نقدی بر نقد بی پرده خانم اسماعیل زاده به صحبت های استاد پناهیان در باب امر به معروف و نهی از منکر
طلبه خبرنگاری که شیفته آموختن بود / روزت مبارک محمد جان!
عدالت آموزشی و چالشهای ساختاری در حوزه علمیه از منظر استاد وکیلی
آیا انبیای الهی مشاهده این همه رنج و مصیبت مردم مظلوم غزه را تحمل می کردند؟
کانونهای عظیم تبلیغی؛ مأموریتهای سهگانه و واقعیت امروز
خطر جایگزینی اجتماعی در کمین روحانیت
حوزه علمیه و تابلوی ایست پستمدرنیسم
جامعه از کارِ حوزه بیخبر است
تجلیل مدیران حوزههای علمیه کشور از حماسهآفرینی ملت ایران و تاکید بر حمایت تام از نظام و رهبری
گردهمایی خانوادگی برگزیدگان گروههای تبلیغی استان آذربایجان شرقی
تصمیم های خردی که به وقتش اتخاذ نشده اند!
روحانیت در خط مقدم خدمت/ روحانی و مداح رامشیری نماد خدمت شدند
روایت شیخ اسماعیل رمضانی از عصر هوش مصنوعی و لزوم تغییر سبک آخوندی!
نقش علما در دفاع از امت اسلامی بیهمتاست/ غزه هرگز شکست نخواهد خورد
حوزهی قم، وارث سرمایهی سترگ علمی شیعه است. این ذخیرهی در نوع خود بینظیر، محصول اندیشهورزی و پژوهشگریِ هزاران عالِم دینی در دانشهایی همچون فقه و کلام و فلسفه و تفسیر و حدیث، در طول هزار سال است.
بیشترین حوزه تأثیر حوزه های علمیه در دینداری مردم، تأثیر بر سبک زندگی و اخلاق فردی و اجتماعی بوده است
بازخوانی تجربه این صد سال، از زمان تأسیس تا امروز، میتواند ما را در بازتعریف مسیر آینده حوزه و نسبت آن با تمدنسازی اسلامی در گام دوم انقلاب یاری دهد.
الگوی حوزه چند ویژگی کلیدی دارد که میتواند الهامبخش مردمیسازی سایر نهادها باشد.
بعد مردمی و اجتماعی از مهمترین ابعاد حوزه علمیه است. حوزه و روحانیت بدون مردم هیچ است. حوزه از مردم برخاسته است و با مردم همراه است. پیوندهای عمیق عالمان بزرگ ما با تودههای مردم و حس خدمتگذاری عنصر بسیار مهمی است که در تاریخ حوزه علمیه وجود داشته و دارد.
مرور یک قرن حیات حوزه علمیه قم نشان میدهد که این نهاد، نهتنها پاسدار شریعت و معارف دینی بوده، بلکه به فاعل تاریخی در تحولات سیاسی و تمدنی نیز تبدیل شده است. قرن دوم حیات حوزه، قرن ایفای نقش تمدنی در مقیاس جهانی است و تحقق این رسالت، نیازمند بازنگری در نظام آموزشی، ارتباطات بینالمللی، و توانمندسازی نخبگان حوزوی است.
در برنامههای حوزه، معاونت آموزش امپراطوری میکند. درحالیکه معاونت پژوهش چنگکی است که خودش را به این سیستم آموزشی چسبانده است؛ در حد جشنوارۀ علامه حلی و چند نمره و امتیاز در مرکز خدمات و غیره. معاونت تهذیب از آن هم پایینتر است. عملاً نه بازویی دارد، نه تشکیلات جدیای.
انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم ضمن تشکر از اقدام انقلابی نمایندگان مجلس شورای اسلامی در استیضاح وزیر اقتصاد، از دستگاه قضایی تقاضا دارد وزیر سابق اقتصاد و سایر عوامل مؤثر در کاهش ارزش پول ملی را به خاطر اقدامات صورت گرفته و ترک فعل های آنان که اثر مستقیم در افزایش نرخ ارز و کاهش ارزش پول ملی و وارد شدن ضرر و آسیب به سرمایه های مردم داشت، محاکمه نماید.
استاد مروجی طبسی در استناد به قرانی بودن حوزه به تفسیر تسنیم و المیزان و اشاره می کنند غافل از اینکه عمده صحبت آقای رمضانی در قرآن محور نبودن دروس حوزه عیناً خوانشی از روی فرمایشات علامه طباطبایی، آیت الله جوادی آملی و امام خامنه ای بود! به تعبیری بنده خدا از خودش تقریباً هیچ حرفی نزد!
اصل حضور طلبهها در مناصب مختلف اشکالی ندارد. مهم، تخصص است. اگر تخصص داشته باشند دلیلی ندارد منع شوند و اگر ندارند باید به خاطر «عدم تخصص» محروم شوند نه به خاطر طلبگی.
سال گذشته به کدام یک از افراد محله خودمان افطاری دادیم؟ در حالی که رهبر معظم انقلاب هرشب به یک قشر افطاری دادند. حواسمان باشد از ماه مبارک رمضان ساده عبور نکنیم. افطاری دادن یک بهانه است مهم تبلیغ چهره به چهره است.
حوزههای علمیه، وامدار میراث فلسفیِ ملاصدرا و مکتب «حکمت متعالیه» هستند؛ فلسفهای که عقلانیتِ برهانی را با شهود عرفانی و نصّ دینی ترکیب میکند. این سهگانهی «عقل، نقل و کشف»، زیربنای تربیت حوزوی شد تا طلاب بیاموزند که دینداری نه در تقابل با خردورزی، بلکه در تکامل آن است.