فواید مصرف بلدرچین

مواد مغذی گوشت بلدرچین

مواد مغذی بسیاری در گوشت بلدرچین وجود دارد. از این مواد می‌توان به پروتئین، فسفات، چربی، کلسیم، آهن و روی اشاره کرد. از ویتامین‌های گوشت بلدرچین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• انواع ویتامین B (ریبوفلاوین، تیامین، نیاسین، اسید پانتوتِنیک، پیریدوکسین، بیوتین، اسیدفولیک، کوبالامین): این ویتامین‌ها می‌توانند سوخت و ساز بدن را افزایش دهند و سیستم عصبی بدن را تقویت کنند.
• ویتامین D: این ویتامین رشد استخوان‌ها را بهبود می‌بخشد و موجب جذب درشت‌مغذی‌ها می‌شود. ویتامین D همراه با تیامین و اسید اسکوربیک سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. البته همان طور که کمبود این ویتامین برای بدن مضر است، مصرف بیش از حد آن نیز به بدن صدمه می‌زند.
• ویتامین A: این ویتامین به استخوان‌ها استحکام می‌بخشد و موجب سلامت پوست می‌شود.
• ویتامین K: این ویتامین سوخت‌وساز سلول‌ها، انعقاد خون و جذب کلسیم را افزایش می‌دهد.

فواید مصرف گوشت بلدرچین

۱. درمان کم‌خونی

آهن موجود در گوشت بلدرچین کم خونی را درمان می‌کند. آهن، با نقش مؤثری که در تولید هموگلوبین و گلبول‌های قرمز خون دارد، مشکل کم‌خونی بدن را برطرف می‌کند.

۲. تأمین انرژی موردنیاز بدن

گوشت بلدرچین حاوی ویتامین B2 است که کربوهیدرات را به قند تبدیل می‌کند. همان طور که می‌دانید، قند ماده انرژی‌زایی است که بدن به آن نیاز دارد.

۳. مراقبت از پوست

۴. حفظ قدرت و استحکام استخوان‌ها

گوشت بلدرچین فسفر و کلسیم دارد. این ۲ ماده مغذی برای مراقبت از استخوان‌ها مفیدند؛ بنابراین با مصرف این گوشت می‌توانید از بیماری پوکی استخوانِ ناشی از نبود کلسیم و فسفات پیشگیری کنید.

۵. ترمیم بافت‌های بدن

یکی دیگر از فواید گوشت بلدرچین ترمیم بافت‌های صدمه‌دیده بدن است. پروتئین موجود در گوشت و تخم بلدرچین به ما در بازسازی و احیای برخی از بافت‌های بدن و سلول‌های ناخن‌ها، پوست و مو کمک می‌کند و تولید هورمون و آنزیم‌های بدنمان را افزایش می‌دهد.

۶. مراقبت از سلامت قلب

پروتئین موجود در گوشت و تخم بلدرچین موجب حفظ توازن کلسترول بد در بدن می‌شود. این موضوع در سلامت قلب مؤثر است.

مصرف زیاد گوشت بلدرچین و مضرات آن

اگرچه گوشت بلدرچین خواص بسیاری دارد، مصرف بی‌اندازه آن سلامتمان را به خطر می‌اندازد. از برخی از خطرات مصرف زیاد گوشت بلدرچین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آلزایمر؛
• صدمه به کلیه؛
• تولید سنگ کلیه؛
• افت فشار خون؛
• افزایش کلسترول بد خون؛
• انسداد در جذب مواد مغذی؛
• اختلال در سیستم سوخت‌وساز بدن؛
• افزایش پروتئین اووموکوئید (Ovomucoid) (این پروتئین حساسیت‌زاست)؛
• درماتومیوزیت (التهاب در بافت‌های همبند، همراه با تغییرات تخریبی در عضلات و پوست).