ماه رمضان دست‌کم به سه طریق می‌تواند باعث نشاط معنوی ما شود. تعارف که ندارم؛ ما در یازده ماه دیگر؛ همیشه سه دغدغه داریم که هر وقت به یادشان می‌افتیم حالمان گرفته می‌شود؛ سه باری که تمام مدت بر دوش داریم و ماه رمضان این سه بار را از دوش ما برمی‌دارد و همین باعث نشاط معنوی ما می‌شود. گر گدا کاهل بود…
سه دغدغه‌ی فرسایشی
اولین دغدغه، گناهانی است که مرتکب شده‌ایم و نمی‌دانیم توبه‌ی ما پذیرفته می‌شود یا باید منتظر عذاب‌های آخرت باشیم؛ دومین دغدغه، ثواب‌هایی است که به هر دلیلی از دست داده‌ایم؛ سومین دغدغه، ضعف اراده‌مان در ترک عادت‌های بدی است که داریم؛ ماه مبارک رمضان این سه دغدغه را برای ما یک کاری‌اش می‌کند!
ماه رمضان و مغفرت
با مراجعه به روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام متوجه می‌شویم که این ماه از بهترین فرصت‌های پذیرش توبه است (شاید هم بهترین فرصت)؛ برای نمونه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در خطبه‌ی معروف شعبانیه می‌فرماید: شقی و بدعاقبت، کسی است که از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود؛[۱] به قول خودمان هلو برو تو گلو؛ آن‌قدر بخشیده شدن در این ماه آسان است که آدم دیگر باید خیلی بدبخت و گردن‌شکسته باشد که نتواند کاری بکند.
ماه رمضان و جبران مافات
عبادت در این ماه پاداش چندین و چند برابر دارد؛ مثلاً در روایات داریم که تلاوت یک آیه‌ی قرآن در این ماه، برابر یک ختم قرآن در ماه‌های دیگر است.[۲]این مضاعف شدن پاداش اعمال و عبادات ویژه‌ی قرآن نیست؛ حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرموده‌اند: رمضان، ماهی بزرگ است که در آن پاداش‌ها چندین برابر است و گناهان در آن پاک می‌شود و بر درجات در آن افزوده می‌شود.[۳]حالا بفرما جبران کن آنچه را که از دست داده‌ای.
ماه رمضان و تقویت اراده
وقتی ما می‌توانیم بر محرومیت از اولین و طبیعی‌ترین نیازهایمان یعنی آب و غذا که اصل زنده بودن ما به آنها بستگی دارد، طاقت کنیم؛ قطعاً می‌توانیم بر ترک سیگار یا نگاه نکردن به نامحرم و… هم صبر کنیم و این یعنی تقویت اراده و تقویت اراده هم مساوی است با خلاص شدن از شر عادت‌های بدی که روحمان را مثل خوره تا حالا می‌خوردند.
بنابراین ماه رمضان عیسی دمی است که خدا فرستاده تا سه بار غمی را که خاطر ما را خسته کرده بودند، برگیرد.
[۱]. سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۲ و ۳.
[۲]. علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج ۹۶، ص ۳۴۱.
[۳]. شیخ صدوق، أمالی، ج ۱، ص ۵۴.
