به گزارش صدای حوزه،حجت الاسلام محمد ادریسی سردبیر روزنامه سراج نوشت: شخصی به ملاقات یکی از روزنامه نگاران آمد و بعد از سلام و احوال پرسی‌ها، روزنامه نگارگفت که: نمی‌دانم چرا هر وقت تو را می‌بینیم یاد یک سوره از قرآن کریم می افتیم!
آن شخص با خوشحالی سر بلند کرد که بله، چرا که نه! ما نشان دار هستیم! خدا هم ما را می‌شناسد و به خلق خود در یک سوره کامل معرفی کرده است! خیلی هم خوب و این از لطف شماست! محبت دارید! بله این جوری‌هاست دیگر! ما این هستیم دیگر! اما کنجکاو شدم ببینم وبشنوم که چه سوره‌ای از قرآن من را یاد شما می‌اندازد؟
آن روزنامه نگار گفت: سوره منافقون.
ماجرا از آنجا آغاز شد که یکی از رصدگران فضای مجازی که همیشه آماده جهاد تبیین است که مشغول رصد به صورت ۲۴ ساعته و شیفتی دشمنان نظام اسلامی و رسانه‌های معاند است و از مرتبطین با روزنامه بوده و هست، تماس گرفت و گفت منافقین به وزارتخانه جهاد کشاورزی حمله کردند و هم اکنون پخش زنده این حمله را منتشر می‌کنند و به او گفته شد که چون مربوط به امنیت غذایی مردم است آنها می‌خواهند به خیال خود آشوب کنند اما نمی‌دانند که به کاهدون زده‌اند و فکر کردن شاهکار رقم زده‌اند و از آنجا که سامانه‌های امنیت غذایی کشور به صورت کامل هنوز هوشمند سازی و پیاده سازی نشده است هیچ مشکلی به وجود نمی‌آید و حتی ارزش پاسخ گفتن هم ندارد.
جنگ اقتصادی را نمی‌توان منکر شد و حتی چند سال پیش توسط موسسه سایبربان اعلام شد که وزارت کشاورزی آمریکا توسط هکرهای جهانی هک شده بود و جدید وعجیب نیست و امروز نیز وزارت کشاورزی ایران که اخیراً هک شده بود و هکرهای منافق بعد از صدا و سیما و تلویزیون و تلوبیون را که توانسته بودند هک کنند دوباره حمله‌ها را آغازکردند و این بار به فضای سایبری وزارتخانه‌های دولت مردمی حملات سنگینی داشتند که فقط برای چند ساعت سامانه‌ها وسایت های را مختل کردند و این حمله و هک را به صورت زنده درهمه شبکه‌های تلویزیونی و در شبکه‌های مجازی و کانال‌های خود پوشش داده و پخش نمودند و به خیال خوش و خام خود شادمان که به نظام ضربه زدیم واین نشان از اوج بیچارگی طرفداران مریم رجوی و مسعود رجوی است که علاوه بر دشمنی‌های پنهان، دشمنی‌های آشکار را نیزعلیه مردم ایران اعتراف می‌کنند که قصدشان فقط کُند نمودن روند زندگی مردم است و بس و از هر طریقی که شد می‌خواهند علیه مردم کاری کنند و فرقی نمی‌کند که مردم آمریکا باشد یا مردم در جمهوری اسلامی ایران که دچار مشکل شوند و چه بسا هک وزارت کشاورزی آمریکا و یا هرجای دیگر اگر هکرها حمله کنند کار همین منافقین باشد چون با افتخار اعلام می‌کنند که ما هم منافق هستیم و کار هکری انجام می‌دهیم.
سوء قصد سازمان مجاهدین خلق یا همان به تعبیرشهید مطهری، سازمان منافقین مشخص است و یک روز آنها با قلم و بیان و ابزار اینترنتی خود ترور شخصیتی می‌کنند و روز دیگربا تفنگ و گلوله و بمب، ترور فزیکی و یک روز نیز قصد ضربه زدن به امنیت غذایی و جو روانی با عملیات‌های خود و با کلیک و تایپ وحمله هکری و…که نیازمند توضیح نیست.
سراج قبلاً نیز توسط همین منافقین مورد حمله قرار گرفته بود و بار اول آنها نیست که روزنامه سراج مورد حمله قرارمی دهند که طبیعی است و این را باز هم به فال نیک گرفته می شود و این نشان خوبی است در دنیای مرزبندی‌های رسانه‌ای که این را بیانگرتاثیر گذاری می‌دانند و گفته می‌شود وقتی بر شما تمرکز می‌کنند یعنی اینکه آن منافقان و دشمنان از حضور شما ناراحت هستند و حمله‌های سنگین می‌کنند که البته همیشه ناکام می‌مانند.
وزارتخانه امنیت غذایی یا همان وزارتخانه جهاد کشاورزی مهم است که به آن حمله می‌کنند و نقش به سزایی در زندگی و سفره مردم دارد مخصوصاً اکنون که با تلاش‌های جهادی بیشتر، مشکلات مردم از مزرعه تا سفره دغدغه اصلی شده است.
