به گزارش صدای حوزه، مسیح مهاجری مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی با اشاره به فعالیت نهادهایی چون کمیته امداد و بنیاد مستضعفان نوشته که در ۴۲ سال گذشته «این نهادها به جای اینکه فقرا و محرومین را از فقر و محرومیت نجات دهند، بر تعداد فقرا افزوده‌اند و منجر به فربه شدن این نهادها و اضافه شدن بر کارمندان و مدیران و ساختمان‌های آنها شده‌اند.»
این فرمایشات از جایگاه یک تئوری که در صدد نقد ساختاری است ظاهر فریبنده و عوام پسندی دارد. اینکه ساختارها در طول زمان در حال بازتولید خود بوده و به جای توسعه کارکردی، دچار فربه شدن نهادی می شوند سخن در خور تاملی است.
نکته اینجاست که فقرزدایی که ماموریت ساختاری دولت هاست در یک ژست رسانه ای و عملیات روانی به جایگاه دیگری نسبت داده می شود. اینکه دولت نتوانسته با اتخاذ استراتژی مناسب به سمت کاهش فاصله طبقاتی پیش برود و با دیپلماسی ضعیف، اقتصاد کشور را به تحریم و تعامل دنیا گره زده است امری مبرهن است.
دولت در پی تورم تک رقمی است
بدیهی بودن ماجرا اینجاست که خیار بیست هزارتومنی در تعقیب موز پنجاه هزارتومانی باشد و معاون اول رییس جمهور، همان روز ادعا کند که دولت در پی تورم تک رقمی است ولی اقتصاد درست در گرو تعامل صحیح با دنیاست، و این مغلطه و فریبی است که جز با پیوست رسانه ای امثال مسیح مهاجری توان مصرف در تریبون های رسمی ندارد.
اینکه مدیرمسئول روزنامه جمهوری همانند فرید مدرسی، مسئولیت تخریب گزینه های احتمالی جناح رقیب برای انتخابات ریاست جمهوری آتی یا به چالش کشیدن نهادهای زیرمجموعه رهبری با تاکتیک فرافکنی را دارد روشن است اما ذبح مطالبات اقتصادی مردم و سپر نمودن پروژه فقرزدایی در پیچ و خم رقابت انتخاباتی و منافع جناحی بسیار امر مبتذل و ناجوانمردانه ای است.
کما اینکه ایشان در ادامه یادداشت خود به توزیع یارانه و بسته های معیشتی تاخته و آن را صدقه دادن به ملت تعبیر نموده است در حالی که شاید همین یارانه و کمک های معیشتی، یک تاکتیک اقتصادی نسبتا آرامش بخش در فقدان دکترین اقتصادی مناسب در دولت اعتدال برای کاهش آلام و آسیب های اقتصادی است.
