به گزارش صدای حوزه، علی کَردانی در کانال شخصی خود با نام «باران قلم» دلنوشته‌ای را تقدیم امام زمان(عج) کرده، متن آن را از نظر می‌گذرانید:
مولای من نه به فرداها خوشم، نه به هفته ها، نه به ماه ها، نه به سال‌ها، نبودنت طعم غربت دارد و غربتت طعمی عجیب، روزگاران برایم سم شده مثل زهری که به رضا علیه السلام دهد.
امیدها ناامیدند، ناامیدها تنها، زاد و توشه ای نمانده برای فردا….
نبودنت مثل زهری تمام وجودم را گرفته، غم غیبت مرگ من شده در حالی که زنده ام…
به خدا قسم روزها و شب‌ها نه رنگی برایم دارند نه نقشی….
اینک؛ تمام دغدغه ام تویی….
چون از تکرار و تکراری ها خسته ام….
نبودن عقلی همچو تو، بی عقل ها را عاقل و نبودن عالمی همچو تو جاهلان را عالم نشان داده….
نمی‌دانم چه گویم؟ تنها حرفم آمدن توست…
و من مرده ای در میان زنده هایم تا تو بیایی و مرا زنده نمایی….
به خدا قسم غم فاطمه، علی، حسن، حسین، سجاد، باقر، صادق، کاظم، رضا، جواد، هادی، حسن علیهم السلام چیزی نبود جز حضورت، و حضورت غمی ماند بر ظهورت….
مرا ببخش که نوشتن‌هایم نیز طعم ریا می‌دهد، چون اخلاص تو بودی و بس.
لبیک یا صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه الشریف
