جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
تأملی در سیستم مدیریتی رسانه گریز، نظارت گریز و غیرشفاف حوزه!
نشست خبری همایش بین المللی علوم انسانی اسلامی و روز بزرگداشت علامه مصباح یزدی(ره) برگزار گردید
راه بازکن های خیرهسر و سازمانهای فرهنگی بیثمر!
پاسخ مرکز خدمات به برخی سوالات درباره بیمه تکمیلی بعد از پایان مهلت ثبت نام!
دو ویژگی اساسی روحانیت موفق / تمجید از برپایی درسهای اخلاق در مساجد قم
آیا روحانیت توانسته با تحولات جامعه همگام شود؟
آیا سرمایه اجتماعی روحانیت رو به افول است؟
لزوم اتخاذ رویکرد کیفی در گزارش های تبلیغی / کار خودجوش شما در صدای حوزه بسیار باارزش است!
پاسخگویی به روش مرکز خدمات!
شروع فعالیت های فرهنگی با دختران اغتشاشگر/ یک سال در مسجد ممنوعالمنبر شدم
موسیقی عرفانی یا عرفان موسیقی؛ مسأله اینست!
پاسخ انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم به بیانیه تسلیم جبهه اصلاحات
در محله حصه اصفهان، حجتالاسلام مرتضی قرآتکنی مسجد چهارده معصوم(ع) را به پایگاهی برای حل مشکلات اجتماعی بدل کرده است؛ از ترک اعتیاد و حمایت از خانوادهها تا آموزش و تربیت دهها نوجوان.
مسئولین محترم شهرستانی بهتر است به جای تمرکز روی اقدامات نمایشی، سعی کنند موانع عملی رشد و شکوفایی چنین استعدادهایی را برطرف کنند تا بعد چند سال خبر مهاجرت دائمی همین دانش آموز را در شبکه های اجتماعی رصد نکنیم!
روحانیت علاوه بر فهمیدن و فهماندن دین، وظیفه اقامه قسط نیز دارد. روحانیت صرفاً مبلغ نیست، بلکه باید دین را نیز محقق کند. وقتی موضوع تحقق مطرح میشود، دیگر نمیتوان خرده گرفت که چرا در صحنه عینیت ظاهر میشوید؛ زیرا بهعنوان وارث انبیا، خود مسئول است.
تشکیل تیم های پایه و استعدادیابی فراگیر باعث زنده شدن امید در بین جوانان شده است و امروز مثل قبل نیست که جوانی توان بالایی ورزشی داشته باشد و بابت امکان رسیدن به تیم ملی و سطح جهانی کلا ناامید باشد
نسل زد، ضد سلسله مراتب است. به همین دلیل سازمانهای رسمی با مدیرانی کتوشلوار پوش برای آنان غیرقابل تحمل هستند.
جدای از ثواب عظیم نماز جماعت در مسجد، یکی از خلاهای شهر قم و حوزه علمیه قم، عدم دسترسی طلاب و عموم مردم به اساتید وعلماء سطوح عالی و خالی بودن مساجد در سطح شهر از علمای ربانی و فضلای نام آشناست، به گونه ای که به غیر از زمان درس و بحث نمیتوان به آنها دسترسی داشت.
محافظه کاری ها و گاه مراعات جایگاه ها و ... نمی گذارد کار نظارت عمومی درست پیش برود و از همین روست که به ندرت نشست خبری چالشی و مطالبه گرانه در حوزه رقم می خورد و صرفا به گزارش کار و تعریف و تمجیدها اکتفا می شود چرا که این قبیل مسئولین، رسانه را صرفا ابزار اطلاع رسانی می دانند نه صدای طلاب یا صدای مردم
وقتی ما از علوم انسانی اسلامی صحبت میکنیم منظورمان اینست که مسائل و معضلات و مشکلات فردی و اجتماعی بشر را براساس مبانی و منابع و ارزش های اسلامی که مطابق با فطرت انسان است، پاسخ بدهیم.
