وقتی تبلیغ دین، اولویت اول یک روحانی می شود!
افتتاحیه گردهمایی آموزشی-توجیهی معاونین تبلیغ استانها و رابطین خواهر مدارس امین
بیانیه ی حوزه علمیه کرمان جهت برخورد قانونی با عوامل و مسببان این هنجارشکنی
امتدادهای کلامی و الهیاتی غزه!
آگهی انجام نماز و روزه و نوشتن وصیت نامه و خواندن زیارت عاشورا و خواندن اذکار مخصوص برای رسیدن به حاجات و انجام مشاوره توسط یک امام جماعت!
بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
تأملی در سیستم مدیریتی رسانه گریز، نظارت گریز و غیرشفاف حوزه!
نشست خبری همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی و روز بزرگداشت علامه مصباح یزدی(ره) برگزار گردید
راه بازکن های خیرهسر و سازمانهای فرهنگی بیثمر!
پاسخ مرکز خدمات به برخی سوالات درباره بیمه تکمیلی بعد از پایان مهلت ثبت نام!
گاه برخی طلاب نزد من میآیند و میگویند: «آقا، دیگر حال تبلیغ نداریم؛ مردم نسبت به روحانیت بیاحترامی میکنند و دشنام میدهند.» البته نمیتوان انکار کرد که در جامعه گاهی ناسزا گفته میشود، اما این هرگز نباید باعث عقبنشینی شود. اگر طلبهای با سرمایه علمی و معنوی خود، همراه با عقلانیت، آگاهی، اراده، توکل و توسل وارد میدان شود، میتواند تأثیرگذار باشد.
طبق آمار رسمی مرکز مدیریت حوزههای علمیه، امروز حدود ۱۶۰ هزار طلبه در کشور حضور دارند. حال اگر تنها ۱۰ درصد از این جمعیت، یعنی حدود ۱۶ هزار طلبه بتوانند در طول سال صرفاً دو نفر را برای طلبگی جذب کنند، در نهایت ۳۲ هزار نیروی جدید وارد حوزه خواهند شد. عددی که حتی اگر بخشی از آن هم محقق شود، میتواند روند ورود نیروهای تازهنفس را متحول کند.
حاج آقای اسداللهی به همراه مردم طوری در برنامههای مسجد را طراحی و اجرا میکنند که صدای نشاط و زندگی از جای جای آن بهگوش میرسد.
روحانیت علاوه بر فهمیدن و فهماندن دین، وظیفه اقامه قسط نیز دارد. روحانیت صرفاً مبلغ نیست، بلکه باید دین را نیز محقق کند. وقتی موضوع تحقق مطرح میشود، دیگر نمیتوان خرده گرفت که چرا در صحنه عینیت ظاهر میشوید؛ زیرا بهعنوان وارث انبیا، خود مسئول است.
جدای از ثواب عظیم نماز جماعت در مسجد، یکی از خلاهای شهر قم و حوزه علمیه قم، عدم دسترسی طلاب و عموم مردم به اساتید وعلماء سطوح عالی و خالی بودن مساجد در سطح شهر از علمای ربانی و فضلای نام آشناست، به گونه ای که به غیر از زمان درس و بحث نمیتوان به آنها دسترسی داشت.
محافظه کاری ها و گاه مراعات جایگاه ها و ... نمی گذارد کار نظارت عمومی درست پیش برود و از همین روست که به ندرت نشست خبری چالشی و مطالبه گرانه در حوزه رقم می خورد و صرفا به گزارش کار و تعریف و تمجیدها اکتفا می شود چرا که این قبیل مسئولین، رسانه را صرفا ابزار اطلاع رسانی می دانند نه صدای طلاب یا صدای مردم
وقتی ما از علوم انسانی اسلامی صحبت میکنیم منظورمان اینست که مسائل و معضلات و مشکلات فردی و اجتماعی بشر را براساس مبانی و منابع و ارزش های اسلامی که مطابق با فطرت انسان است، پاسخ بدهیم.
گویا مراکز رسمی حوزه علمیه همچنان در فضای رسانه ای دهه شصت جا مانده اند و دقت ندارند که هم اکنون در عصر شبکه های اجتماعی و قدرت گرفتن افکار عمومی زندگی می کنیم و بی خبر گذاشتن مخاطب منجر به رفع یا دفع شبهات و سوالات نخواهد شد
ما باید با الگوگیری از سیره نبوی در مسیر هدایت و ارشاد مردم گام برداریم. این همان رسالت بزرگی است که بر عهده روحانیت نهاده شده است.
خانوادهها گاه در انتقال درست ارزشها کوتاهی کردهاند، نظام آموزشی نتوانسته خود را با نیازهای جدید تطبیق دهد و بخشی از روحانیت نیز از درک تحولات اجتماعی بازمانده است.
مردم بیش از آنکه در مواجهه و زیست با روحانیت، آنان را بشناسند، از طریق رسانه و نقلقولها میشناسند و این فاصله باعث شده است که دیگران بهتر بتوانند تصویر خود را از روحانیت که واقعی نیست، به ذهن بهویژه جوانان منتقل کنند و این به نحو تصاعدی باعث شود که اقبال و انگیزه برای مراجعه به روحانیت کمتر شود.
این رویه از جانب مرکز خدمات مسبوق به سابقه نیز می باشد به طوری که به یاد نداریم روابط عمومی این مرکز یک بار در مقابل نقدها خودش را در معرض پاسخگویی قرار داده و به نقدها پاسخ بدهد؛ در واقع هر آنچه بوده از باب اطلاع رسانی یکطرفه یا نشست هایی بی چالش بوده است نه پاسخگوییی به انتقادات!
خانم کلهجاهی بانوی طلبهای است که با دست خالی و با حدود پنج دختر نوجوان کار فرهنگی خود را با محوریت مسجد آغاز کرد و اکنون یک شبکه چند صد نفره از دختران و مادران محله را شکل داده است.