بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
تأملی در سیستم مدیریتی رسانه گریز، نظارت گریز و غیرشفاف حوزه!
نشست خبری همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی و روز بزرگداشت علامه مصباح یزدی(ره) برگزار گردید
راه بازکن های خیرهسر و سازمانهای فرهنگی بیثمر!
پاسخ مرکز خدمات به برخی سوالات درباره بیمه تکمیلی بعد از پایان مهلت ثبت نام!
دو ویژگی اساسی روحانیت موفق / تمجید از برپایی درسهای اخلاق در مساجد قم
آیا روحانیت توانسته با تحولات جامعه همگام شود؟
آیا سرمایه اجتماعی روحانیت رو به افول است؟
لزوم اتخاذ رویکرد کیفی در گزارش های تبلیغی / کار خودجوش شما در صدای حوزه بسیار باارزش است!
پاسخگویی به روش مرکز خدمات!
علی رغم اهداف پلید این رسانه، باید پذیرفت عدم شفافیت مالی در نهادهای حوزوی و سازمان های فرهنگی بسیار مشهود و مشکل ساز شده است و بجاست از هم اکنون مانع بروز مشکلات بزرگتر در آینده شد
عذرخواهی ظریف در پست اینستاگرامش، در واقع عذرخواهی بابت فرم فایل صوتی بود نه محتوای آن و همچنان ظریف در چشم دوستداران مقاومت و علاقه مندان حاج قاسم سلیمانی از اعتبار ساقط شده است
به نظر بنده به جای سرزنش این بخش از طلاب غالبا جوان، بهتر است برخی مراکز و ساختارهای حوزوی را سرزنش کنیم که هنوز نتوانسته اند فکری برای زندگی مستقل و عزتمندانه طلاب بکنند که مجبور نباشند مبالغ سرریز شده از دولت را مصرف کنند!
آنچه که در این رابطه محل تامل و بررسی است این نکته خواهد بود که چرا از پله دوم شروع می کنید و به پاسخگویی و ماستمالی کردن ماجرای لو رفته می پردازید. صحبت سر اصل گفته ها و دیدگاه های شماست.
منتقدان دیپلماسی دولت، بجای استفاده از ادبیات تند بهتر است با رویکردی کاملا «کارکردگرا» و معطوف به نتیجه و منافع ملی از «دستاورد»های این دیپلماسی سوال کنند.
رئیس جمهوری در ماههای اخیر اقدامات و ادبیات متفاوتی را در پیش گرفته است که میتواند به فرضیههای ناخوشایندی منجر گردد.
سخن احمد، همان معنای عقبماندگی تفکر از فرهنگ است که نه فقط در هند و ژاپن بلکه در ایران و حتی در شهرهای مذهبی ما هم در حال صیرورت است. هر مقدار سیر فرهنگ سریعتر و شتابندهتر از سیر تفکر و اندیشه باشد، عملا نوعی از جوکریسم فرهنگی (جنبشهای فرهنگیِ بیسر و بیمعنا) بوجود خواهد آمد.
آنچه که به اوج گیری احساسات و بالارفتن میزان خطای انتخاباتی کمک می کند، کلیدواژه هایی است که بار جنگ روانی و تولید روایت غالب را در عرصه جمع آوری رای مردمی به دوش می کشد. این واژه ها دارای ظرفیت کلیشه سازی، انگاره سازی و تاریخ سازی هستند و توان مدیریت حافظه مردمی را دارند.
چرا بخشی از مردم، طلاب و روحانیون را از جنس خود نمی دانند و با وجود رویکردهای انتقادی بسیاری از طلاب و فضلا، آنان را دچار نوعی "ماست مالی مزمن" در مواجهه با خطاهای دولتی و حکومتی می دانند؟ چرا میزان گلایه و ناراحتی از طلاب و روحانیونی که به اصطلاح کاره ای هم نیستند در حدی می باشد که این قشر با کنایه های تلخ و زننده در کوچه و خیابان روبرو هستند؟!
حال سوال اینست چه کسی این اطلاعات غلط را به ایشان رسانده بود تا حدی که علی رغم دقت فوق العاده ای که همیشه از ایشان دیده شده است، این آمار را اعلام می کنند. به نظر می رسد با توجه به مصاحبه نوبخت با برنامه نگاه یک سیما در بهمن ماه 1399 که در ایرنا هم منعکس شد، منبع این خبر جناب معاون رییس جمهور و رییس سازمان برنامه و بودجه بوده است.
گفتنی است برخی تحلیلگران سیاسی تلاش کرده اند نظریه ترمیدور انقلاب ها را بر انقلاب اسلامی ایران نیز تطبیق دهند و از آغاز دوران بازگشت انقلاب به سازگاری با واقعیت ها در مقابل آرمان های انقلابی حرف بزنند.
در اوایل انقلاب نظر امام خمینی ره بر عدم ورود نظامیان در امر سیاست و همچنین عدم ورود روحانیون در مناصب سطح بالای دولتی نظیر ریاست جمهوری بود که دومی بعدها تعدیل شد و امام ره به حضور روحانیون در مناصب کلیدی متمایل شدند. اما داستان عدم ورود نظامی ها در سیاست به همان قوت باقی ماند...
آقای روحانی از کدام گفتار یا رفتار دولتمردان آمریکایی احساس کرد آنها دنبال توبه هستند؟ و اگر توبه ای در کار نیست -که نیست- چرا روحانی اصرار دارد آدرس خلاف واقع به مردم بدهد؟