به گزارش خبرنگار فضای مجازی صدای حوزه، طی یادداشتی به بررسی ابعاد شخصیتی حاج قاسم سلیمانی با عنوان مسیح سوریه بعنوان فرمانده خط مقاومت پرداخته شده است که در ادامه مطالعه می نمایید:
سالها قبل مردم رنج دیده سرزمینمان تحت حاکمیت پادشاهانی مستبد و خودکامه که عطش قدرت، چشم ها و گوش هایشان را کور و کر گردانده بود، در حال گذر تاریخ بودند اما نه طعم آسایش می چشیدند و نه از لذت های عمر بهره مند.
همه روزها خلاصه شده بود در اخبار جنگ کشورهایی مستکبر که برای دست یافتن مشتی خاک چه انسان های بی گناهی را که به خاک و خون می کشاندند.
حال این ایران بود سرزمینی پهناور و با فرهنگی چند هزار ساله که روزگار مردمش عجین شده با ظهور منور الفکرانی که زیبایی زندگی را در مجذوبیت غرب جستجو می کردند و مردم این سرزمین به خاطر پوچی این تفکر چه رنج هایی را متحمل شدند و چه سخت تاوان دادند؛ تاوانی به بهای گرسنگی که نوعی سهم پردازی بود به قدرت طلبانی چون هیتلر و موسولینی و چرچیل و استالین .
و چه دردناک بود صحنه تلف شدن کودکان و زنانی که از گرسنگی به شکم های خود سنگ می بستند و مردانشان با چشم خویشتن میدیدند که چگونه ما حصل ماه ها سعی و تلاش و ارزاق طفلانشان را سربازان روس و انگلیس به یغما می برند .
بیش از همه دیدن این صحنه ها برای آقا سید روح الله ما سخت بود طلبه جوانی که در خمین متولد گشت، در دامان پر مهر مادر و آغوش گرم عمه ای که در نبود پدر گرمای وجود او را جبران نموده بود.
سید روح الله به رهایی می اندیشید اگر چه بعضی از هم لباسان او به رهایی از چنگال گرگ صفتان استعمار و استکبار باور نداشتند، اما او خوب می دانست در مکتب امام حسین علیه السلام ظلم پذیری نیز به همان نسبت بد است که ظلم کردن زشت و ناپسند .
سالها بعد کسی باور نمیکرد طلبه جوان ما با طی کردن مراحل عرفانی به چنان مقامات معنوی برسد که هیچ صاحب قدرتی در دنیای استکبار جرئت عرض اندام در مقابلش را نداشته باشد.
سید روح الله که روزهای جوانی را پشت سر می گذراند، آنچنان نفوذ کلام یافته بود که با یک سخنرانی آتشین می توانست موجی از انفجار را در دلها ایجاد نماید تا بدان حد که چاقو کش جنوب شهری و هواه خواه طاغوتی چون طیب را با نگاهی به شهید طیب مبدل سازد.
سید روح الله خمینی که اینک مردم او را امام خطاب می نمودند، انقلابی به پا نمود، متمایز از همه انقلاب های جهان، انقلابی منحصر به فرد که همه اندیشمندان و متفکران دنیا را به حیرت واداشت چنانکه بعد از چهل و سه سال از تحلیل وقایع بهمن ۵۷ عاجزند .
انقلابی که در دل خود اسطورهایی را پروراند تاریخ ساز؛ اسطوره ای چون سردار شهید حاج قاسم سلیمانی فرمانده تراز انقلاب اسلامی که چون مالک علی (علیه السلام) نامش لرزه بر اندام دشمن می انداخت آنچنان که برای از بین بردنش به تاریکی شب و موشک پناه بردند؛ فرومایگانی که ادعای برتر بودن در دنیا را دارند، اما از رویارویی مستقیم و نبرد تن به تن همیشه عاجز بودند.
همان ها که روزگاری در پی نظم نوین جهانی بوده و تز پایان تاریخ سر میدادند و از برتری گفتمان لیبرالیسم و نظام سرمایه داری کاغذ ها سیاه کردند، با پیروزی سپاه قدس در سوریه هرشب کابوس فرمانده ما را می دیدند؛ کابوس حاج قاسم سلیمانی .
کسی که شاگردانش در خلیج فارس آبرو و حیثیت سربازان آمریکایی رو برد؛ سربازانی که چون دخترکان وحشت زده از شدت ترس نفس هاشان در سینه حبس شده و چون کودکان بی پناه اشک می ریختند .
همان کسی که در سوریه با سربازان دلیرش ریشه حرامی ها را قطع کرد و با دم مسیحایی خود روح آرامش را به زنان و دخترکان سوری هدیه داد و البته خواب شب را برای صهیونیستان و آمریکاییان حرام کرد تا اینکه در شب تاریک در آن هنگام که شیران خفته بودند، با نامردترین وجه ممکن فرمانده ما رو هدف گرفتند تا شاید چند صباحی را در توهم آرامش به سر برند .
رویایی که هرگز به حقیقت نخواهد پیوست، چرا که گرگها بدانند در این ایل غریب، گر پدر به شهادت برسد، تفنگ پدری هست هنوز .
ای فرمانده! ای مسیح سوریه!
دشمن تو می پنداشت که با شهادتت چراغت خاموش خواهد شد و راهت پایان خواهد یافت .
او هرگز نمیدانست که روح بزرگ تو چون مرغی در قفس بی تاب پرواز بود و شهادت در نظرت کلید رهایی از اسارت، چرا که دشمن تو درکی از شهادت ندارد.
در دیدگاه ماتریالیستی او همه هستی در این دنیا خلاصه می شود و انسان با مرگ پایان می پذیرد. اما اینک او میبیند که چگونه خون تو چونان رودی بر سراسر جهان جاری شده و نام و یادت مسیحی و مسلمان نمی شناسد .
نام و یادت جاویدان ای مسیح سوریه و ای مدافع حرم زینب کبری (سلام الله علیها)
وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنینَ ( عنکبوت ۶۹)
