به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، حسین عباسیان در کانال ایتای زمانه نوشت:
انسان نیازمند حجت برهان و بهانه شکنی است خداوند در هدف بعثت انبیا می فرماید :« لئلا یکون للناس علی الله حجه بعد الرسل » « تا برای مردم پس از (فرستادن ) پیامبران در مقابل خدا (بهانه و) حجتی نباشد . » (سوره نسا آیه ۱۶۵ )
کربلا از نظرگاه سنی « حجت » است و تقریبا هر کس در کربلا می تواند الگوی سنی خود را بیابد .
– نوجوانان قاسم عبدالله بن الحسن و عمرو بن جناده را ،
– جوانان و میانسالان علی اکبر عباس عبدالله و جعفر را ،
– پیران حبیب عابس و مسلم بن عوسجه را ،
– زنان زینب (سلام الله علیها ) رباب و ام وهب را
– حتی کودکان اصغر و سکینه را.
کربلا از این جهت نیز در جنگ های تاریخ اسلام یک استثنا است …
کربلا سرزمین بی بهانگی است تشنگی بهانه نجنگیدن و تنهایی دلیل گریز تسلیم و ذلت پذیری نیست .
همه رنگ ها نیز در کربلا یافت می شوند؛ سیاه مانند جون ، غلام ابوذر ز سفید مانند اسلم ترکی.
گویا همه گروه های اجتماعی نیز در کربلا نماینده دارند: معلمان، بازاریان، تازه ایمان آورندگان، غلامان و… کربلا هرکس را که بخواهد با تکیه بر بهانه‌ها ،صحنه حق را رها کند، خلع سلاح می‌کند؛ حتی کودک با گریه خویشتن می‌تواند نقش آفرین باشد. (توجیه المسائل کربلا،صفحه ۳۱)
در واقعه کربلا، اگر امام حسین علیه‌السّلام میخواست در مقابل حوادثِ بسیار تلخ و دشواری مثل شهادت علی اصغر، اسارت زنان، تشنگی کودکان، کشته شدن همه جوانان و حوادثِ فراوانِ دیگری که در کربلا قابل احصاست، با دیدِ یک متشرّعِ معمولی نگاه کند و عظمتِ رسالتِ خود را به فراموشی بسپارد، قدم به قدم میتوانست عقب نشینی کند و بگوید: «دیگر تکلیف نداریم. حال با یزید بیعت میکنیم. چاره چیست!؟ الضرورات تبیح المحذورات.» اما امام حسین علیه‌السّلام چنین نکرد. این، نشانگر استقامت آن حضرت است. استقامت یعنی این! استقامت، همه جا به معنای تحمّل مشکلات نیست. تحمّل مشکلات برای انسان بزرگ، آسانتر است تا تحمّل مسائلی که بر حسب موازین – موازین شرعی، موازین عرفی، موازین عقلی ساده – ممکن است خلاف مصلحت به نظر آید. تحمّل اینها، مشکلتر از سایر مشکلات است.»
(برگرفته از بیانات رهبر معظم انقلاب در ۱۳۷۵/۰۳/۱۴)
