به گزارش صدای حوزه، در جلسه علنی امروز مجلس طرح شفافیت آراء نمایندگان، با ۱۵۳ رأی موافق، ۶۳ مخالف و ۱۲ ممتنع رد شد. تصویب این طرح نیاز به دوسوم آرای نمایندگان مجلس را داشت که با اختلاف سه رأی کمتر، رد شد.
فارغ از تأیید یا رد طرح‌های نمایندگان در مجلس، رویکرد منتخبین ملت که در چنین طرح‌هایی اشراب می‌شود نیز بسیار حائز اهمیت است. اینکه رویکرد نظری و منطق عملیاتی در طرح شفافیت آرا چه بود نیازمند بررسی و بازبینی دقیق‌تری است تا به یک اجماع نظری در مجلس انقلابی منجر شود.
اساساً معقولیت مشروعیت و مقبولیت لازمه هر مصوبه‌ای است که در دالان‌های قانونی و اجرایی و قضایی گیر نکرده و بر ریل روان و روبه جلویی حرکت کند.
طرح شفافیت آراء که به دنبال اجرای تمام عیار دموکراسی و مانور واقعی مردم سالاری در ساحت قانون‌گذاری بود چرا باید رأی نیاورد؟ اینکه مسیر رانت و خرید فروش رأی بسته شود چرا مخالف دارد؟
اینکه مردم در جریان جزئیات تصمیم گیری نمایندگان‌شان قرار بگیرند چرا به ثمر نمی نشیند؟ آیا به ادعای برخی از نمایندگان مخالف دوره قبل مجلس، از شمشیر داموکلس دولتی می‌هراسند که در عنایت به شهر یا استان یا شخص خودشان دچار کم لطفی شوند؟
میزان حریت نمایندگان در چنین طرح‌هایی آیا افزایشی است یا کاهشی؟ باعث جسورتر شدن نماینده مردم می‌شود یا دست و دلش خواهد لرزید و استقلال رأی خود را در مرز چالش تجربه خواهد کرد؟
ضروری است که پیوست‌ها و مبانی و نتایج چنین طرح‌هایی در اتاق فکر و کمیته‌های اندیشه‌ورز مجلس با همه ابعادش و به نسبت تمام نمایندگان استانی و شهرستانی و غیرمرکزی بررسی و بازخوانی شود تا اشکالات و معایب طرح، قبل از ارائه در صحن علنی مجلس برطرف شود.
