• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024
کل اخبار 6233اخبار امروز 0

صدای حوزه امروز

دیدگاه آیت الله فاضل نسبت به ماجرای درمانگاه قم و طلبه ای که فیلم خرید ماشینش منتشر شد و ماجرای چای دبش! اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارید، لااقل ساکت بمانید! گفتگو با امام جماعت مسجد ۲۴ ساعته دهکده المپیک تهران / بهترین منصب در کره زمین امامت مسجد است! پاسخ معاون تبلیغ حوزه به دغدغه های مبلغان فضای مجازی؛ لزوم افزایش حمایت از مبلغین و خروج از پراکنده کاری ها دهمین جشنواره هنر آسمانی حوزه علمیه با محوریت تبلیغ نوین، هوش مصنوعی! پیام تقدیر و تشکر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم انتخابات چقدر ارتباط به اسلام و امام زمان (عج) دارد؟! امام محله‌ای که مسجد محوری در امور را به معنای واقعی دنبال می‌کند/ تشکیل گروههای سرود ویژه نوجوانان در مسیر جریان سازی جنس محتوای نامه های پیامبر(ص) به سران کشورها: تبلیغ با چاشنی عزت و تهدید! لزوم جدیت در مقابله مدبرانه با پدیده کشف حجاب گزارش کار مدیر حوزه های علمیه در جمع طلاب یزد؛ طرح جامع تبلیغ خدمت مقام معظم رهبری ارسال شده است سه هزار معلم طلبه بدون قائل شدن امتیازی خاص، جذب مدارس شدند/ برنامه درسی مدارس وابسته به حوزه فرقی با سایر مدارس ندارد زنگ هایی که در حوزه همیشه دیر به صدا در می آیند! امتداد اجتماعی روحانیت و جیغ های بنفش اصحاب مدرنیته!

7
تحلیلی از تحلیل شرق؛

عصر پساقدرت معلق جریان اصلاحات

  • کد خبر : 30062
  • 11 آبان 1400 - 12:39
عصر پساقدرت معلق جریان اصلاحات
روزنامه شرق امروز به موضوعی پرداخته است که دغدغه دوران پساقدرت اصلاح طلبان به شمار می رود. معلق میان قدرت سیاسی و قدرت اجتماعی مساله داغ جبهه اصلاح طلبی است که البته سودای بازگشت دوباره به قدرت با یک ریکاوری سیاسی و بازآرایی راهبردی را دارند.

به گزارش خبرنگار صدای حوزه، روزنامه شرق امروز به موضوعی پرداخته است که دغدغه دوران پساقدرت اصلاحات به شمار می رود. معلق میان قدرت سیاسی و قدرت اجتماعی، مساله داغ جبهه اصلاح طلبی است که البته سودای بازگشت دوباره به قدرت با یک ریکاوری سیاسی و بازآرایی راهبردی را دارند. این روزنامه به نقل از حجاریان از دلایل جدی شکست اصلاح طلبی را فقدان عناصری می داند که باید بیرون دولت ناظر و ناقد و راهبر می بودند ولی طمع قدرت و صندلی، آن ها را وارد دولت کرد.

با اشاره به کرباسچی دبیرکل حزب سازندگی و به نقل از او می نویسد که گفت: “من به دوستان اصلاح‌طلب خودمان می‌گویم، شما که مدام می‌گویید باید جامعه‌محور باشیم و روی به جامعه بیاوریم و فقط به فکر این نباشیم که در قدرت باشیم، خب این الان جامعه! آقایان و خانم‌های اصلاح‌طلب، چه طرح و چه همبستگی‌ای برای خدمت به این مردم و رفع مشکلات آنها در مسئله کرونا ارائه دادید؟“. در واقع می خواهد القا کند که فقدان طرحی برای ارتباط بهتر و عمیق تر با جامعه را دچار شده اند.

