فقه الجهاد/ امنیت و آسایش در پرتو مبارزه و اِعمال قدرت
رسالت حوزه علمیه، تمدنسازی یا مجتهدپروری
نگاهی به نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
نظام آموزشی و منابع درسی حوزه علمیه نجف
تبیین تفاوتهای میان استنباط فقهی رایج و استنباط معارف تبلیغی
وقتی تبلیغ دین، اولویت اول یک روحانی می شود!
افتتاحیه گردهمایی آموزشی-توجیهی معاونین تبلیغ استانها و رابطین خواهر مدارس امین
بیانیه ی حوزه علمیه کرمان جهت برخورد قانونی با عوامل و مسببان این هنجارشکنی
امتدادهای کلامی و الهیاتی غزه!
آگهی انجام نماز و روزه و نوشتن وصیت نامه و خواندن زیارت عاشورا و خواندن اذکار مخصوص برای رسیدن به حاجات و انجام مشاوره توسط یک امام جماعت!
بحران جذب در حوزه؛ وقتی ۱۶۰ هزار طلبه، سفیران خاموشاند
اعتراض صریح مداح معروف به موازی کاری نهادهای تبلیغی و لزوم طرحی نو!
مسجدی که با ورزش و معنویت جوانان را جذب کرد
جایگاه روحانیت در حال و آینده نظام مرجعیت جامعه ایران/ روحانیت تقاص مسئولیتپذیری را میدهد!
علامه حسن زاده آملی، گمشده حوزه و دانشگاه و در فلسفه و کلام متبحر بود و باطن عالم را در حد خود دید، زیرا به یقین رسیده بود. این مرد در عین حال که اهل عرفان بود، اهل فقه و استاد اخلاق نیز بود. برخی افراد سخنان سست و سخیفی در مورد علامه بر زبان آوردند که ارزش پاسخگویی ندارد
علامه حسن زاده در اواخر سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در روستای ایرای لاریجان آمل در یک خانواده مذهبی متولد شد، از کودکی با قرآن مانوس شد، در جوانی در عالم خواب از امام رضا (ع) طلب علم کرد و با نگارش، تدریس و تحریر کتب علمی عالمی وارسته لقب گرفت.
روح بلند و ملکوتی عارف واصل علامه ذوفنون آیتالله حسن زاده آملی به حق پیوست.