به گزارش خبرنگار صدای حوزه سال ۲۰۱۸، تریسی کراچ انگلیسی، تنها وزیر تنهایی در جهان بود اما امروز دیگر تنها نیست و تتسوشی ساکاموتو ژاپنی به عنوان دومین وزیر تنهایی جهان منصوب شد.
سال ۲۰۱۸ و پس از انتصاب اولین وزیر تنهایی در انگلیس، دومینوی بحران تنهایی، محصول جدید زندگی مدرن، آغاز شد. در همین راستا طی روزهای گذشته نخست وزیر ژاپن اعلام کرد با هدف مبارزه با «افزایش خودکشی» در این کشور، وزارتخانه «مبارزه با تنهایی» تاسیس می‌کند.
رتبه اول ژاپن در انزوای اجتماعی، امریکا و سوئد در رتبه‌های بعدی
ژاپن تقریبا همیشه در مطالعات انزوای اجتماعی رتبه ضعیفی داشته است. در سال ۲۰۱۵، یک مطالعه جهانی که توسط دفتر کابینه این کشور انجام شد، نشان داد که ۱۶.۱ درصد از افراد بالای ۶۰ سال ژاپنی هیچ کسی را ندارند که برای کمک به او مراجعه کنند و این بالاترین رقم در جهان است. پس از ژاپن، آمریکا (۱۳ درصد) و سوئد (۱۰.۸ درصد) در جایگاه دوم و سوم جهان هستند.
تاسیس وزارتخانه بر اساس ضرورت
روشن است تاسیس یا ادغام یا حذف وزارتخانه‌ها ناظر به نیازهای کشورهاست. هر کشوری ناظر به نیازهای ضروری روز خود، احیانا وزارتخانه‌ای را تاسیس یا حذف می‌کند. از این راه می‌توان به عنوان راهی برای شناخت نیازهای ضروری و اولویت‌دار هر کشور بهره برد.
وقتی کشوری برای حل مشکلی یک وزارتخانه نامتعارف تاسیس می‌کند نشانه آن است که این مشکل به مرز بحران رسیده و نیاز به وزارتخانه‌ای مجزا برای حل موضوعات مربوط به آن موضوع است. بنابراین تاسیس وزارتخانه تنهایی و پیشگیری از خودکشی خود می‌تواند آینه بخشی از مشکلات سبک زندگی غربی باشد.
بحران تنهایی در انگلیس
خانم جو کاکس که کمیسیون تنهایی انگلیس به نام او نام‌گذاری شده بود، در زمان حیات خود در مصاحبه‌های متعدد خود گفته بود که تنهایی یک «بحران شوک‌آور» در انگلستان است که باید دولت فکری عاجل برای مواجهه با آن بکند.همچنین «بحران تنهایی»، آسیبی به روان و جسم شهروندان می زند که از ضرر چاقی یا مصرف ۱۵ نخ سیگار در روز بیشتر است. بر اساس مطالعات انجام گرفته از هر ده نفر انگلیسی یک نفر در تنهایی زندگی می کند و این فارغ از سن و جنس افراد است. پدیده ی تنهایی هم در افراد سالمند و هم در جوانان وجود دارد و در زن و مرد هر دو هم شایع شده است.
هرروز بین ۱ تا ۵ نفر از مراجعین به پزشکان در انگلیس در واقع کسانی هستند که از فرط تنهایی و بی کسی تنها راه نجات خود را در این دیده اند که به بهانه مریضی به مطب بیایند و چند دقیقه با پزشک صحبت کنند بلکه از تنهایی دیوانه کننده خود دربیایند.
این وضعیت وقتی تکان دهنده تر می شود که طبق آمار ۲۰۰ هزار نفر در انگلیس در یک ماه گذشته حتی با یک نفر چند دقیقه صحبت نکرده اند!
ژاپن غربی!
هرچند جهانی شدن یا امپریالیسم فرهنگی در ابتدای امر فرایندی در دست شرکت های بزرگ فراملیتی و برای کسب منافع تجاری و تسخیر بازارهای فروش بود، به تدریج ابعاد عمیق و پیچیده ای به خود گرفت و اکنون یکی از مسائل بشری و شاید اولین آنها به شمار می رود.
ژاپن جزو کشورهایی است که سال‌هاست در تلاش برای سنتز اجزای فرهنگ جهانی شده غرب در فرهنگ ملی خود است.
علی‌رغم ذوق‌زدگی اساتید علوم اجتماعی در شرق برای راهبرد مدرن ژاپنی‌ها، در عمل، این کشور با دست کشیدن از عناصر اولیه فرهنگ خود، حال به دگردیسی‌های عمیق‌تر فرنگی رسیده است.
این کشور شاید با کنار گذاشتن لباس ملی ژاپنی و جایگزینی کت و کروات اروپایی_امریکایی حس مدرن بیشتری به خود گرفت اما لباس ژاپنی مسیرش با کت و کروات غربی متفاوت است. غرب در مسیر مدرنیته ناچار به تاسیس وزرات‌خانه تنهایی می‌شود در حالی که فرهنگ ملی ژاپن یک مسیر متعالی درخود دارد.
تنهایی از عوارض جامعه ی مدرن است و علل مختلف مانند سرخوردگی، طلاق، جابجایی اعضای خانواده بعلت اقتضای شغلی، بیماری‌های روحی و در کل سبک زندگی، باعث تنهایی افراد می‌شود.
اسب تروای مدرنیته و جهانی‌سازی
رهبر معظم انقلاب فرمودند: «لیبرال‌دموکراسی خود ملّتهای غربی را که پایه و اساس حکومتشان و نظام اجتماعی‌شان بر لیبرال‌دموکراسی است، بدبخت کرده. لیبرال‌دموکراسی که امروز در غرب رایج است، خود آنها را بیچاره کرده؛ شکافهای اجتماعی، نبود عدالت اجتماعی، نابود شدن خانواده، فساد اخلاقیِ فراگیر و همه‌گیر، فردگرایی‌های افراطی و شدید؛ خود آنها بیچاره شده‌اند.۹۷/۸/۱۲ »
سوغات لیبرالیسم و مدرینته برای ملت‌ها، یک بدبختی پر زرق و برق، و دوری از فرهنگهای اصیل هر منطقه است. ضروری است نخبگان هر جامعه، با استفاده از ظرفیت‌های اصیل خود به تعریف جدیدی از مدل زندگی و حکومت‌داری برسد تا از آسیب‌های مدل‌های غربی در امان باشد.
