به گزارش صدای حوزه، تشکیلات فرصت‌طلب بهاییت که هر مناسبتی را بهانه‌ای می‌کند تا فرقه فریبکارش را معرفی و تبلیغ کند، طی برنامه‌ریزی‌هایی که از مرکز اصلی فرقه موسوم به «بیت‌العدل» واقع در «حیفا» دریافت کرده است، بنا دارد گردهمایی و برنامه‌هایی به مناسبت صدمین سالمرگ دومین سرکرده بهاییت ملقب به «عبدالبهاء» برگزار کند.
از بخش‌های مختلف تشکیلاتی به بهاییان ایران ابلاغ شده است که این مراسم و یادبودها نباید مختص بهاییان باشد و مثل بسیاری دیگر از فعالیت‌های فرقه، عملیاتی تبلیغاتی محسوب می‌شود: «…با این امید که هموطنان عزیز ما با شرکت در این مراسم، با عظمت شخصیت حضرت عبدالبهاء و تعالیم بدیع دیانت بهایی آشنا شده و…»(۱)
از آنجایی که همه چیز بهاییت تشکیلاتی است و حتی یک مراسم یادبود هم به عنوان حرکتی قلبی و از روی خواسته درونی تلقی و رها نمی‌شود، برای این قسمتِ نقشه تبلیغاتی نیز برنامه‌های از پیش مدون شده‌ای ارائه شده تا اعضا به اقتضای شهر و کشور محل سکونت، آنچه را سران بهاییت صلاح می‌دانند، عنوان کنند.
بررسی برنامه مربوط به ایران موارد قابل نقد متعددی را به ذهن متبادر می‌کند؛ به عنوان مثال در بخشی از این برنامه اصطلاحاً بزرگداشت، به وصیت‌نامه «حسینعلی نوری» اولین سرکرده بهاییت و جانشینی عبدالبهاء مفصلاً به گونه‌ای که به نفع «عباس افندی» (همان عبدالبهاء) باشد، پرداخته‌اند. آنچه بهاییان باید به دیگران بگویند از این قرار است:
«حضرت بهاءالله برای جلوگیری از انشقاق و تفرقه میان پیروان بعد از درگذشت‌شان و نیز برای تضمین حرکت هماهنگ و متحد جامعه بهایی در مسیر اجرای تعالیم، اساسی محکم را به نام «عهد و میثاق» تأسیس فرمودند. آن حضرت در وصیت‌نامه خود … فرزند ارشدشان حضرت عبدالبهاء را به عنوان جانشین خود و مرکز عهد و میثاق تعیین فرمودند.»(۲)
حقیقت آن است که حسینعلی نوری در آن وصیت‌نامه، عبدالبهاء را به عنوان جانشین اول و پسر دیگرش «محمدعلی نوری» را به عنوان دومین جانشین خود معرفی کرده‌است. اما این دو برادر که از دو مادر مختلف بودند، بر سر قدرت دچار نزاع می‌شوند و این درگیری‌ها تا جایی پیش می‌رود که همین عباس افندی که قرار است به عنوان پیام‌آور صلح و دوستی معرفی شود، به آتش نفرت‌ورزی‌ها علیه برادر و اطرافیان برادر خود دامن می‌زند و با درگیری و نسبت دادن القابی نظیر پشه، سوسک، کرم خاکی، خفاش، جغد، کلاغ، روباه، گرگ و..(!) به آن‌ها و بلبل و طاووس خواندن خود، شخصیت سطح پایین خود را به نمایش می‌گذارد.(۳)
نهایتاً هم با زیر پا گذاشتن حرف حسینعلی نوری و برخلاف همین وصیت‌نامه‌ای که بهاییت مایه مباهات خود می‌خواند، محمدعلی را به طور کامل کنار گذاشته و با انتخاب نوه خود «شوقی افندی» که فردی بدنام بود، موجب به وجود آمدن انشعابات و درگیری‌های بسیاری در این فرقه می‌شود. این تنها نمونه‌ای از پوچ بودن شعارهایی است که بهاییت سعی دارد با بت‌سازی چهره‌های برجسته این تشکیلات، در بین عموم سر دهد.
پی‌نوشت:
۱ـ کانال متعلق به تشکیلات بهائی.
۲ـ برنامه منتخب برای مراسم .
۳ـ افندی، عباس، مکاتیب، جلد ۱، صص ۲۴۲ و ۲۴۳؛ مکاتیب، ج ۲، ص ۲۳۴؛ الواح وصایا، چاپ مصر، ص ۹؛ توقیعات مبارکه، ج ۱، ص ۱۳۲.
