داستان راستان بوستان!
اولین نشست صمیمی مسئول دبیرخانه شورای عالی حوزههای علمیه با رسانههای حوزوی
تبارشناسی سکولاریسم در حوزههای علمیه
امپراطوری معاونت آموزش بر حوزه/ چرا تغییر سخت است و چگونه باید پیش برویم؟
تنظیمات دروس حوزه طوریست که هیچ احتیاجی به قرآن ندارند! + واکنش ها
زیر و بم اشتغال طلاب و چند نکته باریکتر از مو
چرا ما پزشک اطفال داریم اما آخوند اطفال نداریم؟/ منبر را به هرکسی ندهید
لزوم ارائه مدل اجرایی دقیق جهت ورود هیأت های مذهبی به اقتصاد
اولین دیدار همسر با لباس روحانیت یا مزاحمت یک آخوند برای یک زن متأهل؟!
حکمت متعالیه در خدمت انقلاب
تبارشناسی تربیت چهرههای انقلابی در گفتمان حوزههای علمیه
از مدرسهی عرفان تا کوچههای انقلاب/ زنانی که تاریخ را در حاشیهی تاریخ نوشتند
حمله طلبه ها به حوزه علمیه دروغ است/ دعوا بر سر مسجد نیست و اداره آن در اختیار اشرفی اصفهانی است
جامعه الزهرا تصمیم بگیرد: تبلیغ اولویت اول است یا دوم؟!
با این حجم از صحنهها و دیالوگهای نچسب و عجیب و غریب و بدون کاربرد در قصه، واقعا چطور باور کنیم میزان رضایتمندی کاربران از سریال جزیره، ۹۴ درصد است و بهجز نظراتی سراسر تعریف و تمجیدی در فیلیمو، با دیدگاهی منفی و مخالف روبهرو نباشیم؟
از جمله نکات حائز اهمیت در سریال «بازی مرکب» پلورالیسم دینی است، آنجا که در سکانس های متعدد این سریال شاهد حضور انسانی هایی با مذاهب بودایی، مسلمان و مسیحی در کنار هم هستیم اما چهره ای که از پیروان هر مذهب به تصویر کشیده شده خود حاوی نکات مهمی است.
فیلمهایی همچون «انگل»، «پلتفرم»و «جوکر» که در ظاهر ضدسرمایهدرای هستند، در مواجه با یک سوال اساسی میباشند که چرا قلههای سرمایهداری در دنیا همچون «نتفیلیکس» باید محصولی را ارائه کنند که ضد خودشان میباشد؟!
صنعت سریال سازی در کره جنوبی چنان قدرتی گرفته که دیگر عجیب نیست اگر موج کره ای وارد ادبیات سیاسی و دیپلماتیک مقامات کشورهای مختلف شود.