به گزارش صدای حوزه، آیت الله علی اکبر رشاد در آغاز درس خارج فقه القضاء در واکنش به سفر سه روزه پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان به کشور عراق نکاتی را بیان کردند.
وی افزود: این سفر حاوی جهات و نکات مثبت گوناگونی است، چنان که می‌تواند این رخداد از بعضی حیثیات جای تأمل نیز باشد. اصولاً اینکه رهبران ادیان و اصحاب مذاهب به نقاط مختلف عالم سفر کنند و با مقامات و مردمان مناطق مختلف تماس بگیرند و گفت‌وگو کنند امر مثبت و مستحسنی است. دیگر اینکه میان ادیان و مذاهب موجود خاصه ادیان توحیدی، تعاملات مثبت و روابط فعالی برقرار باشد و از رهگذر دیپلماسی دینی در جهت حل مسائل جهان و مناطق و کاهش آلام بشر و ملل مظلوم و مستضعف گام برداشته شود خوب است. ثالثاً سرکشی اصحاب ادیان به پیروانشان در هر نقطه عالم سنت پسندیده‌ای است و نهایتاً ملاقات و مواجهه رهبران تراز اول ادیان و مذاهب با هم با برنامه و اهداف خالص و سالم و مستقل از نفوذ اصحاب قدرت و ثروت، و به دور از اغراض سیاسی منفی پنهان بسیار کار با ارزشی است و حتی لازم است. کاش مراجع بزرگوار ما هم به این سنت‌های عنایت بفرمایند تا ملل مسلمان از مواهب و برکات این دست سفرها بهره‌مند شوند.
آیت الله رشاد ادامه داد: این دست ملاقات‌ها گاه می‌تواند بر فضای عمومی روابط پیروان ادیان و مذاهب و حتی مناسبات بین دولت‌ها تأثیرگذار باشد، و بسا مایه ارتقا آرامش و امنیت مناطق و باعث افزایش صفا و صمیمت بین ملل و دول مختلف گردد.
پاپ از این سفر چه مقصود و اندیشه‌ای در سر دارند؟
آیت الله رشاد ادامه داد: به هر حال اینها بخشی از نکات و جهات مثبت و ارزشمند این سفر و سفرهایی از این دست قلمداد می‌شود. لکن برخی نکاتی نیز وجود دارد که می‌توان و می باید مورد تأمل قرار گیرد و هرگز نباید از آنها غافل شد. به هر حال اینکه رهبر سریر مقدس و اسقف اعظم کاتولیک رم جناب آقای «خورخه ماریو برگولیو» ملقب به «فرانسیس» از میان حدود ۲۰۰ کشور رسمی جهان، برای سفر، عراق را برگزیده است می‌تواند جای سوال و تأمل باشد، ایشان از این سفر چه مقصود و اندیشه‌ای در سر دارند؟
آقای «خورخه ماریو برگولیو» جزو اسقف‌های تندرو علیه مسلمان‌ها تلقی می‌شوند
تولیت حوزه علمیه امام رضا (ع) تاکید کرد: اصولاً در مجموعه گفت‌وگوهای دینی، بخصوص با ظرفیت دستگاه واتیکان، به رغم آثار مثبت، برخی جهات منفی نیز دیده می‌شد، که بنده این را به تجربه دریافتم که کمتر همایش و کنفرانس بین الادیانی برگزار می‌شد که پشت پرده آن، مردان سیاست و مقامات رسمی کشورها زمام کار را در دست نداشته باشند، و عناصری از سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی دولت‌ها، آشکار و پنهان در جلسات حضور نداشته باشند. و اصولاً آن دستگاهی که به اصطلاح به شورای اسقفی یا پاپی گفت‌وگوی ادیان نامگذاری و شناخته است تا اوایل دهه شصت قرن بیستم (۱۹۶۳ م) شورای هدایت مشرکان نام داشت و غرض آنها از مشرکان، مسلمین بود. و بعد از آن بر اساس یک سیاست راهبردی آن عنوان به شورای گفت و گوی دینی تغییر نام یافت.
تندروی‌ها و بدرفتاری‌های و تعرض‌ها و تعارض‌هایی که مسیحیت تندرو و افراط گرا در طول تاریخ با مسلمانان داشت و باعث شد وقایع تلخ بزرگی مانند جنگ‌های صلیبی و حمله‌های سپاه مسیحی به جهان اسلام به فرمان پاپ‌ها به بهانه کشورگشایی و سرکوب مسلمین اتفاق افتاد، که همگان در جریان حوادث مذکور قرار دارند و نیز آنچه در داخل کشورهای مسیحی تحت اشراف و سلطه پاپهای زمان، حتی نسبت به خود مسیحیان و دانشمندان مسیحی در قرون وسطی واقع می‌شد، به یکباره دیگرگون گشت و سیاستی پیدا شد به عنوان «گفت‌وگوی ادیان»، اینکه در گفتگوی ادیان چه اهدافی تعقیب می‌شود این بماند و من این موضوع را در یک سخنرانی چند سال قبل از این زمانی که در حوزه علمیه قم کنفرانسی در این خصوص برگزار شده بود اهداف پنهان این دست جریان‌ها را توضیح داده‌ام.