منافقان می‌خواستند که ماجرایی مانند جریان آبان ماه و قضیه بنزینی و اختلال‌های جایگاه سوخت ایجاد کنند که به کاه و کاهدون زدند و به خیال خود اجتماعات کشاورزان را علیه دولت سازمان دهی کنند که ناکام ماندند وگرنه آنها جز ساختن برنامه‌های طنزسخیف و تویت های تمسخرآمیزعلیه ارکان نظام وشخصیت های تأثیر گذارو کاریکاتور کشیدن و حرف‌های منافق آلود زدن توسط تیم‌های آلبانی نشین که عکس آنها دررسانه ها منتشر شده بود کاردیگری را انجام نمی‌دهند.
حکومتی و مردمی بودن برای روزنامه سراج مدال افتخاراست
وقتی گروهک منافقین فلک زده که به مردم کوچه بازار تهران، اصفهان، سمنان، کردستان، بابل، قم، گیلان، همدان ومازندران، مشهد، اهواز و شیراز و…حمله فزیکی کردند و در نشریه موسوم به مجاهد خود آن ترورها را برعهده گرفتند، روزنامه سراج را «روزنامه حکومتی» می‌خوانند این برای فعالان در این روزنامه افتخاراست نه نقیصه و قابل توجه و تامل است که توسط منافقینی که مسئولیت ترور ۴۵۸۳ شهروند ایرانی را رسماً برعهده گرفته است این روزنامه حکومتی خوانده شد.
این روزنامه که می‌کوشید مطالبه گر و تبیینی و در تراز جامعه اسلامی پیش برود مانند دیگر رسانه‌ها نیست که آن دشمنان نظام و ناجوان مردان ناآزاد اندیش هیچ خطری را از سوی آنها احساس نمی‌کنند و حتی یک بار هم موردعنایت دشمن وارانه هیچ کسی قرار نگرفته‌اند چه رسد به منافقینی که تکلیف آنها برای همه مشخص است که چه قصد و نیتی دارند.
مطلبی که در پاسخ به آنها بود، چند دقیقه پس از حملات این منافقین جهت روشنگری درباره امنیت غذایی نوشته شد را برنتابیدن که در راستای کار جهاد تبیینی و روشنگرانه بود و این نشان دیگری از حماقت و بلاهت آنهاست که هنوز عرصه جهاد تبیین را که مورد تاکید مقام معظم رهبری است و فعالان رسانه‌ای آن را دنبال می‌کنند را درک نکرده‌اند.
در جنگ روایت‌ها،یک سوژه خبری را پیش از همه، تحلیل و منتشرکردن شاید مهم‌ترین عامل غلبه بر دشمن در عرصه رسانه باشد و سبک ژورنالیست آنلاین بایست دنبال شود و بعضی از خبرنگاران مرتبط و رسانه‌ای دنبال می‌کنند مثلاً قبل از اینکه فلان جلسه تمام شود محتوای آن را در رسانه‌های مختلف همسو و هم فکر منتشر می‌کنند، بعد آن را در روزنامه‌ای که مکتوب است نه فقط الکترونیکی بازتاب می‌دهند.
یعنی اینکه صبر نمی‌کند تا صبح روز بعد به صورت روزنامه (کاغذی و مکتوب) به چاپخانه برود بلکه خبر جلسه یا آن رویداد منتشر می شود و آن مکتوب و کاغذی هم برای تثبیت محتواست و آرشیو شدن آن و ماندگاری بیشتر، زیرا تنها به فضای وب و دنیای مجازی زیاد اعتمادی نیست مثلاً اگر شما بر فرض بستر ارائه محتوای تخصصی یا صنفی و یا محتوایی شخصی و … خوبی داشته باشید ممکن است دامنه و هاست شما که سرور آن در خارج از کشوراست، مصادره و تحریم شود و یا اینکه مثلاً یک پیج اینستاگرامی با تعداد زیادی فالور داشته باشید، هر لحظه ممکن است توسط خود مدیریت اینستاگرام و الگوریتم‌های آن که توسط دشمنان ایران کنترل می‌شود به راحتی حذف شود یعنی اجازه ندارید درباره سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی سخنی بگویید، چون سریع حذف می‌شوید یا مانند پیج اینستاگرام روزنامه جام جم که زیر نظر صدا و سیماست از قدس شریف بگویید چون حذف می‌شوید که دیروز حاصل زحمات و هزینه‌های آنها در یک پیج پر فالور حذف شد و یا روزنامه های دیگر مانند وطن امروز یا آفتاب یزد و یا خبرگزاری‌های دیگر که آنها نیز حذف شده بودند و حاصل زحمات شما با کلیک از بین می‌رود و بستری برای ارائه نخواهید داشت اما روزنامه (مکتوب) هست و حتی بریده آنها را برای همیشه خواهید داشت و می‌توانید آن مطالب را حتی برای دهه های مختلف نیز به صورت آرشیو داشته باشید.