یکی از پررنگترین واژههایی که این روزها در ادبیات دولتمردان تکرار میشود، «وفاق» است. اما پرسش جدی این است که وفاق به چه معناست و در عمل چگونه اجرا میشود؟ آیا وفاق یعنی کنار گذاشتن اصول و ارزشهای مشترک جامعه، یا تقویت وحدت حول آنها؟
در عین لزوم برخورد قاطع با هنجارشکنان که هر روز قدمی به جلو هم برمیدارند باید یقه سازمان های عریض و طویل فرهنگی و حتی حوزه علمیه را هم گرفت که چطور در طی این همه سال نتوانسته اند در نهادینه سازی فرهنگ اسلامی نزد عموم مردم ایران بخصوص جوانان، اقدامات درخوری انجام دهند
این برنامه بدون تعارف هم در واقع سراپا تعارف بود و خبری از چالش و پاسخگویی در آن نبود و شاید از همین رو حجت الاسلام خاموشی قبول کرده در آن حضور یابد.
علی رغم اهداف پلید این رسانه، باید پذیرفت عدم شفافیت مالی در نهادهای حوزوی و سازمان های فرهنگی بسیار مشهود و مشکل ساز شده است و بجاست از هم اکنون مانع بروز مشکلات بزرگتر در آینده شد
تحلیل های مغایر این ممکن است ناشی از فریب شناختی از طرف دشمنان باشد تا ایران با تصور یک جنگ چند ماهه یا چند ساله، عکس العمل خود به حمله را کنترل و مدیریت شده پیش ببرد و با تمام توان پاسخ شدید ندهد و انرژی خود را ذخیره نگه دارد.
روحانیت علاوه بر فهمیدن و فهماندن دین، وظیفه اقامه قسط نیز دارد. روحانیت صرفاً مبلغ نیست، بلکه باید دین را نیز محقق کند. وقتی موضوع تحقق مطرح میشود، دیگر نمیتوان خرده گرفت که چرا در صحنه عینیت ظاهر میشوید؛ زیرا بهعنوان وارث انبیا، خود مسئول است.
جدای از ثواب عظیم نماز جماعت در مسجد، یکی از خلاهای شهر قم و حوزه علمیه قم، عدم دسترسی طلاب و عموم مردم به اساتید وعلماء سطوح عالی و خالی بودن مساجد در سطح شهر از علمای ربانی و فضلای نام آشناست، به گونه ای که به غیر از زمان درس و بحث نمیتوان به آنها دسترسی داشت.
محافظه کاری ها و گاه مراعات جایگاه ها و ... نمی گذارد کار نظارت عمومی درست پیش برود و از همین روست که به ندرت نشست خبری چالشی و مطالبه گرانه در حوزه رقم می خورد و صرفا به گزارش کار و تعریف و تمجیدها اکتفا می شود چرا که این قبیل مسئولین، رسانه را صرفا ابزار اطلاع رسانی می دانند نه صدای طلاب یا صدای مردم
وقتی ما از علوم انسانی اسلامی صحبت میکنیم منظورمان اینست که مسائل و معضلات و مشکلات فردی و اجتماعی بشر را براساس مبانی و منابع و ارزش های اسلامی که مطابق با فطرت انسان است، پاسخ بدهیم.
علی رغم اهداف پلید این رسانه، باید پذیرفت عدم شفافیت مالی در نهادهای حوزوی و سازمان های فرهنگی بسیار مشهود و مشکل ساز شده است و بجاست از هم اکنون مانع بروز مشکلات بزرگتر در آینده شد
بعضی مواقع طلاب و افراد نمی دانند که در حال ارتکاب جرم هستند لذا کارهای فرهنگی در حوزه ها و مساجد می تواند از وقوع جرم پیشگیری کند.
به نظر می رسد هشدارهای جناب ایزدخواه چندان در فرهنگ عمومی کارگر نباشد چرا که تقریبا همه مردم ما مطمئن هستند کالایی که ارزش خود را در هر شرایطی حفظ خواهد کرد طلاست.
مسئله مسکن در کشور وخیم است و ۴۰ درصد مردم ایران مستاجر هستند و خانه دارها هم خانههایی با مجموعه ای از عیوب را دارا هستند.
یک مجموعه مالی در سطحی وسیع اقدام به تبلیغات پیامکی برای طلاب نموده و از آنها برای سرمایه گذاری دعوت کرده است