رسالت حوزه علمیه، تمدنسازی یا مجتهدپروری
نگاهی به نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
تبیین تفاوتهای میان استنباط فقهی رایج و استنباط معارف تبلیغی
وقتی تبلیغ دین، اولویت اول یک روحانی می شود!
افتتاحیه گردهمایی آموزشی-توجیهی معاونین تبلیغ استانها و رابطین خواهر مدارس امین
بیانیه ی حوزه علمیه کرمان جهت برخورد قانونی با عوامل و مسببان این هنجارشکنی
امتدادهای کلامی و الهیاتی غزه!
آگهی انجام نماز و روزه و نوشتن وصیت نامه و خواندن زیارت عاشورا و خواندن اذکار مخصوص برای رسیدن به حاجات و انجام مشاوره توسط یک امام جماعت!
بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
جای خالی علمای بزرگ مسجدی در شهر مقدس قم!
لیالی: در دهه شصت گفتمان عدالت اجتماعی پر رنگ بود؛ اما در دهه هفتاد دولت سازندگی با گفتمان رفاه و تجمل و بر پایه ی توسعه غربی ساختار هایی را شکل داد که همچنان درگیر معضلات آن ساختار ها هستیم.
طبق آمارها، شرکتهای خانوادگی خریداران سهام فروشگاه رفاه، در مجموع بیش از ۱۰۰ میلیون دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی گرفته اند که سرنوشت و نحوه هزینه کرد این ارزها، مشخص نیست.
یادش بخیر دوره ارزانی و فراوانی بود، پنج شاهی میدادی هفت تا تخممرغ میگرفتی! روغن سیری سه شاهی بود با صد دینار یك نان سنگك برشته خشخاشی میدادند به درازی آدم! توی «سرتخت بربریها» یك خانه بیرونی و اندرونی ماهی 15 زار و سه شاهی پول كرایه میگرفت!
در سال جاری ۲۶۰۶ استاد ، که حدود ۹۰ درصد آنها حق التدریس هستند ، مسئولیت تدریس بیش از ۲۳۰۰۰ طلبه را در سطوح مختلف عهده دارند ، و متوسط دریافتی آنها حدود ۶۱۳ هزار تومان در ماه است! رقمی که برای بسیاری قابل باور نیست.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم پیاده نکردن نظام اقتصادی اسلامی را ریشه مشکلات کنونی خواند و گفت: وقتی نه مبانی را درست سامان دادیم و نه نهادها را درست شکل دادیم و برخی از نهادها را به شکل گزینشی آن هم با یک سری محدودیتهایی پذیرفتهایم، نتیجه این میشود که به جای رفاه عمومی، گرفتار فقر عمومی میشویم.
شبکههای معاند و ضدانقلاب این روزها مدام از وفور نعمت و ارزانی در دوران طاغون میگویند و سپس رفاه موجود در آن دوران را با شرایط اسفبار امروز مورد مقایسه قرار میدهند.