چرا پاپ در زمان بوش به نام مسیحیت، مسلمانان را قتل عام اظهار نظری نکرد؟
آیت الله رشاد ادامه داد: به هر حال این یک سوال است که جناب پاپ در این سفر به این منطقه چرا؟ و در میان تمامی کشورهای دنیا، عراق چرا؟ و چرا اکنون؟! آیا بهتر نبود ایشان در زمانی که رئیس جمهور مسیحی آمریکا که به بهانه واقعه یازده سپتامبر، مدعی بود به الهام الهی به کشورهای اسلامی منطقه لشگرکشی کرده است! به این منطقه هجوم کرد و ملت مظلوم افغانستان و عراق را قتل عام کرد و به طور بی‌سابقه‌ای در سراسر منطقه اقدام به ایجاد پایگاه‌های نظامی و جاسوسی کرد! بهتر نبود دستگاه واتیکان به بوش می‌گفت تو به چه حقی ادعای الهام الاهی می‌کنی؟، خدا به کسی فرمان جنگ و ظلم نمی‌هد، قتل عام و ویرانگری الهام نمی‌کند. آیا بهتر نبود در آن زمان پاپ به عراق و افغانستان سفر می‌کرد و اظهار می‌داشت که به نام مسیحیت، مسلمانان را قتل عام نکنید.
وی افزود: و اکنون بهتر نیست جناب پاپ فرانسیس در این میان، به یمن هم سری بزند و از آنجا به پشتیبانان رژیم سفاک و به ظاهر مسلمان و به باطن یهود که همگی مسیحی و غالباً کاتولیک اند پیام بدهد که این منطقه را به بازار کاذب فروش سلاح‌های مرگبار و آزمایشگاه تسلیحات کشتار جمعی جدید خود بدل نکنید؟ و آیا بهتر نیست ایشان به یمن به خاک و خون کشیده سفر کند و دستی به سر ده‌ها هزار یتیم گرسنه و در حال احتضار یمنی بکشد که با سلاح‌های کشتار مسیحیان والدینشان کشته و منابع و ذخایرشان نابود شده و خانه‌هایشان ویران شده، هستی‌شان از بین رفته است؟، و آیا آقای پاپ نمی‌داند که اگر دولت‌های غرب مسیحی دست از پشتیبانی صهیونیست‌ها و سعودی‌ها در منطقه بردارند، جنگ تمام خواهد گشت و منطقه امن و آرام خواهد شد، و ملت‌های منطقه از شر آنها خلاص خواهند شد، و این دو دولت غدار و جبار نابود خواهند شد. جناب فرانسیس چه اقدامی در جهت رفع و دفع جنگ و جنایت در مناطق مختلف از جمله این منطقه کرده است؟
آیا جنایت‌های آمریکا جای اعتراض و یک پیام از سوی پاپ ندارد؟
این استاد حوزه در ادامه با اشاره به اینکه آیا ایشان که مدعی صلح‌طلبی اند، آیا بهتر نبود زمانی که همین عراق مورد هجوم آمریکا قرار گرفته بود لااقل یک بیانیه شدیداللحن می‌داد که مردم بیگناه را نکشید و ایشان که الان در حال سفر به عراق هستند آیا جا ندارد که در گوشه‌ای سخنرانی‌هایشان اشاره کنند که چرا نیروهای آمریکایی اخیراً این حمله وسیع را به نیروهای نظامی رسمی عراق که در حال حراست از مرزهای کشور خودشان بوده اند داشته و این همه جوان مؤمن و مدافع مرزهای کشور خودشان در همین روزها قتل عام کرده‌اند، تعرضی و تذکری بدهند؟ و کشته شدند؟! آیا جا نداشت که به آقای ترامپ مسیحی می‌گفت که چرا یک فرمانده برجسته نظامی را که بزرگترین و گسترده‌ترین نقش را در نابودی داعش و جلوگیری از خشونت در منطقه و تجاوز به دیگر کشورها ایفا کرد، چرا ترور کردید و رسماً و با کمال وقاحت مسؤولیت جنایت را پذیرفتید؟! و چرا رئیس جمهور یک کشوری رسماً مدعی می‌شود و اعلام می‌کند که شخصاً دستور دادم که فرمانده رسمی یک کشور که مهمان یک کشور دیگر است را ترور کنند؟!! آیا این دست جنایت‌ها جای اعتراض و یک پیام از سوی پاپ را نداشت؟
رئیس و مؤسس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: البته که بهرحال با تمام این مسائل، تنها در حد یک گله است که عرض می‌کنم آقای پاپ چرا حالا؟ به تعبیر شاعر ایرانی که حالا که: «دارها برچیده خون‌ها شسته اند»! و جناب پاپ می‌خواهند قدم به سرزمین سوخته و ملت داغدیده عراق بگذارند، عراقی که هزاران یتیمی که بر اثر ظلم مدعیان مسیحیت والدین خود را از دست داده‌اند!
ما از حضور جناب پاپ از منطقه استقبال می‌کنیم ولی اینها پرسش‌هایی منطقی است که عرض می‌کنیم و توقع داریم ایشان نسبت به این پرسشهای اساسی پاسخ بدهند.
