داستان راستان بوستان!
اولین نشست صمیمی مسئول دبیرخانه شورای عالی حوزههای علمیه با رسانههای حوزوی
تبارشناسی سکولاریسم در حوزههای علمیه
امپراطوری معاونت آموزش بر حوزه/ چرا تغییر سخت است و چگونه باید پیش برویم؟
تنظیمات دروس حوزه طوریست که هیچ احتیاجی به قرآن ندارند! + واکنش ها
زیر و بم اشتغال طلاب و چند نکته باریکتر از مو
چرا ما پزشک اطفال داریم اما آخوند اطفال نداریم؟/ منبر را به هرکسی ندهید
لزوم ارائه مدل اجرایی دقیق جهت ورود هیأت های مذهبی به اقتصاد
اولین دیدار همسر با لباس روحانیت یا مزاحمت یک آخوند برای یک زن متأهل؟!
حکمت متعالیه در خدمت انقلاب
تبارشناسی تربیت چهرههای انقلابی در گفتمان حوزههای علمیه
از مدرسهی عرفان تا کوچههای انقلاب/ زنانی که تاریخ را در حاشیهی تاریخ نوشتند
حمله طلبه ها به حوزه علمیه دروغ است/ دعوا بر سر مسجد نیست و اداره آن در اختیار اشرفی اصفهانی است
جامعه الزهرا تصمیم بگیرد: تبلیغ اولویت اول است یا دوم؟!
متأسفانه در این چهل و چند سال آن ارتباط علمی، عاطفی، معنوی، دینی که بین روحانیت و مردم بوده تا حدی کم شده و این علل زیادی دارد البته بد عمل کردن خود ما هم یکی از علل است، بعضیها شؤون روحانیت را رعایت نمیکنند.
بخشی از عدم قاطعيت، به برخی مسئولان، مشاوران و باصطلاح کارشناسانی باز می گردد که دچار التقاط فکری يا تشخيص و مصلحتسنجی نابجا و يا ضعف نفس و ترس از فضاسازی مخالفان و دشمنان هستند.
از مهمترین یافتههای پیمایشهای انجام شده، تفاوت معنادار بین «واقعیت» و «احساس واقعیت» در ارزیابی از مؤلفههای اجتماعی است. یعنی برخی مسائل، بیشتر از آنچه وجود دارند احساس می¬شوند. در حالی که غالب مردم (بیش از ۸۰ درصد) به حجاب اعتقاد داشته و به آن به عنوان یک الزام اجتماعی باور دارند اما اکثر مردم آنچه از باور جامعه درک و احساس میکنند بکلی متفاوت با این واقعیت است. در این باره ۶۸ درصد مردم اینگونه احساس میکنند که اکثر مردم با حجاب مخالف هستند.
دوازده هزار نفر در ورزشگاه آزادی اجتماع کردند.اگرهر نفر برای شرکت در این برنامه به طور میانگین 5 ساعت وقت بگذارد مجموع آن 60000ساعت میشود.این مقدار زمان را به عنوان یک سرمایه اجتماعی بزرگ در نظر بگیریم و برای مصرف آن برنامه ریزی کنیم.اگر این حجم از زمان در استان تهران به جای تجمع در آزادی به فرصتهای کوتاهی برای انجام تذکر لسانی در طول شبانه روز تبدیل شود، بدون شک مخاطب اصلی این بی حجابیها بازخورد کار خود را از جمهور دریافت میکند و با هزینههای اجتماعی ،مالی و... بسیار کمتری این چالش اجتماعی حل می شد.
به نظر می رسد نه تنها در مورد عفاف و حجاب نباید با دید محدود و کوتاهمدت نگریست، بلکه بایستی به مثابه «تمدن اسلامی» به عنوان فرصت عالی بدان نظر داشته و این مسأله را مثل مسئله پیشگامی علمی در برخی عرصهها، جزء افتخارات مملکت و حکومت اسلامی به جهان ارائه داد.
شاهمرادیان: رعایت شئونات اسلامی همراه با رفتار و منش خدمتگزاری از سوی کارمندان دولت، میتواند الگوی عملی و مناسبی در کاهش ناهنجاریهای اجتماعی و برقراری آرامش معنوی در جامعه باشد.
سه گانه ذهنیّت زدایی، تبیین و اقناع عینی و الگوسازی با استفاده از همه ابزارهای رسانه ای و حاکمیّتی و با استفاده از ظرفیّت عظیم نیروهای معتقد به حجاب میتواند جامعه و حاکمیّت را از این بی عملی خارج کند و به جای تسلیم سنگر به سنگر به فتح سنگر به سنگر فرهنگی برساند.
منظور از نقطه بدون بازگشت، قرار گرفتن در فرآیندی است که به شکل طبیعی و در شرایط معمولی، اصلاحی در آن صورت نخواهد گرفت. درواقع با توجه به این مسئله ترک پوشش اسلامی از سوی بخشی از جامعه، روزبهروز عادیتر خواهد شد و تنها پدیدههای بسیار قوی اجتماعی نظیر انقلاب میتوانند تغییری در این روند ایجاد کند
دکتر سید محمد صالح هاشمی گلپایگانی در نامهای خطاب به وزیر آموزش و پرورش نوشته است: مسئله چادرزدایی در آزمونهای مختلف در وزارتخانه متبوع باعث ایجاد آسیبهای اجتماعی و پیامدهای مخرب فرهنگی و اخلاقی مخرب میشود.
روزهایی که بر ما میگذرد، تداعیگر رویداد کشف حجاب رضاخانی است. در مقال پی آمده، تلاش شده است بسترهای این رویداد، مورد بازخوانی قرار گیرد. امید آنکه مفید آید.
کتاب "ستارهها چیدنی نیستند"، به قلم محمدعلی حبیباللهیان توسط دفتر نشر معارف چاپ و به بازار کتاب عرضه شد. این کتاب با محوریت حجاب نوشته شده است.
انتشار عکسی که در آن حدود ۱۵نفر از دانشجویان دختر با لباس فارغ التحصیلی در مقابل سردر دانشگاه تهران حجاب از سر خود برداشته یا بهاصطلاح کشف حجاب کرده بودند، واکنشهای بسیاری را در شبکههای اجتماعی بهدنبال داشته است.