به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، علی مهدوی در کانال ایتای مناهج نوشت:
این ایام برخی رسانه‌ها و تریبون‌های خودجوش حوزوی در اندیشه انعکاس استدلال مخالفین و موافقین واکسن کرونا افتاده‌اند. گرچه این کنش رسانه‌ای، حرکتی خالصانه و دغدغه‌مند به هدف آزاداندیشی است؛ اما باید بدانیم که صرف راه‌اندازی هر گفتگویی و ضریب دادن به آن، به معنای تحقق و تقویت آزاداندیشی نیست.
آزاداندیشی مفهوم مقدسی است که اگر از لوازم و شرایط آن، حراست و پاسداری نشود و اگر از افراط و تفریط، مراقب نکنیم، هم تقدسش از بین می‌رود و هم مفهومش به تاراج خواهد رفت.
گرچه آزاداندیشی دقیقا نقطه مقابل دیکتاتوری فکری است؛ اما به معنای غلطیدن در روشنفکری مسموم و جاهلانه‌ای که به هرکسی اجازه اظهار نظر بدهد هم نیست. بر همین اساس اگر دقت نکنیم -به خیال کوچ به قله آزاداندیشی- از دامان تحجر به پرتگاه جهالت فروخواهیم افتاد.
لذا آزاداندیشی به معنای «آزادی بیان دادن» و «تریبون دادن» به هر سخن غیرعالمانه و غیر منضبطی نیست. همچنان که برخی واکسن‌هراسان به بهانه آزاداندیشی، شانتاژ و جنگ روانی راه انداخته‌اند؛ آزاداندیشی کجا و این رفتارهای زرد رسانه‌ای و شبهه‌افکن کجا.
آزاداندیشی وقتی معنا پیدا می‌کند که اجازه بدهیم در هر رشته‌ای متخصصین زبده آن رشته اجازه اظهار نظر و ارائه نظریات و فرضیات خویش را داشته باشند؛ آن هم در یک محیط علمی و به دور از هیجانات و احساسات سطحی و عوامانه؛
که اگر غیر این باشد بدعتی است در لباس آزاداندیشی؛ بدعت در جرأت‌دادن به افراد برای طرح سخنان و ایده‌های خام، بدون پشتوانه و به دور از آبادیِ تخصص.
در مورد واکسن نیز گرچه برخی دلسوزان نگران اذهان شبهه‌زده‌ی بدنه حوزه بوده‌اند؛ اما راه علاجش این نیست که ما از هیاهوگران مدعی و بی‌تخصص دعوت کنیم و به صدایشان ضریب بدهیم.
به امید تحقق آزاداندیشی حقیقی و به دور از هرگونه افراط و تفریط.
