گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
نقش علما در دفاع از امت اسلامی بیهمتاست/ غزه هرگز شکست نخواهد خورد
انتقاد معاون تهذیب حوزه های علمیه از کیفیت برگزاری کمیسیون اخلاق و تربیت در همایش صدسالگی بازتأسیس حوزه
حوزه پیشرو و سرآمد| تکنولوژیشناسی یا تکنوکراسی، کدام؟
فقط رهبری میتوانست چنین پیام تمدنسازی بنویسد!
«حوزه» نهاد فرا ساحتی با درونمایه و رویکرد تمدنی و وظیفهمند در برابر جامعه، جهان معاصر و انقلاب/ حوزه پیشرو و سرآمد در کنار ملت است
حوزه پیشرو و سرآمد
حوزه های علمیه؛ حافظان دینداری مردم در طوفان مدرنیته
مشکلات حوزه و روحانیت در نگاه استاد علی صفایی
حوزه علمیه قم از تأسیس تا صدسالگی؛ فرازها، فرودها، چالشها و راهکارها
رمزگشایی از اهداف آیتالله شیخ عبدالکریم حائری در تأسیس حوزه قم
اگر تا دیروز کارآمدی حوزه با شاخصهایی چون تربیت فضلای علوم دینی، گسترش معارف اهلبیت علیهمالسلام، حمایت معنوی از نظام، و تولید اندیشه دینی سنجیده میشد، امروز این معیارها برای داوریِ جامع کفایت نمیکند. در دوران نوینی که تهدیدات پیچیدهتر و عرصههای نبرد ترکیبیتر شدهاند، نهاد حوزه نیز باید با معیار «توان کنش در شرایط بحران» مورد ارزیابی قرار گیرد.
اما حالا در اتفاقی بامزه، عجیب و تاریخی؛ همه دشمنان قسمخورده دنیای اقتصاد و نیلی و غنینژاد و خالقی و آخوندی همقسم شدند تا مدنیزاده وزیر اقتصاد شود!
مسئله مهم و مغفول این است که جوامع زنده نه با ساختمانها، که با رابطههای انسانی نفس میکشند و با پیر شدن جمعیت، این شبکهها بهتدریج از هم گسسته میشوند.
نگاهی به تجربه کشورهایی چون ژاپن، کرهجنوبی و آلمان، نشان میدهد کاهش نرخ زاد و ولد نهفقط یک چالش جمعیتی، بلکه تهدیدی برای کل ساختار ملی بوده است.
حقیقت این است که مسئله کمبود جمعیت را نمیتوان با بخشنامه و مشوق مالی حل کرد، مگر آنکه ابتدا افکار عمومی برای پذیرش تغییر آماده شود.
اگر کسی تمام این سخنرانیها و نشستها و مسابقات و... را که بیشتر شبیه رقص سرخپوستی دور آتش است جمعبندی و الک کند، بعید میدانم به اندازهی یک برگهی A4 راهکار مشخص به درد بخور ته آن بماند. میگویی نه برو متر کن!
یادداشت تازه ما، نگاهی است به یک واقعیت مهم: «جامعه ما بیش از همیشه به طبیبهای خیابانی نیاز دارد.» عالمانی که فقط بر منبر ننشینند، بلکه در دل زندگی مردم، با زبان ساده و گوش شنوا، معنویت را در ترافیک و پیچوخمهای روزمره جاری کنند.
پس از هر فرمایش و ارشاد مقام معظم رهبری درباره حوزه، مطالب بسیاری منعکس می¬شود که همه به دنبال تحقق منویات ایشان هستند و جلسات و تشکیلات و مصوبات متعددی شکل می¬گیرد.
در چنین بزنگاه اندیشهساز و تاریخساز، سکوت مجمع محققین و مدرسین نهتنها پرسشبرانگیز، بلکه رسواگر نیز هست. این سکوت، سکوتی از سر تعقل یا درنگ نیست؛ بلکه سکوتی ناشی از فقدان افق و ناتوانی گفتمانی است. مجمعی که روزگاری داعیهدار عقلانیت انتقادی در حوزه بود، اکنون حتی توان موضعگیری دربارهی افقهای بلند و تمدنی آیندهی جمهوری اسلامی را ندارد. این نشانهی چیست؟
حوزههای علمیه، بهویژه در سنت تشیع، نهادهایی تاریخمند هستند که اغلب به مثابه نهادهای «معنا ساز» در برابر نظمهای قدرت و علم سکولار ایستادهاند.
بیشترین حوزه تأثیر حوزه های علمیه در دینداری مردم، تأثیر بر سبک زندگی و اخلاق فردی و اجتماعی بوده است
بازخوانی تجربه این صد سال، از زمان تأسیس تا امروز، میتواند ما را در بازتعریف مسیر آینده حوزه و نسبت آن با تمدنسازی اسلامی در گام دوم انقلاب یاری دهد.
الگوی حوزه چند ویژگی کلیدی دارد که میتواند الهامبخش مردمیسازی سایر نهادها باشد.