است.
آقای منتظری به عنوان یک روحانی و کسی که قرار بود، ولی فقیه آینده نظام اسلامی شود، آنچنان علیه نظام اسلامی و جنگ بالاخص شهدا صحبت کرد و به انتقاد پرداخت که امام نسبت به این سخنان برآشفت و آن جمله معروف منشور روحانیت را نوشت: « ما یک لحظه از این جنگ نادم و پشیمان نیستیم.»
معمار کبیر انقلاب در شرایطی از پیوستگی دین و سیاست سخن گفت و کلام مرحوم سیدحسن مدرس (دیانت ما عین سیاست ما و سیاست ما عین دیانت ماست) را فریاد زد که فضای فکری حوزهها در رخوت و انفعال شدید بود و از هر گونه دخالت در مسایل اجتماعی و سیاسی پرهیز میکرد و وظیفه و رسالت خود را تنها در مباشرت اعمال عبادی فردی یا مناسک دینی محدود اجتماعی میدانست.
پایه و مبنای چنین نظامی به ابتکار و اندیشههای رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره)، بازمیگردد که پس از به ثمر نشستن مبارزات آزادی خواهانه و اسلامگرایانه مردم، نوع نظام سیاسی، جمهوری اسلامی، نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم، توسط ایشان پیشنهاد شد و در دوازدهم فروردین 1358 به تصویب عموم رسید.
روحالله جلالی پژوهشگر تاریخ: امام به کسی برای افزایش اعتبار خود نیاز نداشت بلکه این افراد و گروهها بودند که میدانستند بدون امام هیچ هستند. حتی بنیانگذار انقلاب اسلامی از همان ابتدای کار با تمامی گروههای خودی و غیرخودی مرزبندی شفافی دارد.
نامه امام (ره) به گورباچف محصول درایت عرفانی و فلسفی ایشان بود. میخواهم بگویم این درایت حتی در کنشهای سیاسی ایشان هم نمود داشت و میدانست کجا و چطور باید در مبحث "عقل" و حسّ" وارد شود.