به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، نویسنده‌ی کانال ایتای زمانه نوشت:
اقدام حسین امیرعبداللهیان وزیرخارجه ایران در قرار گرفتن در صف نخست عکس رهبران حاضر در اجلاس بغداد با عصبانیت برخی کشورهای قطره ای عربی مواجه شد.
برخی کارشناسان این اقدام‌را اشتباه دیپلماتیک وزیر خارجه ایران میدانند و برخی دیگر معتقدند وی به منظور اجتناب از قرارگرفتن در کنار فیصل بن فرحان وزیرخارجه عربستان خود را در صف نخست تصویر رهبران حاضر در اجلاس بغداد جای داده است که در هر دو مورد اشتباه بوده است.
اخبار غیررسمی حکایت از آن دارد که حاکم دبی و رییس مجلس امارات متحده عربی (سمت راست وزیرخارجه ایران) در اعتراض به این اقدام وزیرخارجه ایران سالن اجلاس را ترک نموده تا در نهایت سهیل بن محمد فرج فارس المزروعی وزیر انرژی امارات به عنوان نماینده این کشور به ایراد سخنرانی بپردازد.
گفته شده که طبق پروتکل‌های دیپلماتیک رهبران در صف نخست و وزرای خارجه در صف پشت باید باشند.
رفتار مقتدرانه حسین امیرعبداللهیان وزیر جدید امور خارجه ایران ( که اتفاقا تخصص اصلی اش در مسائل غرب آسیا و شمال آفریقاست) در اجلاس بغداد نشان از سیاست جدید ایران در قبال کشورهای منطقه دارد .
بسیاری که با سابقه و مسئولیت های این دیپلمات کهنه کار آشنا نیستند رفتار او را ناشی خطای ناخواسته و سهوی می دانند در حالی که فردی با این تجربه هیچگاه چنین اشتباهاتی را بروز نمی دهد.
نکته مهم اینجاست که دانسته شود بسیاری از کشور های تازه تاسیس حاشیه خلیج فارس اشل و اندازه خود را طی سالهای اخیر و در پی دیپلماسی ضعیف دولتمردان ایرانی فراموش کرده بودند و شیخ دبی و سایر دولتمردان عربی باید ملتفت می شدند وزن سیاسی و جایگاه وزیر امورخارجه ایران اگر بیشتر از آنها نباشد قطعا کمتر نیست.
خصوصا که شیخ دبی نفر دوم امارات بوده و نه حتی شخص اول؛ و توییت او پس از اتمام اجلاس در زمینه تلاش جهت افزایش و بهبود روابط با ایران نشان میدهد پیام قاطع حرکت امیرعبداللهیان را به خوبی دریافت کرده است.
نکته جالب توجه دیگر در کنفرانس بغداد مذاکرات و حضور مستمر وزیر امور خارجه ایران در کنار سران و روسای جمهور فرانسه و مصر بود که حاکی از عدم خودباختگی و آشنا بودن به زبان بدن و نکات ریز دیپلماتیک از سوی امیرعبداللهیان است.
نباید فراموش کرد یکی از دلایل حضور نیافتن آیت الله رئیسی در اجلاس بغداد عدم دعوت از بشار اسد متحد جمهوری اسلامی بود و بی اعتنایی وزیر خارجه ایران به سران کشورهای کوچک عربی احتمالا بدین قضیه نیز مرتبط باشد.
️هر چه هست به وضوح مبرهن است که کشتیبان دستگاه دیپلماسی ایران را سیاستی دگر آمده و چرخ وزارت خارجه بر پاشنه سابق نمی چرخد.