در همین دوگانه قدرت یا سرمایه اجتماعی از احمد زیدآبادی دیگر فعال اصلاح طلب هم می نویسد که اظهار می کند: “نخبگان اصلاح‌طلب اصلا نگاهشان این نیست که انرژی جامعه است که در نهایت، قدرت تولید می‌کند؛ اصلاح‌طلبان فقط حضور در نهادهای قدرت را سیاست می‌دانند. این نگاه عیب دارد… مشکل اصلی این بود که اصلاح‌طلبان، بوروکراتیزه شده بودند اما یک بوروکراسی ناکارآمد را نمایندگی می‌کردند؛ یعنی صاحب شغل‌هایی در مناصب دولتی شده بودند که فقط می‌توانستند دستور بدهند و کار این و آن را راه بیندازند”.

شرق، این نقل های اصلاح طلبانه را همچنان ادامه داده و اعترافات دیگری را در نقد و آسیب شناسی حزب مطبوعشان مطرح می کند که جای تامل دارد. هرچند که نباید از فرامتن این نقد و بررسی ها غافل شد که در نهایت یک بازگشت خاموش و یا به تعبیر دیگر زمینه سازی برای بازگشت گفتمانی با فرم ژورنالیستی است و بیشتر به نمایش آسیب شناسی شبیه است تا یک آسیب شناسی و واکاوی عالمانه که از سبک و سیاق و جمع آوری پراکنده و غیرمنسجم اقوال عناصر این حزب نیز این برداشت حاصل می شود.

یا در نقلی دیگر از محمدرضا تاجیک می نویسد که گفته بود: «در فردای پیروزی جریان اصلاح‌طلبی و تبدیل آن به گفتمان مسلط، اصلاح‌طلبان چندان به رخداد اصلاح‌طلبی و نظام آکسیومی آن وفادار نماندند. بی‌تردید، نفوذ و رخنه خودآگاه و ناخودآگاه عشق به قدرت در این بی‌وفایی تأثیری شگرف داشت. در فردای تبدیل پادگفتمان اصلاح‌طلبی به گفتمان مسلط و مستقر، سوبژکتیویته قدرت و بقا در قدرت جای سوبژکتیویته نقد و اصلاح مستمر قدرت را گرفت.

این مدل نقد و بررسی از جریان اصلاحات که میان دوقطبی قدرت و پایگاه اجتماعی معلق دیده می شود، یک نقد تاکتیکی است و به اصطلاح از پله دوم شروع می شود. به نظر می رسد که اگر جریان انقلابی دچار چسبندگی در قدرت و ماندن در شیرینی اریکه سلطه نشوند، اولا امید و اعتمادآفرینی نوینی در روح جامعه دمیده خواهد شد و در سطح تاکتیکال باعث خواهد شد که طول انزوای اصلاح طلبی از جامعه بیشتر شود.

در ثانی اگر جریان انقلابی در سطح راهبردی نیز توانایی تولید معنا و بازتولید مفاهیم انقلابی را در ساحت های مختلف فرهنگی و سیاسی و اقتصادی داشته باشد، بدلیل بن بست فلسفی و یا دچار تکرار شدن مفاهیم و اگزیوم های اصلاح طلبی در نسبت با جامعه، عمق ارتباطات این حزب با بطن جامعه نیز دچار نویزهای جدی شده و عملا نیازمند یک انقلاب حزبی و تعریف ساز و کار دیگری برای بازگشت به سپهر سیاست خواهند بود.

باید منتظر ماند و میزان هوشمندی جریان انقلابی در استفاده از موقعیت به وجودآمده با همه گرفتاری ها و مصائبش و همچنین سطح فرصت طلبی اصلاح طلبان در استفاده از اشتباهات احتمالی جریان رقیب را آنالیز و ارزیابی نمود و از آینده قدرت احزاب و حضور اجتماعی شان در جامعه به نکات تحلیلی تازه ای دست یافت.

لینک کوتاه : https://v-o-h.ir/?p=30062
  • نویسنده : کمیل پازوکی

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.