به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، زهرا نجاتی، عضو تحریریه مدادالفضلاء در کانال ایتای نویسندگان حوزوی نوشت:
هنوزهم آتش می‌گیرم وقتی به هزار ویک اتفاق که کاش نمی افتاد فکر میکنم و هزار ویک اتفاقی که اگر می افتاد، الان شاید همه چیز طور دیگری بود.
اما میدانی گاهی وقتها روح آدم خراشیده می‌شود بس که دنبال تغییر چیزی است که نباید باشد. چیزی که فراتر از اختیار، اراده عقل وتلاش اوستـ
معلوم است که انسان نباید منفعل باشد.
معلوم است که انسان باید تمام تلاشش را برای تحقق خیلی آرزوها بکند اما یک چیزهایی را هم نمی‌شود تغییر داد.
وقتی تمام تلاشت را کرده ای اما همسرت بیش از این باب طبعت نمی‌شود، او را بپذیر همان طور که هست.
وقتی در خانواده کسی هست که هربار یک ایرادش مثل میخی در چشمت فرو می‌رود و تو نمی توانی سطح برخورد با او را کم کنی یا او را تغییر دهی، پس بپذیرش.
بیخیال منیتت بشو.
اگر همه ی ما در این قضایا فقط به قدر نهی از منکر وامر به معروف خودمان را دخیل می‌کردیم و تلاش بی مورد برای تغییر شرایط نمی کردیم، شاید امروز کمتر از زندگی وامانده بودیم وامیدوارتر بودیم.
شاید در آن صورت کمی کمتر ازخدا و خلق، توقع داشتیمــ..
هرچند بعضی حقایق خیلی تلخند و فقط با جرعه های زهرمانند صبر، باید فرویشان داد.
حقیقتی تلخ مثل مرگ جانکاه عزیزانــ
