روایت مدیر حوزه های علمیه از اهم و احب امور نزد رهبر معظم انقلاب! فرهنگ کلان گفتارها: نهادهای گفتار جمعی ساز! تصویرسازی منفی و مستمر اینترنشنال از حوزه و روحانیت جزئیات برنامههای آموزشی حوزه علمیه قم طلبه های بااستعداد نباید در قرض و بدهی بمانند / شیخ طوسی ۱۲ برابر سایر طلاب شهریه می گرفت! +خاطرات پیادهروی اربعین با شهید سیدمصطفی خمینی وسط این سیستم اداری فشل، چطور برترین حوزه را انتخاب می کنید؟! اندر لزوم تبیین حداکثری اقدامات شورای نگهبان گاهی هم نزد من میآمد و مقداری شکایت میکرد… آداب طرح نظر جدید در حوزه های علمیه! تجاری سازی، بسته بندی و قسط بندی امر دینی! امام جمعهای که با دخترش پشت تریبون نماز جمعه رفت اما و اگرهای بودجه دولتی حوزه علمیه مَدرسهای بیاستاد؛ مدرسه یا خوابگاه؟ شهیدانه خوی؛ نمونه ای از گروه های کوچک مردمی در عرصه جهاد فرهنگی
همان مخاطراتی که در دوران دفاع مقدس می دیدیم، امروز هم هست و دشمن با تمام توان جلو آمده و امروز پیچیده تر از دوران مقدس هم هست، آن روز فضای مجازی و هوش مصنوعی نبود...
حاج آقا مصطفی شبها بین نخلها میرفت و مشغول نماز شب میشد، هر کسی به یک طرف میرفت. جمع با ادب و آدابی بودند. همانطور که در روایات آمده که وقتی به زیارت امام حسین(ع) میروید، همانند مُحرِم بروید که در حال احرام است و محرماتی را رعایت میکند؛ اینگونه به طرف حرم سیدالشهداء حرکت میکردیم.
در معادل یابی اصطلاحات تخصصی فقهی، اصولی، کلامی و... باید دقت فراوانی به کار گرفته شود و از صاحبان تخصص و تعهد در این روند استفاده شود چرا که این کارها نیازمند اتقان بالایی است.
این طلبه چطور می خواهد همزمان امورات شرعی مردم را حل و فصل کند، امام محله باشد، با سبک زندگی خود و گفتارش باعث ترغیب اقشار مختلف مردم به سمت دین و دیانت شود، بهروز و پاسخگو باشد، از سوی دیگر همسر و پدری وظیفه شناس باشد، همزمان فرزندی حامی و تیه گاه برای والدین خود باشد و در عین استقلال، حامی حقوق مردم و گره گشای زندگی آنان نیز باشد؟!
علمای مهاجر به بلاد، چه انگیزههایی داشتند که از فعالیت علمی در قم و نجف و رسیدن به مرجعیت دست میکشیدند و سختی غربت و معاشرت با مردم و تربیت دینی اجتماع را به جان میخریدند؟! در شهری دیگر، اداره مسجد _ مدرسهای اصیل را برعهده میگرفتند؛ به حوزهاش رونق می بخشیدند و مربی راستین مردم میشدند.
آنچه جناب سروش محلاتی در وصف «حوزۀ نجف» گفتهاند ـ اگر واقعیت داشته باشد ـ در واقع نه مدح این حوزه عریق و عزیز، بلکه ذم آن است؛ وضعیتی که میتوان از آن با عنوان «آنارشیسم حوزوی» یاد کرد.
متأسفانه در این چهل و چند سال آن ارتباط علمی، عاطفی، معنوی، دینی که بین روحانیت و مردم بوده تا حدی کم شده و این علل زیادی دارد البته بد عمل کردن خود ما هم یکی از علل است، بعضیها شؤون روحانیت را رعایت نمیکنند.
اینجا همان شهری است که در دفاع از روحانیت و مرجعیت، جان خود را بذل اسلام و انقلاب میکند؛ از این رو دست از این همه نفاق و خیانت بردارند و اگر فهم درستی از گزاره های دینی ندارند، لااقل مهر سکوت بر قلم و زبان نامبارک خود بزنند.
معاون تبلیغ حوزه: اینطور فکر نکنید که امکانات هست و ما درست مدیریت نمی کنیم، همین مبلغ ناچیزی هم که به مبلغان مجازی پرداخت شده، دو سوم آن از ردیف بودجه های دیگر تأمین شده است و البته بعد هم متهم به انحراف بودجه خواهیم شد که درست هم هست!
آثار مربوط به تبلیغ و کنشگری حوزههای علمیه، هویت طلبگی (جذب و پذیرش حوزه)، امید آفرینی، خانواده، جهاد تبیین، تبلیغ دانش آموزی، زیست مجازی، فرهنگ و تمدن اسلامی در بخش آزاد از اولویت برخودار می باشد اما تبلیغ نوین و هوش مصنوعی در بخش ویژه مورد تاکید دهمین جشنواره هنرهای آسمانی است.
انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم خالصانه و خاضعانه این حضور پرشور را به ملت شریف ایران و رهبر بزرگوار و حکیم این سرزمین تبریک می گوید.
عجیب است در زمانی که «حتی المخدرات فی الحجال» گسترهی دین خدا را شناختهاند و هدایت الهی را برای همهی شئون زندگی فردی و اجتماعی خود میخواهند یک فاضل حوزوی گمانش این باشد که حضور مردم در میدان اجتماعی و تلاش برای منصب بخشیدن به انسانهای مومن و حاکم ساختن بندگان صالح خدا به هدف اقامه توحید دینداری نیست.
چرا بزرگان اهل تاریخ تاکید دارند که همه این نامهها حاکی است که «روش اسلام جنگ و شمشیر» نبوده و یا میفرمایند: «با رعایت شئون پادشاهی نوشته شده است؛ بدون اینکه تحریکآمیز باشد»؟ علت اصلی این فرمایشات تهمت هایی است که مستشرقین به پیامبر زده و ایشان را فردی جنگجو و بی منطق نشان داده اند؛ لذا این بزرگوارن در فضای پاسخ به مستشرقان چنین قلم زده اند.